روستای شایق یکی از بزرگترین روستاهای تابعه شهرستان سرعین در استان اردبیل می باشد. روستای شایق در 7 کیلومتری جنوب غربی شهر چشمه های معدنی جوشان بهشتی سرعین واقع شده است. از طریق جاده آسفالته روستایی به شهرستان سرعین ارتباط دارد و از طرفی نیز به روستای آلوارس و سرانجام پیست اسکی آلوارس در دامنه های قله سبلان منتهی می شود.اکثر اهالی روستا کشاورز بوده و در کنار کشت و زرع به دامداری سنتی مشغولند و از این طریق امرار معاش می نمایند . گندم و سیب زمینی، عدسی و علوفه دام از مهمترین محصولات زراعی روستای شایق می باشد . قالی بافی، گلیم بافی و صنایع دستی نیز در این روستا رواج دارد . وجه تسمیه روستای شایق از این قرار است : حدود 250 سال پیش مرد بزرگ و نامی به اسم مرحوم حاج محمدیار از حوالی پارس آباد امروزی به این منطقه آمده و با توجه به اینکه آن زمان اکثر مردم عشایر حالت کوچ رو داشته اند به نظر می رسد استعداد رویش و مراتع موجود در دامنه سبلان و ییلاقات خوش آب و هوا با چمنزارهای پر علف و زمین های مستعد عامل اصلی برای مهاجرت بوده و در این منطقه ساکن می شوند.چون اسم طایفه شان شایقی بوده این دیار را به شایق نامگذاری کرده اند . بعداً فرزندان آن مرحوم ازجمله حاج عبادالله شایقی زمام امور را بدست می گیرد و براساس گفته افراد کهنسال تمام ملک روستا و بعضی زمین های روستاهای اطراف متعلق به ایشان بوده است. تپه های اطراف روستا: زال تپه سی: در نزدیکی روستا و در قسمت جنوب شرق و در فاصله تقریب 1 کیلومتری آن واقع است و غار حاوی آثار باستانی است به نام این تپه توجه ویژه شود. کلک لر تپه سی :حاوی سنگ های زیادی بوده که برروی هم با دست ریخته شده بود و زمانی محل زندگی اقوام پیشین بوده است که هیچ اطلاعاتی متاسفا نه از در دست نداریم و همه اشیاء و شناسنامه منطقه توسط غارتگران تاریخ و فرهنگ دانسته و ندانسته به یغما رفته است.
