تره فرنگی

تره فرنگی ( Leek ) با نام علمی Allium porrum هم خانواده پیاز و تره است و متعلق به خانواده ی سوسنیان (1) است. تره فرنگی مانند تعدادی دیگر از سبزیجات گیاه دو ساله ای محسوب می شود ولی معمولاً آن را در انتهای بهار به بعد برداشت می نمایند. قاعدتاً جزء سبزیجات پاییزه و زمستانه می باشد. بخش تحتانی آن مانند پیاز غده ای و کلفت می شود. برگ های پایینی فشرده، تاشده، گوشتی و سفیدرنگ می شوند. بخش های تحتاتی به جز ریشه ها لذیذ و خوش خوراک بوده لیکن بخش های بالایی سبز و خشن و فیبری می شوند. بنابراین برای مصرف مطلوب نیستند. تره فرنگی را می توان خام و یا در خوراکی های مختلف به صورت پخته مورد استفاده قرار داد. مانند پیاز به غذاها طعم می بخشد. تره فرنگی دارای واریته های مختلفی است که برخی از آنها زودتر به ثمر می رسند و از انتهای بهار به بعد می توان از محصولات آنها استفاده نمود. لیکن برخی واریته های دیگر خاص پاییز و زمستان هستند.
جهت کاشت تره فرنگی بایستی زمین را قبل از زمستان آماده نمود. زمین را به عمق دو بیل شخم زده و مقدار مناسبی کود حیوانی با خاک مخلوط نمایید به طوری که زمین کاملاً سست شده و قادر به حفظ رطوبت باشد. بذر را می توانید درون گلخانه و ساختمان در جعبه های مخصوص و در اواخر زمستان شروع کنید، دمای مناسب رویش بذر حدود 10 درجه سانتی گراد می باشد. گیاهچه ها را بعد از رویش و قبل از آن که به زمین منتقل نمایید چند روز در هوای بیرون قرار دهید تا نسبت به هوای بیرون مقاوم شوند.
زمین باغچه را که قبلاً آماده نموده اید شیاربندی نمایید. شیارهای کم عمق ( حدود 8- 7 سانتی متر ) و با فواصل تقریبی 30 سانتی متر ایجاد نمایید. گیاهچه ها را ردیفی با فواصل 40 سانتی متر بکارید و خوب آبیاری نمایید. تره فرنگی به آبیاری زیادی نیاز دارد. هر دو هفته یک بار با کود اوره تغذیه نمایید. در مناطقی که زمستان های سختی ندارند بذر را می توانید زودتر شروع کنید تا مراحل بعدی زودتر طی شده و بتوانید در بهار محصول خوبی داشته باشید.
تره فرنگی را نیز می توان مستقیماً به صورت بذر در زمینی که آماده شده کاشت و برای حفظ از سرما و یخبندان آنها را مدتی زیر پلاستیک نگهداری نمود. پس از رویش گیاهچه ها را وجین نموده به صورتی که فواصل معینی بین آنها حفظ شود. برای محصول مطلوب، تره فرنگی را به موازاتی که بزرگ می شود بایستی اطراف آن را خاک بریزید تا پیازی بزرگتر ایجاد نموده و بخش های تحتاتی برگ ها لذیذتر شوند.
تره فرنگی مصون از آفات و بیماری های گیاهی نمی باشد بلکه حشرات و قارچ های ریشه ممکن است به آنها آسیب رسانده و در نتیجه پوسیدگی ریشه و آسیب های دیگر محصول آن افت نماید.

پی نوشت ها :

1. Liliaceae.

منبع مقاله :
کیانمهر، هرمزدیار، (1388)، گل های آپارتمانی و سبزیکاری، تهران: آییژ، چاپ اول