مزایا و عوارض جانبی منیزیم گلیسینات

منیزیم گلیسینات یک کلات آمینو اسید منیزیم بوده که این امر بدین معنی است که به یک آمینو اسید متصل می گردد. این مقاله اطلاعاتی را در رابطه با مزایا و عوارض جانبی مربوط به استفاده از این مکمل ارائه می‌دهد.
فواید منیزیم گلیسینات
اگرچه منیزیم برای بیش از 300 واکنش ضروری بیوشیمیایی مورد نیاز می‌باشد، اما مقادیر مجاز این عنصر توسط بیش از 50 درصد از افراد آمریکایی تامین نمی‌گردد.
منیزیم یک ماده‌ی معدنی ضروری بوده که نقش مهمی در انواع مختلف فرایندهای بدن که باعث عملکرد سالم بدن می‌گردند، ایفاء می‌کند. علاوه بر عمل به عنوان یک کاتالیزور برای واکنش‌های بیوشیمیایی مختلف، این عنصر برای تنظیم تعادل اسید – قلیاء در بدن نیز مورد نیاز می‌باشد. منیزیم برای حفظ شرایط خوب استخوان‌ها، دندان، قلب و سیستم عصبی ضروری می‌باشد. این عنصر به تولید انرژی و فعال سازی بافت عضلانی نیز کمک می‌کند. منیزیم در بهبود عملکرد روده و تنظیم سطوح قند خون نیز مفید می‌باشند.
در صورتی‌که سطوح منیزیم در بدن پایین باشد، می‌تواند با مصرف رژیم غذایی حاوی این ماده و یا مصرف مکمل‌های منیزیمی برطرف گردد. مکمل‌های منیزیمی در چندین فرم مانند منیزیم سیترات، منیزیم تائورات، منیزیم اکسید، منیزیم گلوکونات، منیزیم لاکتات، منیزیم سولفات، منیزیم کلرید و فرم کلات منیزیم موجود می‌باشند. منیزیم گلیسینات یک فرم کلات شده از منیزیم بوده که برای افرادی که از کمبود منیزیم رنج می‌برند، مناسب می‌باشد.
معنای کلات آمینو اسید منیزیم چیست؟
اصطلاح کلات اشاره به ترکیب پیچیده‌ای متشکل از یک اتم فلزی مرکزی داشته که به یک لیگاند در یک ساختار حلقوی متصل می‌باشند. در مورد مکمل‌های کلات منیزیم آمینو اسید، منیزیم به یک آمینو اسید حاوی نیتروژن متصل می‌باشد. در مکمل‌های منیزیم گلیسینات، منیزیم به یک آمینو اسید به نام گلیسین متصل می‌باشد. این مکمل برای افرادی که از کمبود منیزیم رنج می‌برند، توصیه می‌شود. اعتقاد بر این است که این فرم کلاته‌ی منیزیم به میزان بهتری جذب بدن می‌گردد. بدن به راحتی اسید آمینه‌ی گلیسین را شناسایی می‌کند. منیزیم به راحتی با گلیسین در دیواره‌ی روده، بدون هیچ‌گونه تغییر حمل می‌گردد. این فرم منیزیم در روده هضم می‌گردد. علاوه بر این، مولکول منیزیم گلیسینات کوچک بوده و بنابراین به آسانی به درون سلول‌ها انتقال می‌یابد.
موارد استفاده‌ی منیزیم گلیسینات
این مکمل برای افرادی که از کمبود منیزیم به واسطه‌ی رژیم غذایی ضعیف رنج می‌برند، و یا افرادی که از بیماری‌هایی که منجر به اثر منفی بر جذب این ماده‌ی معدنی می‌گردد، تجویز می‌گردد. برای مثال، مصرف دیورتیک‌ها یا قرص‌ها می‌تواند باعث از دست دادن مواد تغذیه‌ای ضروری در بدن گردد. در چنین مواردی، نیاز به جبران کاهش این ماده‌ی معدنی وجود دارد. جذب این ماده‌ی معدنی می‌تواند به واسطه‌ی سوء مصرف الکل، استفراغ یا اسهال شدید یا بیماری‌های مختلفی که جذب مواد غذایی را تحت تاثیر قرار می‌دهد، تحت تاثیر قرار گیرد. در صورتی‌که دیابت به طور مناسبی مدیریت نگردد، می‌تواند بر سطوح منیزیم تاثیر بگذارد.
منیزیم به وسطه‌ی توانایی ارائه‌ی آرامش در بدن اغلب به عنوان یک ماده‌ی معدنی آرام در نظر گرفته می‌شود. منیزیم در گیرنده‌های N – متیل – D- آسپارات یا NMDA با کلسیم مقابله می‌کند. همچنان‌که گیرنده‌های NMDA فعال می‌شوند، یک کانال یونی باز می‌شود. این کانال یونی توسط یون‌های منیزیم مسدود می‌گردد. این امر عبور یون‌های سدیم و مقدار کم یون های کلسیم به درون سلول و همچنین عبور پتاسیم به خارج از سلول را تسهیل می‌بخشد. در حالی‌که کلسیم باعث بروز انقباض می‌گردد، منیزیم باعث آرامش می‌شود. در صورتی‌که مقدار بیش از حد کلسیم بدون سطوح مورد نیاز منیزیم در بدن وجود داشته باشد، سلول‌های عصبی مغز می‌توانند تحریک شوند. در صورتی‌که سطوح کلسیم بالا و سطوح منیزیم پایین باشد، اسپاسم‌های عضلانی مزمن و یا پریدن چشم تجربه می‌گردد.
