انگور قرمز در مقابل انگور سبز

علاوه بر تفاوت آشکار میان انگور سبز و قرمز، این دو میوه در مواد مغذی نیز دارای تفاوت‌هایی می‌باشند. اما بالاتر از همه، هم انگور قرمز و هم سبز سرشار از ویتامین و آنتی اکسیدان می‌باشند. بنابراین، به منظور برخورداری بدن از منافع آن مقداری از این میوه را برداشته و نوش جان کنید.
انگور برای تهیه‌ی مربا، سرکه، ژله، کشمش و عصاره دانه انگور مورد استفاده قرار می‌گیرد. از آنجا که انگور کم کالری می‌باشد، میان وعده‌ی محبوبی بوده و افرادی که تحت برنامه‌ی کاهش وزن قرار دارند، مصرف این میوه را به خوراکی‌های دیگر ترجیح می‌دهند.
صدها گونه‌ی مختلف از انگور وجود داشته و گونه‌هایی از آنها مانند انگور بی هسته‌ی تامسون، انگور کانکورد (که به رنگ آبی تیره است)، انگور قرمز در سر سفره مورد استفاده قرار می‌گیرند.
تفاوت میان انگور قرمز و انگور سبز
رنگ قرمز مایل به سیاه انگور قرمز به دلیل وجود آنتی اکسیدانی بنام فلاونوئید می‌باشد. انگور قرمز غنی از ویتامین، به خصوص ویتامین‌های C وB، مس، آنتوسیانین، منگنز و پتاسیم است. این نوع انگور همچنین دارای کالری پایین و فیبر خوراکی بالایی است. یک فنجان انگور قرمز برخوردار از تقریباً 61 کالری بوده که این امر آن را به یک میان وعده‌ی ایده‌آل خصوصاً برای افرادی می‌سازد که به دنبال کاهش وزن می‌باشند.
انگور سبز همچنین تحت عنوان انگور سفید شناخته شده و در طول سال در دسترس می‌باشد. این نوع انگور سرشار از کربوهیدرات، ویتامین C و ویتامین K است. انگور سبز دارای کالری پایین، چربی اشباع شده و سدیم بوده و میزان کلسترول آن صفر می‌باشد. این انگور حاوی آنتی اکسیدان فلاوان ـ 3ـ ال (flavan-3-ols) می‌باشد. مقادیری از آهن و پتاسیم نیز در انگور سبز یافت می‌شود.
اکثر متخصصان تغذیه و کارشناسان بهداشت و درمان بیشتر توصیه به مصرف انگور قرمز می‌نمایند. دلیل آن می‌تواند محتوای بالای آنتی اکسیدان رسوراترول موجود در انگور قرمز، در مقایسه با انواع سبز آن باشد.
انگور قرمز حاوی آنتوسیانین، یعنی پلی فنلی است که در انگور سفید وجود ندارد. این وجود آنتوسیانین‌ها است که به انگور قرمز رنگ ویژه‌ی آن را می‌بخشد. آنتوسیانین‌ها در انگور سبز وجود ندارند.
محتوای فنلی انگور قرمز بیشتر از انگور سبز است. این به دلیل محتوای آنتوسیانین بالا در انگور قرمز می‌باشد. از آنجا که انگور سبز این ترکیب را در خود ندارد، بنابراین محتوای فنلی کل آن کم می‌باشد.
انگور قرمز همچنین حاوی سیرینجتین، سیرینجتین 3 ـ اُ ـ گالاکتوزید (syringetin 3-O-galactoside)، لاریسیترین و لاریسیترین 3 ـ اُ گالاکتوزید (laricitrin 3-O-galactoside) است که دسته‌ای از فلاونوئیدها می‌باشند. این فلاونوئیدها در انگور سبز وجود ندارند.
انگور قرمز دارای سطح بالاتری از اگزالات نسبت به انگور سبز است. سطوح بالای اگزالات می‌تواند به شکل گیری سنگ‌ کلیه کمک نماید. پلی فنولیک، فلاوان ـ 3 ـ ال در انگور سبز بیشتر از انگور قرمز می‌باشد. فلاونول میریستین تنها در انگور قرمز وجود دارد.

فوائد انگور در سلامت

انگور قرمز حاوی فلاونوئیدی بنام رسوراترول (resveratrol) بوده که به پایین آوردن فشار خون بالا و سطوح گلوکز کمک می‌کند. رسوراترول همچنین به جهت کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی شناخته شده است. کوئرستین موجود در انگور قرمز دارای خواص آنتی هیستامین مورد نیاز جهت درمان آلرژی‌های مختلف است. آنتوسیانین موجود در انگور قرمز دارای خواص ضد التهابی است.
رسوراترول همچنین به عنوان دلیل پشت پارادوکس فرانسوی (French Paradox) شناخته شده که به این واقعیت اشاره دارد که با وجود آنکه فرانسوی‌ها از یک رژیم غذایی با محتوای چربی بالا پیروی می‌کنند، اما در معرض خطر بیماری‌های قلبی کمی قرار دارند. انگور همچنین حاوی سطوح بالای اسید کافئیک و کافتاریک اسید بوده که به عنوان بازدارنده‌ی سرطان عمل می‌کنند.
به جای انتخاب و ترجیح یکی از انواع انگور بر دیگری، می‌توانید از هر دو آنها لذت ببرید. انگور میان وعده‌ی سالمی است و فوائد بسیاری در سلامت دارد. ذکر این نکته نیز اهمیت دارد که تمام گونه‌های انگور قرمز و سبز دارای میزان یکسان پلی فنول نمی‌باشند. تفاوت در گونه‌های گشاورزی، آب و هوا و خاک بر میزان و غلظت پلی فنول تأثیر گذاشته و در نتیجه فوائد انگور در سلامت نیز تحت تأثیر قرار می‌گیرند.