بنی کلب و یاری سفیانی

در باب حوادث آخرالزمان، در بین احادیث به احادیثی برمی خوریم که در آنها صحبت از قبیله ای به نام بنی کلب رفته و وقایع مهمی به این قبیله نسبت داده شده است. قبیله بنی کلب که در روایات از اعضای آن به عنوان دایی های سفیانی، بنی کلب و کلب و... سخن به میان آمده است، نقش مهمی در وقایع آخرالزّمان و زمان نزدیک به ظهور بازی می کنند.
مطابق روایات، بنی کلب گروهی از اشرار آخرالزمان هستند که سفیانی، یکی از دشمنان بزرگ حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) را در نبرد با ایشان یاری می کنند. (1) روایات بسیاری هستند که خبر از بیعت و همکاری تعداد زیادی از افراد این قبیله با سفیانی ملعون می دهند. در زیر به چند نمونه از این روایات و احادیث اشاره می گردد:
پیامبر اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) فرمودند:
«سفیانی با 360 سوار شورش می کند تا اینکه به دمشق می رسد و در ماه رمضان هم بیست هزار نفر از قبیله بنی کلب با او بیعت می کنند.» (2)
از امیرمؤمنان (علیه السلام) نیز ضمن روایتی طولانی نقل شده است:
«و آن را نشانه ها و علامت هایی است و خروج سفیانی با درفش سرخ همراه است و فرمانده آن، مردی از قبیله بنی کلب است.» (3)
اصبغ بن نباته از آن حضرت (علیه السلام) روایت می کند که فرمودند:
«... و شورش سفیانی، [دارای] پرچمی قرمز رنگ، فرمانده اش مردی از قبیله کلب است و دوازده هزار نفر از سپاهیانش رو به مکه و مدینه می کنند که فرمانده آنها مردی از بنی امیه است که به او «خزیمه» می گویند که چشم چپش نابیناست و سفیدی ضخیمی روی مردمک چشمش را پوشانده است. خود را شبیه مردان می کند، پرچم خویش را بر نمی گرداند تا اینکه در مدینه در خانه شخصی به نام ابوالحسن اموی منزل کند. وی گردانی را به دنبال مردی از خاندان پیامبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) که شیعیان به دور او جمع شده اند، می فرستد؛ سپاهیان به فرماندهی مردی غطفانی رو به مکه می کنند. در میانه راه به بیابان سفیدی می رسند و در کام زمین فرو می روند، جز دو نفر که بناست نشانه [و عبرتی] برای دیگران باشند، کسی باقی نمی ماند که آنها را هم خداوند صورتشان را به پشت برگردانده است. (4)
همان گونه که ملاحظه می شود، تعداد زیادی از روایات مربوط به آخرالزمان، به بنی کلب اشاره کرده اند و نقش مخرّب آنان را در این زمان بیان نموده اند.

تاریخچه بنی کلب

بنی کلب قبیله ای بودند که در عصر معاویه، نصرانی بوده و بعدها ظاهراً به یکی از فرق اسلامی گرویده اند. معاویه با زنی از این قبیله وصلت کرد که حاصل این ازدواج، تولد یزید ملعون بود. این طایفه، قرن ها بعد از ازدواج معاویه با مادر یزید، ‌به فرقه دروزی گرویدند (5)؛ گرچه این فرقه ادّعا می کند که یکی از فرق اسلامی است؛ اما عقایدی کاملاً انحرافی دارد. افراد این فرقه، پیرو شخصی به نام درزی هستند و عنوان طریقت خود را موحّدون نامیده اند که اساس عقیده شان بر حلول و تناسخ روح است. (مسئله ای که از نظر اسلام کاملاً مطرود است). (6)
این طایفه مدت زمانی پیرو خلفای فاطمی «مصر» بودند تا اینکه در ایام خلیفه ششم فاطمی به دعوت نشتگین دروزی به باطنیّه ملحق شدند. دروزیّه در اعتقاد خود به الحاکم بامرالله (که به عقیده دیگران کشته شده است)، متوقف گشته، می گویند که وی غیبت کرده، به آسمان بالا رفته و دوباره به میان مردم باز خواهد گشت. (7)
عمده طوایف دروزی که اکثراً منتسب به قبیله بنی کلب هستند، در «منطقه رمله» (بیابان شرقی فلسطین)، بیابان غربی «اردن»، جنوب غربی «سوریه» و بخش هایی از «لبنان» سکنا گزیده اند. (8) البته تعداد زیادی از دروزی ها نیز به کشورهای اروپایی، «آمریکا» و «استرالیا» مهاجرت کرده اند. به طور کلی تخمین زده می شود که حدود یک میلیون دروزی در سراسر جهان زندگی می کنند (9)؛ اما هسته اصلی این طایفه در مناطق مرزی بین چهار کشور «اردن»، «سوریه»، «لبنان» و «فلسطین اشغالی» می باشد. لازم به ذکر است که تعداد دروزی های کشورهای سوریه و لبنان بیش از بقیه مناطق است.
با توجه به مطالبی که ذکر شد، به طور خلاصه می توان گفت که افرادی که امروزه با نام دروزی ها شناخته می شوند، همان کسانی هستند که در روایات از آنها با عنوان بنی کلب یاد شده است.
بنابراین روایاتی که درباره تحرکات بنی کلب یا دایی های سفیانی در آخرالزّمان بیان شده اند، مربوط به احوال قوم دروز هستند؛ زیرا این طایفه، همان طایفه بنی کلب هستند. نکته دیگر اینکه علت انتساب عبارت دایی های سفیانی به بنی کلب، این است که معاویه با زنی از این طایفه ازدواج کرده بود. از آنجا که مطابقت روایات، سفیانی ملعون از نسل یزید بن معاویه می باشد، به صورت تلویحی بنی کلب یا دروزی های کنونی، دایی های سفیانی هستند؛ ‌زیرا جدّه سفیانی از قبیله بنی کلب می باشد. (10)

پی نوشت ها :

1. شش ماه پایانی، ص 62.
2. یوم الخلاص، ص 671؛ بیان الائمه، ج 2، ص 586.
3. بحارالانوار، ج 52، ص 273.
4. شش ماه پایانی، ص 192.
5. همان، صص 123-124.
6. همان.
7. همان.
8. همان.
9. پایگاه اینترنتی: http://en.wikipedia.org
10. شش ماه پایانی، صص 123-124.

منبع مقاله :
شفیعی سروستانی، اسماعیل؛ (1391)، دانشستان سرزمین های درگیر در واقعه ی شریف ظهور، ج 1، تهران: موعود عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف)، دوم