طبق مطالعات انجام شده، گفته میشود که کرفس حاوی مواد مغذی دوستدار مغز است. مطالعات نشان میدهند که کرفس میتواند نقشی چشمگیر در کاهش التهاب مغز، مبارزه با آسیب مغزی و حتی تقویت حافظه داشته باشد. اطلاعات بیشتر در خصوص فوائد کرفس برای مغز را در این مقاله بیابید.
آیا مصرف کرفس برای مغز مفید است؟ اگر مغزتان میتوانست صحبت کند، پاسخ آن مثبت میبود. این حقیقت که متخصصین تغذیه کرفس را به عنوان غذای مغز در نظر میگیرند، به اندازهی لازم، کفایت میکند که آن را وارد رژیم غذایی خود نمایید. در واقع، کرفس نوعی سبزی است که گفته میشود معدن طلایی از مواد مغذی ضروری است. این گیاه 1 متری، ساقهی کلفتی دارد و برگهای آن 4-2 سانتیمتر پهنا داشته و حاوی طیفی از ویتامینها و مواد معدنی است. در بیشتر موارد، ساقه آن به صورت خام مصرف میشود و اغلب در سالاد مورد استفاده قرار میگیرد. فوائد کرفس در صورت مصرف، نه تنها به مغز محدود نمیشود، بلکه از پایین آوردن کلسترول تا تنظیم فشار خون را دربرمیگیرد. در این مقاله در خصوص طرقی که کرفس به مغز کمک میکند، صحبت خواهد شد.
فوائد کرفس برای مغز
همانطور که قبلاً ذکر شد، کرفس سرشار از مواد مغذی بوده، که برخی از آنها ظاهراً از عملکرد مغز حمایت میکنند. طبق مطالعات انجام شده، لوتئولین (luteolin) ترکیبی شیمیایی است که مشخص شده است در کاهش التهاب مفید میباشد. همانطور که همه ما میدانیم، التهاب مغز ناشی از آسیب یا شرایط پزشکی مانند آنسفالیت نگران کننده بوده و در خور رسیدگی است. مطالعات نشان میدهند که کرفس دارای خاصیت بهبود فعالیت مغز بوده، در نتیجه مواد غذایی حاوی لوتئولین به عنوان غذاهای نیروبخش مغز شناخته میشوند.
لوتئولین موجود در کرفس یک فلاونوئید است و همه ما میدانیم که چگونه فلاونوئیدها برای سلامت کلی بدن مفید میباشند. فلاونوئیدهایی از جمله لوتئولین فعالیت آنتی اکسیدانی را از خود نشان داده و علاوه بر آن، تأثیر ضد التهابی را فراهم میسازند. همانطور که از طریق مطالعات انجام شده بر روی حیوانها مشخص شده است، این خواص لوتئولین در جهت محدود کردن التهاب مغز عمل میکنند. با افزایش سن، سلولهای خاصی از مغز موجب ایجاد پاسخ التهابی شده که باعث بوجود آمدن مشکلاتی برای حافظه و ضعف در مهارتهای شناختی میشود. مشکل در یادگیری و یا کاهش توانایی یادآوری با التهاب مغز وابسته به سن در ارتباط است. تحقیقات جدید بر روی موش نشان میدهند که التهاب مغز ناشی از افزایش سن، یا به دلیل آسیب میتواند با لوتئولین به طور مؤثری درمان شود.
طی دو مطالعه انجام شده توسط استادان دانشگاه ایلینوی، لوتئولین به عنوان یک درمان بالقوه جهت التهاب مغز در نظر گرفته میشود. سلولهایی تحت عنوان میکروگلیا در مغز وجود دارند که عملکرد اصلی آنها از بین بردن عوامل عفونی مانند پاتوژنها (عوامل بیماریزا) و محافظت از نورون میباشد. به طور خلاصه، این سلولها مکانیسم دفاعی مغز را تشکیل میدهند. طی تحقیقی، سلولهای میکروگلیای برداشته شده از موش مورد مطالعه قرار گرفتند. در این مطالعه، سلولهای میکروگلیا آلوده به باکتری شده و اجازه داده شد با لوتئولین هم کنش انجام دهند. به دلیل عفونت باکتریایی، سلولهای میکروگلیا دچار التهاب شده اما پس از قرار گرفتن در معرض لوتئولین، پاسخ التهابی به طور قابل ملاحظهای کاهش یافت.
