خوانش پریشی (۲)

متأسفانه این روش آموزشی در مدارس کاربردی ندارد و دانشمندان یاد می‌گیرند که خواندن را به روش استفاده از کل کلمه یاد بگیرند نه از طریق آواها و صداها. برعکس سیستم آموزشی اکثر کشورها، در ژاپن و چین، انگلیسی را از طریق آواها به کودکان خود می‌آموزند. مثلاً زبان انگلیسی بیش از 1 میلیون لغت دارد ولی فقط 44 صدا دارد و همین مسأله نشان می‌دهد که قطعاً آموزش 44 صدا بسیار راحت از 1 میلیون لغت خواهد بود. خواندن و نوشتن به زبان ساده‌تر «حرف زدن روی کاغذ» است.

کودکان حرف زدن را از طریق تقلید صداها یاد می‌گیرند و بعد این صداها را با هم تلفیق می‌‌کنند تا کلمات شکل بگیرند. کودکان و بزرگسالانی که خواندن را از طریق برنامه‌های آوایی یاد نمی‌گیرند، یک یا چند مورد از نشانه‌های زیر را دارند:  نمره پایین در مهارت‌های خواندنی  کند خوانی قوه ادراک و فهم ضعیف احساس خستگی زیاد بعد از خواندن حتی برای چند لحظه کوتاه  مهارت‌های اندک در تلفظ حروف و کلمات  لذت نبردن از خواندن چیزی. برخی از کودکان نمی‌توانند کلمات و حروف را از نظر شنیداری تشخیص دهند.

این کودکان ممکن است به عفونت شدید گوش دچار شده باشند و یا اینکه به طور مادرزادی با ناتوانی در یادگیری متولد شده‌اند، گروه دیگری از کودکان دچار مشکلات مربوط به دریافت و فهم بصری هستند. این مسأله می‌تواند در اثر دیدن حروف و کلمات واژگون رخ دهد.

آنها در تطابق لغتی که روی صفحه کاغذ می‌بینند با تصویری که از آن کلمه قبلاً در ذهن ثبت کرده‌‌اند، دچار مشکل می‌شوند. با تمرین کردن می‌توان مغز را به درست دیدن کلمات عادت داد. این روش خوب است اما استفاده از شیوه آوایی بسیار موثرتر خواهد بود.

چگونه خواندن را آسانتر‌ کنیم؟

بیشتر کودکانی که به خوانش پریشی دچار هستند می‌توانند با آموزش درست، آن را برطرف کنند آنها باید روش‌های جدیدتر به خاطر سپردن صداها را تمرین کنند. به حرکت لب‌ها به هنگام تولید صداها فکر کنند، تا بتوانند راحت‌تر بخوانند. آنها باید وقت بیشتری را به تمرین کردن اختصاص دهند، بیشتر CD و نوار آموزشی گوش دهند.

می‌توانند از فلش کارت استفاده کنند. با صدای بلندتر کتاب بخوانند و از کامپیوتر برای دانلود کردن کتاب‌های ضبط شده بهره‌برداری کنند.

کودکانی که دچار خوانش پریشی می‌شوند چه احساسی دارند؟

این کودکان اغلب احساس بیهودگی و ناامیدی می‌کنند. خشم و غم نیز معمولاً به سراغشان می‌آید زیرا خواندن و تلفظ کردن برایشان دشوار است. آنها نمی‌خواهند به هنگام خواندن از سایر دوستانشان جدا شده و در گروه دیگری قرار بگیرند. شاید قبلاً این را نشنیده‌‌اید که بسیاری از افراد موفق و خلاق در کودکی و حتی بزرگسالی دچار خوانش پریشی بوده‌اند.

به این معنی که آنها نه تنها از نظر هوشی از دیگران کمتر نیستند، بلکه ممکن است باهوش‌تر از حد متوسط هم باشند. خوانش پریشی نباید باعث متوقف شدن این کودکان و دوری آنها از اجتماع و مردم شود. داوینچی دچار خوانش پریشی بوده ولی این عارضه او را از رسیدن به رویاهایش دور نکرد بلکه حتی وسیله‌ای شد برای رسیدن به موفقیت.

بیشتر کودکان یادگیری خواندن را با تلفظ صداها یاد می‌گیرند و بعد این صداها را با هم ترکیب کرده حروف الفبا را می‌سازند مثلاً آنها یاد می‌گیرند که حرف b صدای buh را دارد. عارضه خوانش پریشی نباید مانع از موفقیت کودک شما شود و نباید باعث آن شود که شما و معلم او انتظارات‌تان را از او به حداقل برسانید.

هنرمند، مهندس، دانشمند، نویسنده، ورزشکار و سیاستمدار و هر شغل دیگر با وجود مشکلات در خواندن قابل دست یافتن هستند. برای رسیدن به موفقیت در هر زمینه‌ای باید اعتماد به نفس داشته باشند. اعتماد به نفس داشتن در کنار تمرین کردن، برای رفع مشکل می‌تواند مسأله خوانش پریشی کودک‌تان را برطرف کند.

برای خواندن بخش اول- خوانش پریشی- اینجا کلیک کنید.