در ضلع شرقی بازار قدیمی، مسجدی که در و دیوارش نشانگر حال و هوای مردم متدین قرون گذشته است، عظمت خاصی به منطقه بخشیده است، این مسجد به سال 1256 ﻫ.ق به همت علی اصغر حاجی بابا بنا گردید.
دو درب این مسجد به طرف بازار حاجی بابا باز می شود، یکی از درها به کتیبه ای از آیات قرآن کریم با رنگ ثلث و خط سفید آراسته شده و با کاشی های لاجوردی رنگ، حاشیه نگاری شده است، این درب از درون به صحن مسجد باز می شود, درب دوم با طاق نمایی ساده به حیاط مسجد باز می شود، در ضلع غربی حیاط، دو ردیف ستون شش تایی چوبی و محرابی مقرنس کاری شده به چشم می خورد و در چهار گوشه اطاق، ترنج های نقاشی شده به رنگ لاجوردی دیده می شود و ترنج های کوچک به طور یک در میان در وسط جرزها قرار گرفته اند.
در ضلع جنوبی حیاط، ایوانی با سقف چوبی قرار دارد، منبری چوبی منبت کاری شده در آن موجود است که در تابستان نمازهای جماعت آنجا برگزار می گردد.
مسجد حاجی بابا، در ایام پر مخاطره انقلاب اسلامی، یکی از سنگر های خلل ناپذیر و پناه گاه امن مردم این شهرستان بود، طبق نوشته اسناد مورخین، تاریخ بنای این مسجد سال 1260 ﻫ. ق است، محمّد حسن اعتمادالسّلطنه در کتاب مرآﺓ البلدان، می نویسد: «مسجدی است از وجه ثلث مرحوم حاجی بابا تاجر در عصر شهریار مبرور، اسکنه الله فی ریاض السرور، ساخته شده و معروف به مسجد حاجی بابا است.»
