وندرنی علیا یکی از روستاهای خوش آب وهوای منطقه بیلوار (پشت دربند) شهرستان کامیاران از استان زیبای کردستان میباشد این روستا از شمال به کوه لوجار واز جنوب به کوه نسار میرسد این روستا دارای 70خانوار میباشد که بالغ بر400نفر جمعیت دارد از قسمت شما ل همجوار است با روستاهای مامن و گرماب از غرب به روستای ساکنه از جنوب به روستاهای دارتوت و هشلی واز مشرق با روستاهای خران وهنیاندر که از توابع استان کرمانشاه هستند میباشدشغل اصلی مردم روستا کشاورزی ودامداری می باشد.
تافگه در زبان کردی به معنی آبشار و یا آبی است که با سرعت و تندی در مسیر خود حرکت می کند .همچنین نام یکی از مکان ها ی زیبای روستای وندرنی علیا ست که در قسمت شرقی روستا مشرف به رود خانه است هم اکنون یک چشمه در این مکان وجود دارد که در تابستان خنکای آبش زبان زد همه است. تافگه با پیشوند میرگ به معنی مرتع میان این اهالی معروف است و به طور عام میری تافیه یا تافگه تلفظ می شود.
برده زردیابرزردگه نام یکی دیگر از قسمت های روستاست که در کمر کش کوه معروف خوره تاوkhoarataw) ) واقع شده است که در میان اهالی بر زر دگه خوانده میشود.این مکان در فصل بهار به خاطر داشتن مراتع جولانگاه چوپانان و به سبب داشتن چشم انداز های زیبا تفریگاه جوانان است.
کچک ره ش نام صخره ی بزرگی است که در جنوب شرقی روستا مقابل دیدگان اهالی خود نمایی میکند پایین تر ازآن چشمه و درختان بادام بید و چنار صفای بی نظیری به آن حوالی داده است که در میان مردم به مه ل هو معروف است .شاید به خاطر داشتن ملخ و و پرندگان دیگر به این نام خوانده میشود چون مه ل در زبان کردی به به معنی پرنده یا هر جنبنده ای است که پرواز می کند ومی پرد .
لوجار نام مکان دیگری ازاین روستاست نام کوهی که که روستا در دامنه ی آن آرمیده است . جار در لهجه محلی به معنی قطعه زمینی است که قبلا کشتگاه گندم یا جو بوده و بعد از درو مرتع حیوانات میشود و لو نام گیاهی کوهی است خودروست و از آن در قدیم علوفه تهیه می شده است .هم اکنون تولیدی دانه های شن وماسه به همین نام لوجار به مدیریت آقای هدایی ایجاد شده است.
مکان های دیگری نیز در اطراف این روستا هستند که هر یک با نام محلی خاصی خوانده می شوند مانند:شط گاشمار – ری بایم – زقیل – بان رقان –مینا خانم (که نام باغ بسیار زیبایی است روبروی آبادی که چشم اندازی ویژه به روستا بخشیده است . این باغ متعلق به یکی از خان های منطقه بوده که تفرجگاه تابستانی آنها به حساب می آمده است وحالا در اختیار یکی از اهالی به نام آقا حسین است.) ومکان های دیگری که هر کدام بنا به دلاتیلی با نام های محلی خاصی اسم گذاری شده اند .
