به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی جشنواره نبض واژه‌ها، عبدالجبار کاکایی شاعر و ترانه سرا و از داوران جشنواره شعر نبض واژه ها در گفت و گو با دبیرخانه این جشنواره گفت: ممکن است تصور شود در این جشنواره پزشکانی حضور دارند که شعر می گویند، اینگونه نیست، بلکه آنهایی که شعر می گویند ادیب هستند حالا چه پزشک باشند و چه مهندس و چه در بقیه مشاغل فعالیت داشته باشند. ادبیات هیچوقت در انحصار دانشجوهای ادبیات نبوده است و اگر تحصیلات اغلب شعرای ما را پیگیری کنید، شاید بتوان گفت هفتاد درصد آنها در رشته های مختلف علوم انسانی یا مهندسی یا پزشکی تحصیل کرده اند.
وی افزود: هرکسی که در این حوزه وارد خلاقیت های کلامی شود ادیب محسوب می شود این حرکت هم به منزله این نیست که بخواهد شعر را از حوزه ادبیات به حوزه پزشکی بکشاند، پزشکان همیشه در طول تاریخ شاعر، خواننده یا نقاش بوده اند، حالا این بار جامعه پزشکی این تابلو را در دست گرفته و اعلام کرده است که ما افتخار می کنیم که تعدادی از پزشکان ما شاعرهم هستند.
کاکایی بیان کرد: کسی چنین ادعایی هم ندارد که ادبیات در انحصار ادباست، بهتر است خیلی به سمت مرزبندی ها نرویم و اجازه دهیم ادبیات در یک مسیر حرکت کند. اگر بتوانیم جشنواره های قدرتمند ادبی برگزار کنیم که همه آثار از همه مشاغل حضور داشته باشند البته خیلی هم بهتر هم هست.
شاعر مجموعه «حال من دست خودم نیست» گفت: ادبیات تفنن نیست و چیزی نیست که اگر انسان فرصت کرد به آن بپردازد، ادبیات دغدغه و زندگی است، ما کسانی داریم که پزشک بوده و دنبال ادبیات و هنر رفته و مطب را تعطیل کرده اند، بنابراین نیازی نیست فلش بزنیم و بگوییم ادبیات ازین جهت است، آن خودش کهرباست و جذب می کند و هرکسی که استعدادی و انگیزشی در این رشته داشته باشد حتا اگر در قعر معدن هم کار کند بیرون کشیده می شود و سراغ کاغذ و قلم می رود بنابراین ادبیات عشق است، عاشق شدن ربطی به شغل و صنف و اینگونه حرف ها ندارد از دل بر می خیزد و همیشه هم کسانی هستند که جذب آن می شوند.
کاکایی در خصوص آثار ارسال شده به جشنواره در حوزه ترانه نیز اظهار کرد: از سوی پزشکان و دانشجویان پزشکی آثاری ارسال شده بود که در هردو شاخه به ویژه در حوزه شعر پزشکان آثار خوبی داشتیم. موضوع بررسی داوری های من ترانه ها یا شعرهای محاوره ای بود و آنچه برای ما در موضوع داوری آثار بیشتر مهم بود متن شعر یعنی قدرت زبان و ادبیت زبان و شاعرانگی آن بود. چون به هرحال وقتی اثری به صورت مکتوب برای داوری عرضه می شود حتما بایستی به موازین ادبی مقید باشد و التزام داشته باشد، نمی شود کاری را با آهنگ تلفیق کرد و بدون آهنگ برای داوری فرستاد، بنابراین آنچه ما بررسی کردیم بیشتر شعر محاوره بود تا ترانه، البته تعدادی هم ترانه هایشان را ارسال کرده بودند که روی موسیقی کلام گذاشته بودند که طبعا اینها امتیاز نیاوردند اما آثاری که از جهت متن قوی و مقید به وزن عروضی بودند، خلاقیت های ادبی داشتند و قواعد شعر را رعایت کرده بودند امتیازات بیشتری گرفتند و در مجموع به نظرم مثبت بود و کارهای خوبی ارائه شده بودند.
گفتنی است نخستین جشنواره ملی شعر جامعه پزشکی (نبض واژه‌ها) با نظارت و حمایت وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی برگزار و مراسم اختتامیه این جشنواره نیز در تاریخ 26 شهریور برگزار می شود.
