به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری میزان، کره شمالی روز یکشنبه از آزمایش موفقیت آمیز بمب هیدروژنی خود خبر داد که منابع خبری زلزله 5.6 ریشتری امروز در این کشور را ناشی از این آزمایش عنوان کرده‌اند؛ ششمین آزمایش هسته‌ای انجام شده از سوی پیونگ‌یانگ که برخی کارشناسان آن را چندین مرتبه قویتر از پنجمین آزمایش هسته‌ای کره شمالی توصیف کرده‌اند.
زمین لرزه مصنوعی که گفته می‌شود به دلیل آزمایش هسته‌ای کره شمالی رخ داده بنا بر اعلام کارشناسان کره جنوبی 5 تا 6 بار قویتر از پنجمین آزمایش هسته‌ای این کشور است که سال گذشته انجام شد.
«لی مای-سون»، رئیس مرکز زمین شناسی آژانس آب و هوایی کره جنوبی در یک مصاحبه تلویزیونی این مطلب را اعلام کرده است.
خبرگزاری یونهاپ نیز پیش از این به نقل از مقامات هواشناسی این کشور گزارش داده بود که شدت و قدرت این آزمایش هسته‌ای 9.8 برابر قویتر از پنجمین آزمایش هسته‌ای پیونگ‌یانگ بوده است.
کره شمالی اولین آزمایش هسته‌ای خود را در سال 2006 انجام داده و پنجمین آزمایش هسته‌ای این کشور ماه سپتامبر سال 2016 انجام شده که زمین لرزه‌ای به قدرت 5.3 ریشتر در پی داشته است.
آزمایش بمب هیدروژنی در روز یکشنبه تنها ساعاتی پس از آن انجام شد که کره شمالی اعلام کرد بمب هیدروژنی جدید با قابلیت نصب بر روی موشک قاره‌پیما را توسعه داده است.
بمب هیدروژنی در برابر بمب اتمی؛ تفاوت‌ها
کارشناسان می‌گویند که بمب‌های هیدروژنی یا «ترموهسته‌ای» قویتر از بمب‌های اتمی یا «شکاف هسته‌ای» هستند و تفاوت این دو گونه بمب از سطح اتمی آغاز می‌شود.
بمب‌های شکاف هسته‌ای مانند آنچه که در هیروشیما و ناکازاکی به وسیله آمریکا استفاده شد بر اساس تقسیم ذرات اتم کار می‌کنند؛ در اصل نوترون‌ها یا ذرات خنثی موجود در اتم شروع به تقسیم شدن می‌کنند و برخی از آنها جذب هسته اتم‌های مجاور میشوند که این امر به ایجاد تقسیمات در هسته دیگر اتم‌ها منجر شده و این چرخه باعث واکنش‌های زنجیره‌ای با انرژی بسیار بالا و انفجاری همراه می‌شود.
به عبارت دیگر زمانی که یک اتم سنگین مانند اورانیم تبدیل به دو اتم سبک‌تر می‌شود و یا وقتی که هسته‌ای سنگین به دو یا چند هسته با جرم متوسط تجزیه می‌شود می‌گویند شکاف هسته‌ای رخ داده است و وقتی هسته‌ای با عدد اتمی بالا شکافته شود، مقداری از جرم آن ناپدید و به انرژی تبدیل می‌شود.
عملکرد بمب‌های هیدروژنی نیز با همین تقسیم هسته‌ای آغاز می‌شود اما یک مرحله اضافی دیگری نیز رخ می‌دهد که در آن اکثر پلوتونیوم و یا اورانیومی که در بمب‌های اتمی بدون استفاده باقی می‌ماند در این بمب‌ها استفاده و قدرت انفجاری و انرژی بمب بیشتر می‌شود.
به عبارت دیگر در این روش که به آن گداخت هسته‌ای نیز گفته می‌شود دو اتم سبک مانند هیدروژن تبدیل به یک اتم سنگین مانند هلیم میشوند؛ درست مانند اتفاقی که در خورشید می‌افتد، که در هر دو حالت انرژی قابل توجهی آزاد می‌شود.
در اصل یک بمب اتمی یا بمب شکافت هسته‌ای سلاحی است که از شکافتن هسته اتم، نیروی انفجاری خود را به دست می‌آورد اما یک بمب هسته‌ای از نوع هیدروژنی یا همان بمب‌های «حرارتی» انرژی خود را از همجوشی هسته‌ای می‌گیرند.
