ندا مجیدی - دبیر جشنواره «صلح و زیور» - در گفت‌وگو با ایسنا درباره این جشنواره، توضیح داد: حدود دو سال پیش، مجموعه طراحان زیورآلات ایرانی با هدف طراحی زیورآلاتی بر مبنای فکری و هنری راه‌اندازی شد که برحسب اتفاقات مثبت تاریخی، فراخوان‌های متعددی مثل «زیور و معماری»، «زیور و تاریخ»، «زیورآلات یلدایی» و ... مطرح شدند و هنرمندان براساس این موضوع‌ها، زیورآلاتی طراحی کردند.
او ادامه داد: موضوع صلح نیز با توجه به بین‌المللی و جذاب بودن می‌تواند به بهتر دیده شدن هنر و هنرمندان کمک کند. از طرفی، صلح زبان مشترک برای گفت‌وگو با ملت‌های مختلف است. به همین دلیل، آن را برای روز جهانی صلح مطرح کردیم و هنرمندان نیز از آن استقبال خوبی کردند.
دبیر جشنواره با بیان این‌که زمان محدودی برای خلق آثار این جشنواره وجود داشت، گفت: با این حال 110 هنرمند در این جشنواره شرکت کردند که آثار آن‌ها به‌مناسبت «هفته جهانی صلح» از 27 شهریور تا اول مهرماه در موزه آبگینه نمایش داده می‌شود. کلکسیون «صلح و زیور» بعد از نمایش در موزه آبگینه در کاخ - موزه سعدآباد، موزه بزرگ مشهد و همچنین در هفته جواهر تهران نیز نمایش داده می‌شود.
او با اشاره به این‌که حدود 90 درصد شرکت‌کنندگان در این جشنواره زن هستند، درباره این‌که آیا هنرمندان کشورهای دیگر نیز در این جشنواره شرکت کرده‌اند؟ اظهار کرد: «صلح و زیور» اولین‌بار است که برگزار می‌شود. امیدواریم بتوانیم در دوره‌های بعد، از هنرمندان خارجی نیز دعوت کنیم.
دبیر جشنواره «صلح و زیور» درباره این‌که زیورآلات چطور می‌توانند مفهوم صلح را انتقال دهند؟ توضیح داد: ما زیور را به‌عنوان یک هنر کاربردی انتخاب کرده‌ایم که یک نقاش، مجسمه‌ساز یا حتی طراح کامپیوتر می‌تواند از آن استفاده کند.
مجیدی بیان کرد: شاید یک مجسمه بعد از آن‌که خلق شد، در گوشه‌ای از خانه بماند؛ اما زیورآلات به‌واسطه حجم کمی که دارند، می‌توانند به هرجایی برده شوند و ارزآوری خوبی هم برای کشور داشته باشند. زنان فعال در این حوزه می‌توانند کارگاه کوچکی در گوشه‌ای از خانه ایجاد کنند و با استفاده از هنر خود، در این زمینه به اقتصاد خانواده و غنای فرهنگی کمک کنند.
او درباره مواد اولیه‌ای که در طراحی زیورآلات این جشنواره استفاده شده است، اظهار کرد: ما از واژه زیورآلات برای این‌که محدودیت مواد اولیه را نداشته باشیم، استفاده کردیم، زیرا وزن کارهای ما به هنر است و الزامی نیست که حتما از طلا و جواهر برای ساخت آن‌ها استفاده شود. به همین دلیل، هنرمندان می‌توانستند با استفاده از چوب، سنگ، چرم یا هر ماده دیگری، درباره هنر صحبت کنند؛ اما عمده کارهایی که به دست ما رسیده، از نقره ساخته شده‌اند. بسیاری از هنرمندان نیز با تلفیق المان صلح با المان‌های سنتی ایرانی، حرف جدیدی را بیان کرده‌اند.
دبیر جشنواره یادشده افزود: در این نمایشگاه، اجازه فروش نداریم؛ اما اجازه سفارش گرفتن و فروش بعد از نمایشگاه را خواهیم داشت. همه کارهایی که در این جشنواره نمایش داده می‌شوند، به تعداد محدود تولید شده‌اند.
