این اختلالات به مجموعه مشکلاتی اطلاق می گردند که با غذا خوردن و تغذیه ی شیرخواران و کودکان ارتباط دارند، به ویژه رفتارهایی که به روابط بین مادر ( مراقب کودک ) و فرزند در زمینه ی تغذیه مربوط باشند. این مشکلات طیف وسیعی از اختلالات رفتاری را شامل می شود، نظیر: بد غذا خوردن، امتناع از غذا خوردن، تنفر از بعضی غذاهای معمول، خوردن مواد غیر خوراکی، رژیم های سخت غذایی ( به ویژه در نوجوانان )، خیلی کم یا بیش از حد معمول غذا خوردن، وابسته بودن به مادر در تغذیه در سنین بعد از شیرخوارگی، با حالات و رفتارهای خاص ( غیر عادی ) غذا خوردن، غذا را در دهان نگه داشتن و یا نشخوار کردن ( به ویژه در دوره ی شیرخوارگی ).
در مجموع این گونه اختلالات نوعی رفتار معیوب متقابل بین کودک و مادر است. متأسفانه اختلالات رفتاری روز به روز شیوع بیش تری پیدا می کنند که شاید یکی از دلایل آن مشغله ی زیاد والدین به ویژه مادران باشد. یکی دیگر از دلایل احتمالی آن را می توان تغییرات اساسی در رژیم های غذایی دانست، به طوری که به تدریج رژیم های غذایی سنتی جای خود را به غذاهای آماده داده است و به جای غذاهای سالم با منشأ گیاهی، خوراکی هایی با افزودنی های مضر ولی با طعم بسیار مطلوب برای بچه ها به بازار عرضه می گردد.
امروزه تخمین زده می شود که 25 درصد شیرخواران سالم و 80 درصد کودکان معلول دچار مشکلات تغذیه و اختلالات خوردن می گردند.
منبع مقاله :
عطاری، عباس؛ (1387)، اختلالات تغذیه ای (مشکلات رفتاری تغذیه در کودکان)، تهران: نشر قطره، چاپ اول 