خبرگزاری مهر: اخیرا مایکل فالون، وزیر دفاع انگلیس ضمن ابراز نگرانی نسبت به خطر محاسبه اشتباه هرگونه اقدام نظامی در خصوص بحران کره شمالی اظهار داشته است: «باید از هرگونه اقدام نظامی جلوگیری شود. لندن از لس آنجلس نزدیکتر به پیونگ یانگ است و برد سلاحهای کره شمالی رفته رفته بیشتر می شود. ما باید به هر بهایی از هرگونه درگیری نظامی جلوگیری کنیم. بر همین اساس ما تلاش می کنیم که در شورای امنیت یک قطعنامه بهتر که تحریمهای کنونی را تقویت کند، به تصویب برسانیم. ما به دنبال تحریمهایی در سراسر اروپا علیه کره شمالی هستیم و همچنین تلاش می کنیم چین همسایه خود را مورد نظارت و کنترل نگه دارد.»
این اظهارات در حالی صورت می گیرد که حدود ده روز قبل، بوریس جانسون وزیر امور خارجه انگلیس در اظهاراتی متفاوت اعلام کرده بود که همه گزینه های علیه کره شمالی روی میز است. همچنین جانسون از همراهی لندن با واشنگتن در تقابل با پیونگ یانگ خبر داده بود.
در خصوص رفتار دوگانه مقامات انگلیسی در قبال بحران جاری در شبه جیزه کره دو فرضیه وجود دارد: فرضیه نخست اینکه مقامات انگلیسی در قبال آنچه در کره شمالی می گذرد، دچار نوعی سردرگمی آشکار شده اند. محصول این سردرگمی، اتخاذ مواضع دوگانه و غیر منطقی در قبال این مسئله است. مقایسه اظهارات وزرای دفاع و امور خارجه انگلیس، این موضوع را بیشتر روشن می سازد.
فرضیه دوم این است که مقامات انگلیسی همگام با مقامات آمریکایی در صددند به صورت همزمان، سیگنالهای دیپلماتیک و جنگ طلبانه را به صورت همزمان به پیونگ یانگ مخابره نمایند تا در عین تهدید کره شمالی، مسیر مذاکره با پیونگ یانگ را نیز باز بگذارند. با توجه به راهبرد کلان تعریف شده در حوزه سیاست خارجی انگلیس مبنی بر همگامی با ایالات متحده آمریکا در نظام بین الملل، این فرضیه بیشتر مورد توجه قرار می گیرد.
در این میان نکته ای وجود دارد که نمی توان به سادگی از کنار آن گذشت. همان گونه که وزیر دفاع انگلیس اشاره کرده است، لندن از لس آنجلس به پیونگ یانگ نزدیک تر است. به عبارت بهتر، اگر حمله ای از سوی کره شمالی صورت گیرد، انگلیس هزینه زیادی بابت آن پرداخت خواهد کرد. بنابر این محاسبه، مقامات انگلیسی بابت تقابل با پیونگ یانگ احساس ترس کرده اند.
در چنین شرایطی مایکل فالون و دیگر مقامات انگلیسی ترجیح می دهند از وجود «همه گزینه ها» علیه کره شمالی سخن به میان نیاورند! بدیهی است که هر اندازه مناقشه ایالات متحده آمریکا و کره شمالی جدی تر می شود، قواعد بازی لندن در این بازی نیز پیچیده تر می شود.
در صورتی که انگلیس در این معادله به یک طرف منازعه (به مانند آمریکا) تبدیل شود، عواقب و تبعات سختی در انتظار لندن خواهد بود. این موضوعی است که بسیاری از تحلیلگران مسائل بین الملل نسبت به آن اذعان دارند. بنابراین، مقامات انگلیسی از یک سو با واقعیات جاری در نظام بین الملل مواجه هستند و از سوی دیگر، در صدد ادامه راهبرد کلان خود مبنی بر همگرایی با واشنگتن در قبال منازعات بین المللی هستند.
بدون شک، این دو مقوله، خصوصا در قبال بحرانی پیچیده مانند بحران کره شمالی، با یکدیگر قابل جمع نیستند. موضوعی که مقامات انگلیسی نیز نسبت به آن آگاه شده اند.