روستای سرنجلک در قسمت شمالی بخش دشمن زیاری و در زمینی شیب دار با آب و هوایی معتدل کوهستانی و داشتن چشمه های گوارا و باغ های فراوان انگور و زمین های کشاورزی که اکثراً به صورت دیم هستند یکی از بزرگترین روستای منطقه دشمن زیاری در شهرستان ممسنی می باشد.
این روستا از دیرباز دارای مردمانی تلاشگر , صادق , متدین و باسواد و با فرهنگ که دارای مدرسه , حمام , دومسجد و دارای ارتباطات مناسب اجتماعی , سیاسی و اقتصادی با مردم منطقه بوده اند.
علت نام گذاری روستا:
علت نام گذاری این روستا به سرنجلک , وجود درختانی به نام “سرنجل” در این محل بوده است که ابتدا سرنجل و بعد سرنجلک نام گرفته است.
اهای این روستا از دو خانواده بزرگ رحیمی و رضائی که اجداد آن ها بیش از 200 سال است که به این مکان کوچ کرده اند و همچنین تعدادی خانواده کوچک تر که بعدها به آن ها ملحق شده اند , تشکیل شده است.
نام اولیه روستا :
نام اولیه این روستا “رودشوری” (در زبان لری “روسوری”) بوده است.
بدین علت که ساکنان اولیه سرنجلک , ابتدا در کنار “رودشور” در مرکز دشمن زیاری زندگی می کرده اند.
علت مهاجرت و تغییر محل سکونت:
به علت وجود چشمه سارها و جنگل های فراوان و وجود انواع پرندگان شکاری و بزکوهی و علاقه این مردم به شکار , زادگاه اولیه خود را ترک و در این مکان ساکن شده اند. بنابراین نام “رودشوری” تا سال های متمادی به این روستا اطلاق می شد. هنور هم مردمان مسن بعضی از روستاهای اطراف از این روستا با نام مستعار “رودشوری” (“روسوری”) نام می برند.
معرفی خانواده ها:
خانواده رحیمی :
خانواده رحیمی ها هسته اصلی روستای سرنجلک را تشکیل می دهند .
اجداد خانواده رحیمی ها ابتدا در کنار “رودشور” در مرکز دشمن زیاری زندگی می کرده اند و بعد از چند سال به محل فعلی سرنجلک نقل مکان می کنند.
خانواده رضائی :
خانواده رضائی که اجداد آن ها به احتمال زیاد از منطقه کجا که در بخش جاوید ممسنی واقع می باشد کوچ کرده و در این روستا ساکن شده اند و با وصلت های فامیلی که همزمان اتفاق افتاده است دو خانواده رحیمی و رضائی , روستای مقتدر و خوشنام سرنجلک را بوجود آورده اند.
هرکدام از خانواده های رحیمی و رضائی به خانواده های کوچکتری (فامیل) تقسیم بندی می شده اند . مثلاً از اجداد رحیمی ها می توان از “مهدی”(اولادمهدی) , “نوروز”(اولاد نوروزی) , “محمد”(اولاد مُحمدی یا با تلفظ محلی “مومدی”) و از اجداد رضائی ها می توان از “علی حسین”(اولاد علی حسینی) , “غلامرضا”(اولاد غلامرضایی) , “رستم”(اولاد رستم) , “نوراله”(اولاد نوری) را نام برد که به انشعابات آن ها در ادامه اشاره خواهد شد.
دیگر مهاجرین:
خانواده های کوچک تری که بیش از صد سال است به روستای سرنجلک مهاجرت کرده و در کنار دو خانواده بزرگ فوق ساکن شده و با آن ها نیز وصلت کرده اند و در رشد و شکوفایی روستای سرنجلک نقش داشته اند می توان به خانواده های زیر اشاره کرد:
اولادخداکرمی:
“اولادخداکرمی” به نام های “خداکرم ” و “شاه محمد ” بوده اند . ضمناً دو برادر به نام های “صحنعلی شجاعی و عوض اله شجاعی که از روستاهای همایجان به این روستا مهاجرت کرده اند و به علت وصلت فامیلی جزء همین فامیل محسوب می شوند.
فرجی ها :
که از روستای بهرغان نزدیک اردکان به این جا مهاجرت کرده اند و از اجداد آن ها می توان از “محمد”(مومد) , “محمدباقر” و “ابوالفتح” نام برد
شولی ها:
شولی ها که پدران آن ها “علی دانا” , “علی سینا” , “علی مینا” و همچنین “براتعلی” که از روستاهای شول و سنگر به این روستا مهاجرت کرده اند.
تقوی ها :
سیدی به نام “سید فتحعلی تقوی” که دو فرزند به نام های “سید مصطفی” و “سیدمسلم” داشته است از اردکان به این مکان مهاجرت کرده اند.
همچنین خانواده “محمدکریم سعادت” و “کرم جمشیدی” و “محمد رضائی” که باهم نسبت فامیلی نزدیکی دارند از اردکان به این روستا نقل مکان کرده اند.
حسینی ها:
دو برادر به نام های “سید موسی” و “سیدابراهیم حسینی” از روستای ده گپ به این روستا مهاجرت کرده اند و همچنین “سید محمد حسینی” که فرزندانش “سیدرمضان” , “سید نجف” و “سید تراب” می باشد.
ترک ها:
سه برادر که اجداد آن ها ترک زبان بوده اند و آن ها هم بیش از صد سال است که در روستای سرنجلک ساکن شده اند و وصلت فامیلی با ساکنان اولیه سرنجلک نموده اند به نام های “نوروزعلی” (فرزندانش به نام های “بهروز” , “هرمز , “نعمت”) , محمد قلی (فرزندش به نام”فریدون”) و “حسینقلی”(فرزندانش به نام های فرامرز و علی مرز) می باشند.
ادامه دارد
نویسنده: لهراسب رحیمی
