روستای روچ سفلی یا برای پاس داشتن زبان پارسی همون پایین روچ
خودمون تقریبا در 105 کیلومتری شهر قزوین قرارداره و با نزدیک ترین
شهرستان استان قزوین یعنی معلم کلایه 24 کیلومتر فاصله داره
البته اینو بگم که 105 کیلومتر فاصله جاده ای پایین روچ تا قزوینه
وگرنه از لحاظ هوایی پایین روچ با قزوین فقط 57 کیلومتر فاصله دارن
خدارو چه دیدی شاید یکی دلش خواست با هواپیمای شخصیش بیاد
پایین روچ این اطلاعات به درد اون میخوره
چون پایین روچی ساکن تهران هم داریم بگم که پایین روچ با
میدون آزادی تهران حدود 247 کیلومتر فاصله دارن که این فاصله در واقع
مسافت ماشین رو بین این دو هست که اگه بخواین با هواپیمای شخصیتون
سفر کنید یعنی همون از لحاظ هوایی فقط 97 کیلومتر فاصله دارن
اگر طلسم جاده اکبر آباد شکسته بشه تهرونی ها میتونن امیدوار باشن
که خیلی سریع تر از این چیزی که الان هست پا به وطنشون بگذارند
وجه تسمیه پایین روچ رو هم فکر میکنم “رود پایینی” باشد
در جایی خوندم که کلمه روچ واژه ای کهن است به معنی رود.
پس میشه گفت که روچ سفلی به معنی رود پایینی است البته روچ به معنای
روز هم هست که قرابت کمتری نسبت به واژه رود با پایین روچ دارد
پایین روچ طبق آخرین سرشماری ها ( سال 1385 ) 33 خانوار و 78 نفر
جمعیت داره که صحت و سقمش رو من تایید نمیکنم اینو بزارین
کنار بقیه آمار و ارقام دولت احمدی نژاد ! شایدجمعیت شهرنشین
رو هم حساب کردن آخه اونطوری هم که از 33 خانوار بیشتره ماشالله
روستاهای مشرف به پایین روچ عبارت اند از
روستای دوست و برادرمون بالاروچ که میگن یه زمانی
پایین روچی ها شب نشین خیلی راحت با پای پیاده میرفتن بالاروچ
این شکاف بزرگ بین پایین روچ و بالاروچ که گوگل ارث
داره نشون میده اونموقع نبوده حتما
که الان بخوای بری شاید 40 تا 60 دقیقه راه طاقت فرسا رو باید طی کنی
روستاهای کشکدشت , یارفی , آوه , خوبکوه , سفیددر , زوارک
و خوبان به نوعی از روستاهایی هستند که بیشتر مورد استقبال پایین روچی ها
قرار میگیرن و روابطمون به تیرگی رابطه ایران با کشورهای همسایه اش نیست
ترکیب قومیتی پایین روچ هم به این شکل هست که همگی
فارس زبانن البته با لهجه ایی خاص و محلی یا همون تاتی که
متاسفانه دیگه رنگ و بوی گذشته رو نداره . اینو از این جهت میگم
که اگه پای صحبت قدیمی هایی که کمتر شهر اومدن بشینیم
کلمه ها و اصطلاحاتی به گوشمون میخوره که تا حالا نشنیدیم
یا یهتر بگم دیگه افراد میانسال پایین روچ رغبتی برای استفاده از اون نمیبینن
نام خانوادگی غالب پایین روچی ها شامل
غلامی , باقری , مهدوی , مجیدی و نوروزی میباشد
که گفته میشه این پنج نفر یعنی غلام و باقر و مهدی و مجید و نوروز
پنج برادر بودن که اصل و نسب ما بر میگرده به اون ها
البته این فقط در حد یک نظریه است
درسال های اخیر به خاطر عدم توجه جوانان به ضرب المثل معروف
” زن توی ده زمین زیر ده ”
شاهد حضور نام های خانوادگی زیادی در پایین روچ هستیم از قبیل
اکبری , تندکی , قاسمی , میرزایی , مافی , زندی محمودی , رشیدی , سمیعی و
خیلی هارو هم جدا نمیدونم
پایین روچ یه زمانی گندمی داشت که میگن براش مشتری ها صف
میکشیدن تا پای پشته. اون موقع حتی یک متر هم زمین بایر
پیدا نمیکردی همه گندم میکاشتن تا نوک دشت
من که سنم به اون موقع نمیخوره ولی به گواهی قدیمی ها پایین روچ
برو بیایی برای خودش داشته بر خلاف الان که … هیچی بگذریم
توی این سالها مردم بیشتر به درخت کاشتن روی آوردن تازراعت
نمیدونم شاید بی دردسر تر باشه میگن قدیما , نه خیلی قدیما
همین 20-30 سال پیش پایین روچی ها معضل بزرگی داشتن به نام هیزم
که برای جمع آوری هیزم باید رنج سفر به روستاهای دیگه رو به جون
میخریدن این خودش نشون میده که اون موقع درختکاری رواج نداشته
اما کلا محصولات پایین روچ مثل لوبیا , چغندر , سیب زمینی
گندم , عدس و… جنبه فروش نداره و هرکس بسته به نیازش میکاره
شاید بعضی ها سردرختی هاشونو مثل گردو , فندق , سیب
گیلاس و آلبالو بهتر بفروشن
درکنار اینها هستن هنوز کسایی که ( هرچند نه به رونق گذشته ) مشغول دامداری هستن
یه زمانی کوه های اطراف پایین روچ مملو بود از آدم و گوسفند و
سایر احشام اما الان چیزی که از این کوه ها تو ذوق میزنه
سکوت بی انتهاشه البته برای کسی که یک عمری رو توی این
کوهها شاهد پویایی و تحرک و به معنای واقعی “زندگی” بوده کمی درد آوره
