خبرگزاری مهر: سید امیر سیدزاده تهیه کننده سینما درباره جدیدترین فعالیت های خود گفت: چندی پیش شروع به ساخت فیلمی با عنوان «داستان سیاوش» به کارگردانی امیر اسکندری کردم و برای من همکاری با او تجربه جالبی بود. من بعد از خواندن فیلمنامه متوجه شدم که داستان فیلم روایت خوب و قابلیت نشان دادن استعدادهای یک کارگردان خلاق و تازه کار را دارد.
وی افزود: برای من نگاه فلسفی این کارگردان به واقعیت های زندگی و سیر میان دنیای حقیقی و مجازی در یک فیلم جذاب بود به همین دلیل راغب شدم با این کارگردان تحصیل کرده رشته فلسفه همکاری کنم.
سیدزاده عنوان کرد: فیلم «داستان سیاوش» روایتگر زندگی مردی است که همسرش کشته می شود و او به جرم قتل همسرش به زندان می رود بنابراین بخش زیاد این فیلم میان واقعیت و تخیل می گذرد.
تهیه کننده فیلم «شماره 17 سهیلا» بیان کرد: گرچه این کارگردان جوان در ابتدا در نظر داشت که تنها یک اثر تجربی بسازد ولی من سعی کردم بهترین امکانات، تجهیزات و همینطور دست اندرکاران حرفه ای را در اختیار او بگذارم.
وی با اشاره به تعطیلی دفتر سینمایی اش عنوان کرد: مدتی است دفتر سینمایی خود را به دلیل عدم بازدهی مالی تعطیل کرده ام و در حال حاضر تصمیم دارم که دیگر در ایران فیلم تولید نکنم زیرا من حدود 12 فیلم را در ایران تولید کردم ولی نه تنها هیچکدام برایم سود مالی نداشت بلکه متحمل ضررهای بسیار مالی نیز شدم.
سیدزاده اظهار کرد: در این چند سال من کارگردان های مطرح بسیاری را به سینمای ایران معرفی کردم که اولین فیلم بلند خود را با تهیه کنندگی من ساختند ولی متاسفانه توجه ام به کارگردان های جوان و با استعداد ایرانی برای من چیزی جز متحمل شدن ضرر پنج میلیارد تومانی نتیجه مالی دیگری نداشت. این را هم باید عنوان کنم که متاسفانه نهادهایی که وظیفه حمایت از سینمای سالم را دارند، تهیه کنندگانی را که صادقانه در این مسیر فعالیت می کنند، حمایت نمی کنند.
این تهیه کننده سینما ادامه داد: پس از این کم لطفی ها از سوی نهادهای مربوطه احساس کردم که رسالت فرهنگی خود را در ایران با حداکثر ظرفیت ادا کرده ام و به همین ترتیب باید به فکر سرمایه گذاری در فیلم هایی در خارج از ایران باشم که از لحاظ اقتصادی برای من نتیجه بخش باشد از این رو موضوع مهاجرت را پیگیری کردم و اکنون در شهر پراگ دفتر سینمایی باز کرده ام.
وی اظهار کرد: تاکنون در این دفتر 2 فیلم به نام های «خاطرات پاییزی» و «شهری که نمی خوابد» را تولید کرده ایم که خوشبختانه تا به امروز برای گروه از لحاظ مالی شرایطی بهتر از ایران را داشته است.
سیدزاده گفت: به طور قطع و یقین هر جای دنیا فعالیت کنم ذره ای از مسایل اعتقادی، اخلاقی، ارزشی، انسانی و ضوابط وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی کشورم عدول نمی کنم. توجه به این ارزش ها و علاقه ام به ایران را با شهامت می گویم ولی متاسفانه شرایط به گونه ای برای من تنگ شد که تصمیم گرفتم در ایران کمتر فعالیت کنم.
این تهیه کننده اظهار کرد: اکنون سینمایی دنیا هم به سمت و سوی مسایلی که فارغ از المان های گذشته سینما است، می رود. دیگر روابط غیراخلاقی و خشونت در سینما جواب نمیدهد زیرا این مسایل در گذشته به وفور در آثار نمایش داده شده است.
وی در پایان گفت: امیدوارم شرایطی فراهم شود که ما هر سال بتوانیم یک یا 2 فیلم برای جشنواره فیلم فجر بفرستیم و با انگیزه ای جدید و متفاوت به تولید کار در خارج از کشور بپردازیم.