سطوح پایین منیزیم می‌تواند منجر به تحریک بیش از حد اعصاب گردد که ممکن است عوارض جانبی بر خواب داشته باشد. در مطالعه‌ی انجام شده توسط مرکز تحقیقات تغذیه‌ی انسانی وزارت کشاورزی آمریکا در داکوتای شمالی، اکثر افرادی که تحت تاثیر بی‌خوابی طولانی مدت و یا امواج غیر نرمال مغز در طول خواب قرار دارند، کمبود منیزیم در آن‌ها یافت می‌شود.
گلیسین یک انتقال دهنده‌ی عصبی مهاری بوده که به عنوان یک همراه گلوتامات برای فعال کردن گیرنده‌های NMDA عمل می‌کند. اعتقاد بر این است که گلیسین می‌تواند باعث افزایش فعالیت انتقال دهنده‌های عصبی که نقش حیاتی در حافظه و شناخت ایفاء می‌کنند، گردد. برخی شواهد وجود دارد که پیشنهاد می‌کند که مصرف گلیسین قبل از خواب باعث ترویج خواب خوب و کاهش اضطراب و خواب آلودگی روزانه می‌گردد. اعتقاد بر این است که گلیسین اثر آرام بخشی منیزیم را بهبود می بخشد. مشاهده شده که گلبسین متصل به منیزیم به احتمال کمی باعث اثرات ملین نسبت به دیگر مکمل‌های منیزیمی می‌گردد.
موارد منع مصرف و عوارض جانبی
این مکمل تحت رده‌ی C حاملگی FDA قرار دارد، که بدین معنی است که مطالعات حیوانی نشان دهنده‌ی عوارض جانبی بر روی جنین بوده، اما هنوز مطالعاتی بر روی انسان در این باره صورت نگرفته است. در چنین مواردی، دارو یا مکمل ممکن است تنها در صورتی‌که فواید بالقوه‌ی آن بیش از خطرات آن باشد، تجویز گردد. به طور مشابه، مشخص نیست که آیا این دارو می‌تواند به شیر مادر منتقل گردد یا خیر. بنابراین، زنان باردار و مادران شیرده باید از مصرف آن خودداری کنند. این دارو توسط افرادی که از بیماری‌های کلیوی رنج می‌برند و افرادی که به مواد تشکیل دهنده‌ی این کمل حساسیت نشان می‌دهند نیز توصیه نمی‌گردد. در صورتی‌که هر یک از شرایط زیر را دارید، در رابطه با مصرف و یا عدم مصرف این مکمل با پزشک خود مشورت کنید:
باردار بوده و یا قصد باردار شدن دارید.
هر گونه داروی دیگری مصرف می‌کنید.
دارای بیماری دیابت هستید.
دارای بیماری ورم مخاط روده‌ی بزرگ و یا کولیت اولسراتیو می‌باشید.
دچار سوء تغذیه هستید.
مقادیر زیاد الکل می‌نوشید.
اگرچه احتمال کمتری از توسعه‌ی واکنش آلرژیک به کلات منیزیم آمینو اسید وجود دارد، اما بلافاصله در صورتی‌که هر یک از علائم زیر را تجربه کردید، باید کمک‌های پزشکی دریافت کنید:
راش، خارش، تورم صورت، زبان و گلو، سبکی سر، مشکل در تنفس
اگرچه منیزیم گلیسینات احتمال کم وجود دارد که باعث اسهال گردد، اما در صورتی‌که ناراحتی معده و یا اسهال را تجربه کردید، به پزشک خود اطلاع دهید.
مکمل منیزیم گلیسینات برای درمان سطوح پایین منیزیم در خون، سوء هاضمه یا یبوست توصیه می‌شود. ضروری است که به دنبال یافت محصول بسته بندی شده باشد. در صورتی‌که در مورد دوز استفاده از دارو شک دارید، با پزشک خود مشورت کنید. می‌توانید این مکمل را با یک لیوان آب به همراه یک وعده‌ی غذایی میل کنید، مگر این‌که پزشک شما پیشنهادی غیر از این را داده باشد. در مورد کپسول‌هایی که در طولانی مدت آزاد می‌شوند، هرگز نباید اقدام به جویدن کپسول کنید، چون در این صورت باعث بروز عوارض جانبی می‌گردد. لازم است که توجه داشته باشید که سطوح بالای منیزیم نیز می‌تواند باعث بروز مشکلات سلامتی گردد. بنابراین، دوز این دارو را افزایش ندهید و آن‌ها برای مدت زمان طولانی‌تر از زمانی‌که پزشک تجویز کرده، مصرف نکنید. در صورتی‌که هر یک از عوارض جانبی بیان شده را تجربه کردید، بلافاصله پزشک خود را از این موضوع اطلاع سازید.