روانشناسی رنگ‌ها - بخش اول

رنگ‌ها همه‌جا حضور دارند و در فرهنگ‌های مختلف، دارای معانی متفاوتی هستند. اما چرا مردم با رنگ سبز احساس آرامش و راحتی می‌کنند؟ چرا وزنه‌برداران در سالن‌های آبی‌رنگ عملکرد بهتری دارند؟ امروزه دانشمندان پس از انجام تحقیقات بسیار در این زمینه به نتایج جالب توجهی دست یافته‌‌اند.

آیا تا به حال پیش آمده است که با خود فکر کنید چه رنگی را به سایر رنگ‌ها ترجیح می‌دهید؟

رنگ مورد علاقه هر فرد به شخصیت او مربوط است؛

مثلا کسانی که رنگ مورد علاقه‌شان سبز است:

 این افراد شنوندگان بسیار خوبی هستند. معمولا برای کمک کردن به دیگران بسیار تنبل‌اند. آنها به راحتی می‌توانند خود را در جایگاه دیگران تصور کرده و برای آنها دلسوزی کنند. نوعی کنجکاوی ذاتی دارند و با افراد جدید خوب ارتباط برقرار می‌کنند. خجالتی نیستند؛ ولی گاهی به راحتی احساسات دیگران را جریحه‌دار می‌کنند.

دوست دارند به آنها عشق ورزیده شود و کسی که به او عشق می‌ورزند، توجهی عمیق به آنها داشته باشد. افرادی که به رنگ سبز علاقه دارند، معمولا مجرد می‌مانند تا اینکه با فرد موردنظر خود برخورد کنند و بعد با او ازدواج کنند؛ در غیر این صورت هیچ‌گاه ازدواج نمی‌کنند!

افرادی که رنگ سیاه را دوست دارند:

این افراد به شدت ثابت، صادق و وفادار هستند. آنها بسیار دقیق و منظم‌اند و تا رسیدن به هدف از تلاش دست برنمی‌دارند. این افراد بسیار احساساتی هستند و اغلب تصمیم‌گیری‌های آنها از روی احساسات است، نه عقل و منطق!

افرادی که تمایل به رنگ سفید یا کرم دارند:

این افراد علاقه زیادی به تجربه کردن دارند و همواره در پی کشف چیزهایی هستند که نمی‌دانند. آنها قادرند افراد مختلف را جذب کنند؛ اما باید انتظارات خود را کنترل کنند تا به اهداف‌شان برسند.

افرادی که رنگ زرد را دوست دارند:

این افراد خوشبین هستند و مردم را همان‌طور که هستند، قبول دارند. آنها به اطرافیان خود احساس خوبی می‌دهند. شیرین و بی‌گناهند. مورد اعتماد افراد زیادی هستند. می‌توانند فرمانده و مدیر خوبی باشند. تصمیمات خوبی می‌گیرند و خوب هم انتخاب می‌کنند. معمولا در ذهن خود خیالبافی‌های عاشقانه دارند.

افرادی که رنگ قرمز را دوست دارند:

افرادی با عقاید مشخص هستند؛ رهروان واقعی که هرگز در نیمه راه دچار شک و تردید نمی‌شوند. آنها محکم و قاطعند و سر حرف‌شان می‌مانند. فقط در برابر بی‌عرضگی و بی‌کفایتی دیگران، دچار خشم و آشفتگی می‌شوند. افرادی که قرمز را دوست دارند، جذاب، دلربا، سرحال و بانشاط هستند؛ ولی گاهی اوقات دمدمی و به ناگاه دچار عصبانیت می‌شوند.

افرادی که صورتی را دوست دارند:

آنها دلبستگی و احساسات حقیقی به دیگران دارند و مردم آنها را مثل فرشته‌ها خوب می‌دانند. همیشه تلاش می‌کنند بهترین کارها را برای دیگران انجام دهند و مراقبت و حمایت از دیگران را دوست دارند؛ اما به راحتی هم راضی و خشنود نمی‌شوند. گاه دچار افکار منفی می‌شوند و همواره در جستجوی یک عشق بسیار رمانتیک هستند.

افرادی که طلایی و برنز را دوست دارند:

زنانی که رنگ طلایی را دوست دارند، هیچ‌گاه عقب‌نشینی نمی‌کنند و دست از تلاش برنمی‌دارند. آنها آرزوهای بزرگ و رویاهای دست نیافتنی دارند. از زندگی به معنای واقعی لذت می‌برند. گاهی اوقات علایق و احساسا‌ت‌شان آنها را به قعر می‌کشاند؛ اما دوباره برنامه‌ریزی می‌کنند تا اوج بگیرند و به خاطر همین زمین خوردن‌های مکرر گاهی اوقات دچار استرس زیادی می‌شوند.

کسانی که رنگ نقره‌ای را دوست دارند:

تمایل زیاد به رنگ نقره‌ای نشان می‌دهد که فرد در جستجوی رسیدن به عمیق‌ترین احساسات است. آنها در افکار خود غرق و به این ترتیب از دنیای پر مشغله بیرون دور می‌شوند و ذاتا درون‌گرا هستند.

کسانی که رنگ آبی را دوست دارند:

این افراد خوشبین و رویایی هستند و با دید مثبتی که به همه‌چیز دارند، می‌توانند همراهان بسیار خوبی باشند. آنها اعتماد به نفس کمی دارند، ذاتا هنرمند هستند و همواره میل به عاشق شدن دارند. دل به عشق کسی که دوستش دارند می‌دهند، ولی خیلی راحت عشق‌شان را از دست می‌دهند و معتقدند که عشق باید در سر باشد نه در دل.

 سیاه

سیاه، رنگ قدرت است. در طراحی لباس و مد کاربرد بسیاری دارد؛ زیرا باعث می‌شود که فرد لاغرتر به نظر برسد. در ضمن شیک و مطابق هر سلیقه‌ای است و محدودیت ندارد؛ یعنی رنگی است که همواره طرفداران خودش را دارد. این رنگ نشانه اطاعت و تسلیم نیز هست.

برخی از طراحان مد می‌گویند، زمانی که لباس سیاه می‌پوشند، در واقع فرمانبرداری خود را از مردان نشان می‌دهند!...

برای خواندن بخش دوم- روانشناسی رنگ‌ها- اینجا کلیک کنید.