سنبل آباد: دهی است جزو دهستان رودبار بخش معلم کلایه شهرستان قزوین . دارای 322 تن سکنه است . آب آن ازچشمه سار. محصول آنجا غلات ، بنشن . شغل اهالی زراعت ، گله داری و کرباس بافی . راه آن مالرو است . سکنه از طایفه سیاهکلی هستند. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 1). (مطلب قدیمی است فقط جهت اطلاع دوستان می باشد )
روستای سنبل آباد در 75کلیومتری شهر قزوین در بخش رودبار شهرستان واقع شده است منطقه ای کاملا ییلاقی و خوش آب و هوا است .دارای مردمانی خون گرم و شجاع ومی باشد که تاریخ خود گواه این مدعاست .در زمان حکومت خانها هنگامی که هیچ کسی حتی جرأت کوچکترین روبروی با انها را نداشت وآنها تنها قدرت بلامنازع آن مناطق بودند.بودند مردانی در این روستا که حاضر نشدند به هیچ قیمتی سر بر آستان آنها فرود بیاورند و با تنها سلاح ایمان و شجاعت در برابر آنها ایستادند . حتی حاضر شدند از خیلی از امکانات مادی خود بگذرند اما شرف خود را زیر پا نگذاشته ، بسیاری از مشکلات را بجان خریده و ایستادگی کردند.
شغل اکثر مردم روستا دامداری و کشاورزی است .در گذشته نه چندان دور در زمینه دامداری یکی از قطب های مهم منطقه محسوب می شد اما متاسفانه بر اثر خشکسالی های پی در پی در سالهای اخیر دچار رکود گردید به طوری که روستا داشت کم کم خالی از سکنه می شد و اکثر جوانان آن به شهر مهاجرت کردند .خوشبختانه در حال حاضر به همت مردم وکمک های مسئولین روستا از آن حالت تخریب و دل مردگی خارج شده و با اتحاد وهمدلی که در روستا ایجاد شده امید آن هست که انشاءالله در آینده شاهد پیشرفت آن باشیم .از محصولات مهم لبنی روستا کره و پنیر می باشد
زبان مردم روستا:
زبان این مردم تاتی و بقولی دیلمی است. زبان رایج در کوهستان جنوب گیلان که گستره منطقه کوهستانی اشکور تا علی آباد منجیل و از شمال تا سراوان رشت و شمال قزوین و کوههای غرب مازندران را در بر می‌گیرد. گاه زبان تاتی یا دیلمی با زبان تالشی اشتباه گرفته می‌شود
موقعیت جغرافیایی
موقعیت جغرافیایی روستا: یکی از روستاهای بخش رودبار شهرستان ازتوابع استان قزوین می باشد .از جنوب با روستای شترک ،از جنوب شرقی با روستای جوینک ،از شرق با روستاهای گرمک و یارود از شمال وشمال شرقی با روستای سفید آب ،از شمال (مراتع روستا )با اشکورات ،از شمال غربی با روستای پراچان ،از غرب با روستای یوج ،و از جنوب غربی با روستای درچاک همسایه میباشد .
