روستای کهنگ از شمال به شهرستان اردستان ، از جنوب به کوهپایه از شرق به نایین و از غرب به سگزی منتهی می شود. این روستا بلندترین نقطه قابل سکونت در شهرستان اردستان است.و رشته کوههای مارشنان در مجاورت این روستا قرار دارد که قله آن در ارتفاع 3330متر بالاتر از سطح دریا قرار گرفته است. سابقه سکونت در این روستا به بیش از یکهزار سال پیش بر می گردد و در آن روزگار با حفر قناتها مردم زندگی شبانی در جوار چشمه هار رها کرده و در این منطقه ساکن شدند و به کشاورزی پرداختند. کهنگ از سه محله بالا ده ، میان ده و شاه آباد تشکیل شده و عمده ساکنان آن از سادات زواره هستند و از کوهپایه به این مکان آمده اند. واژه کهنگ به معنای سرحد سرماست زیرا این روستا در راس مثلث منطقه برزاوند قرار گرفته و سردترین نقطه اردستان به شمار می رود. مزار امامزاده حیدر در میان این روستا واقع شده است و گفته می شود این امامزاده از فرزندان امام موسی کاظم (علیه السلام) است که در زمان امامت امام رضا در این منطقه به شهادت رسیده است. اراضی مزروعی و باغی کهنگ در حدود 80 هکتار می باشد که 50 هکتار آن را باغات گردو ، بادام ، زرد آلو و سیب تشکیل می دهند و 30 هکتار از این اراضی ، دشت هایی است که کشاورزان در آن عمدتا گندم و جو می کارند. زنان این منطقه مانند دیگر زنان دهستان برزاوند به قالیبافی مشغولند.
