روستای پشاباد

در 70 کیلومتری جنوب سنندج و در 36کیلومتری غرب کامیاران روستایی وجود دارد به نام پشاباد که دارای 140خانوار و حدود 800 نفر جمعیت می باشد. بافت روستا مثل تمام روستاهای ایران و کردستان از سنگ و گل می باشد و موقعیت روستا هم بر روی رودخانه ای می باشد که سرانجام به گاوه رود (گاوه‌رۆ) می ریزد. اکثر زمین های روستا از کوه های سخت می باشد که برای کشاورزی مناسب نیست. دو کوه بزرگ که کاملاً روستا را از جهت غرب و شرق محاصره کرده اند از دور نمود پیدا می کنند به اسم «پانایی» (سمت شرق) و «دوڵدێ» (سمت غرب) می باشد. موقعیت روستا و زمین های آن بیشتر برای باغداری و دامپروری مناسب است و مردم روستا در کنار زراعت اندکی که دارند به کار باغداری و دامپروری مشغول هستند؛ اما کار اصلی آنها باغداری بوده و کار زراعت آن بیشتر به صورت دیم می باشد. محصول مهم آن که تا حدودی در میان روستاهای اطراف شهرت دارد گردو می باشد و محصولات زراعی آن نیز بیشتر گندم؛ نخود و جو و … می باشد.

بیشتر مردم پشاباد بعد از پایان کار کشاورزی (اوایل تا اواسط پائیز) برای امرار معاش خود به شهرهای بزرگ به امید پیدا کردن کار می روند؛ مانند تهران و تا حدودی سایر کلان شهر های ایران و در چند سال اخیر به کشور همسایه عراق …

پشاباد یه چه معنی است:

معنی و مفهوم روستای پشاباد با توجه به موقعیت آن و ویژگیهای آب و هوای آن می باشد به

یکی از این سه نظر نزدیک تر است:

1- چون آبهای زیاد در اطراف روستا وجود دارد و اصطلاحاً پراکنده یا پخش می باشد،به پخش آباد (یعنی جایی که چشمه های آب آن پخش و دور از هم است) نامگذاری شده و به مرور به پشاباد تبدیل شده است.

2- به دلیل وجود جوی های آب زیاد که در اطراف این جوی ها گیاهان و درختچه های زیادی سبز می شود و در زبان کردی به این ها پرژه می گویند به پرژآباد-په‌رژاوه‌ و پشاباد(په شاوه) تبدیل شده است.

3- جایی هم که در آن ناراحتی بوده‌ در زبان کردی به (په شیوآباد) و به (په شاوه) تبدیل شده است.