روستای زیاران

زیاران کجاست ؟

زیاران از لحاظ تقسیمات کشوری جزو استان قزوین و شهرستان آبیک به حساب می آید. جمعیت ثابت این شهرک 5000 نفر و با محاسبه جمعیت مهاجر قریب به 7000 نفر می رسد.

زیاران در فاصله 70 کیلومتری غرب تهران و 45 کیلومتری شرق قزوین واقع شده‌است. ارتفاع زیاران از سطح دریا 1600 متر است و در عرض جغرافیایی 7 دقیقه و 36 درجه و طول جغرافیایی 32 دقیقه و 50 درجه قرار گرفته‌است.

قدمت تاریخی زیاران بیش از هزار سال می باشد و آثار باستانی بسیاری در مناطق مختلف به یادگار مانده است. متاسفانه علی رغم نظریات مختلف، هنوز سند دقیق تاریخی راجع به چگونگی نام گذاری این محل به نام زیاران در دست نیست.

اشتغال اصلی مردم زیاران کشاورزی و صنعت می باشد. زمین های کشاورزی در جنوب و مکان های صنعتی به صورت کارگاه های کوچک در نقاط مختلف زیاران واقع گردیده است.

باید این رو بدونید، مردم زیاران بسیار مذهبی بوده و در طول دوران دفاع مقدس 33 شهید و ده ها جانباز تقدیم کشور نموده اند.

مراسم های تعزیه و یادواره شهدای زیاران بسیار مشهور می باشد، به این صورت که افراد بسیاری از شهرهای مختلف جهت شرکت در این مراسم ها حضور به هم می رسانند.

مهمان نوازی مردم زیاران زبان زد خاص و عام می باشد، شما می توانید این موضوع را در روز عاشورا مشاهده نمایید. ظهر روز عاشورا، بعد از اتمام مراسم تعزیه حضرت ابا عبدا… الحسین(ع)، افرادی که از نقاط دور و نزدیک کشور در این مراسم شرکت نموده اند، می توانند در هر خانه ای وارد شده و ناهار را مهمان مردم خون گرم زیاران باشند.

زیاران جزء مناطق توریستی کشور به شمار می آید و از آب و هوای بسیار مطلوبی بر خوردار می باشد. در قسمت جنوبی زیاران(قسمت جنوبی مناطق مسکونی) رودخانه ی شاهرود می گذرد که مایه خیر و برکت و به وجود آمدن باغستان های فراوان بوده و همواره تفریگاه بسیاری از مردم کشور می باشد.

زبان مردم زیاران به تاتی بسیار نزدیک می باشد. جهت آشنایی بیشتر شما با زبان مردم زیاران، در زیر چند نمونه از کلمات و ضرب المثل های زیارانی به همراه معنی آن را قرار می دهیم:

اَیِ یه نَفَرِ ما بِشناسی یا هَمپاش آو شِریک باش، یا گآو شریک.

این ضرب المثل به چگونگی شناخت پیدا کردن نسبت به افراد مختلف اشاره دارد.

معنی ضرب المثل: اگر می خواهی کسی را بشناسی یا باید با او در آبیاری شراکت کنی، و یا اینکه در گاوداری با او شریک باشی.

وَرِک پُوته دِی گندم پوتِی دیم دِ آو مُوخورَ

این ضرب المثل اشاره به این موضوع دارد که همیشه عده ای افراد سوء استفاده گر، خود را به شکل گروه خاصی در آورده، به آنها نزدیک می شوند و از این طریق سوء استفاده می کنند.

معنی ضرب المثل: ورک پوته (بوته خاردار که معمولا در زمین های بایر می روید) از کنار بوته ی گندم آب می خورد.