در مطالعه دوم، به گروه کوچکی از موشها آب آشامیدنی غنی شده با لوتئولین به مدت حدوداً 21 روز داده شد. پس از زمان مقرر، محلول حاوی باکتری به صورت داخل وریدی (از طریق تزریق) به حیوانات تزریق شد. همانطور که انتظار میرفت، باکتریهای تزریق شده موجب التهاب مغز شدند. با این حال از آنجا که موشها از سه هفتهی گذشته آب حاوی لوتئولین مینوشیدند، پاسخ التهابی به تدریج فروکش نمود. در واقع، آزمایشات خون کاهش چشمگیری را در التهاب طی 4 ساعت پس از قرار گرفتن در معرض باکتری از خود نشان دادند.
مشاهده شده است که در صورت وجود عفونت ویروسی یا باکتریایی، سلولهای میکروگلیا، مولکولهایی بنام سیتوکین تولید میکنند که موجب ایجاد التهاب میشوند. روند طبیعی پیری نیز میتواند به تولید سیتوکین منجر شود. سیتوکین با شروع بیماریهای عصبی مانند آلزایمر و پارکینسون در ارتباط است. این سلولهای التهابی همچنین تأثیر منفی بر سلامت شناختی و ادراک میگذارند. کلید مدیریت بیماریهای نورودژنراتیو (neurodegenerative) که همان بیماریهای همراه با تخریب سلولهای عصب است، کنترل میزان سیتوکینهای التهابی تولید شده در مغز میباشد. مطالعات خاطر نشان میسازند که لوتئولین موجود در کرفس میتواند به کاهش تولید سیتوکین کمک کند.
مطالعات انجام شده بر روی حیوانات نشان میدهند که مصرف کرفس همچنین میتواند وقوع TIA (حملهی ایسکمیک گذرا) و یا سکتهی مغزی که در آن بخشی از مغز خون کافی دریافت نمیکند را کاهش دهد. فشار خون بالا و یا سطوح بالای کلسترول عواملی هستند که ممکن است به سکتهی مغزی منجر شوند. به این دلیل که هر دو این عوارض، در نهایت به عروق با تنگ و سفت کردن آنها، آسیب میرسانند. در صورتی که این وضعیت برای عروقی پیش آید که جریان خون کافی را به مغز میرسانند، آنگاه میتواند منجر به سکتهی مغزی شود. کرفس خام و یا دانههای آن خواص دیوریتیک (ادرار آور) از خود نشان داده که این بدان معناست که میتوانند به شستن و دفع مایع مازاد کمک کرده که عاملی حیاتی جهت تنظیم فشار خون به حساب میآید. کلسترول تولید شده توسط کبد توسط آنزیمهای خاصی شکسته میشود. مطالعات حیوانی نشان میدهند که لوتئولین موجود در کرفس این فرایند را تسهیل ساخته به گونهای که به کنترل سطوح کلسترول کمک میکند.
افراد مبتلا به فلج چندگانه نیز ممکن است با مصرف کرفس تسکین یابند. در این عارضه، سیستم ایمنی بدن به غلاف میلین که اعصاب مغز و نخاع را پنهان میسازد، حمله میکند. در نتیجهی آن، ابتدا غلاف میلین ملتهب شده و در طول زمان از بین میرود. این امر میتواند توانایی انتقال سیگنالهای الکتریکی را کاهش داده و همچنین باعث التهاب در هر قسمت از مغز میشود. از آنجا که این بیماری با التهاب همراه است، اثر ضد التهابی لوتئولین ممکن است به درمان فلج چندگانه و یا اسکلروز مولتیپل کمک کند.
به خاطر داشته باشید که سیتوکین تنها یکی از مولکولهای فراوانی است که موجب التهاب در مغز میشوند. هیچ تحقیقی که تأثیر لوتئولین بر دیگر مولکولهایی که همچنین موجب التهاب میشوند را مورد تجزیه و تحلیل قرار داده باشد، وجود ندارد. اگرچه، اطلاعات کافی وجود ندارد که بتوان از طریق آنها به این نتیجه برسیم که کرفس میتواند به عنوان درمان التهاب مغز در نظر گرفته شود، اما نتایج قطعاً نشان دهندهی آن هستند که کرفس میتواند به کاهش التهاب کمک کند. بنابراین، افزودن مواد غذایی دارای لوتئولین مانند کرفس به رژیم غذایی تصمیم هوشمندانهای خواهد بود.