پاسخ به چند شایعه درباره آب معدنی

در پی انتشار و تکذیب یک شایعه در مورد برگشت آب معدنی های صادر شده از ایران به افغانستان به دلیل سرطان زا بودن، این روزها اخباری که بیشتر رنگ و بوی شایعه دارند، در شبکه های اجتماعی منتشر می شود که حقیقت ندارند.

به گزارش به نقل از سلامت آنلاین در این خبرها آمده است که با وجودی که در اروپا آب های معدنی فقط یک هفته اعتبار دارند، ولی در ایران این آب ها تا یک سال تاریخ مصرف داشته و در این مدت کوچکترین بویی نمی گیرند.

همچنین اشاره شده است شرکت های بسته بندی آب های معدنی برای ماندگاری بیشتر آب بطری ها به ازای هر لیتر آب، به اندازه نیم میلی گرم فلوراید می ریزند که این ماده شدیدا نگهدارنده و بدون بو است و برای بدن خطرناک و سرطان زا است.

این فلوراید وقتی با آب وارد بدن می شود، به مرور بافت ها را بزرگ کرده و به همین دلیل صبح ها احساس می کنیم بدن مان ورم کرده و چاق شده ایم و اینکه می گویند آب می خوریم چاق می شویم دلیلش این است.

در این نوشتار توصیه شد بهترین کار برای سلامت بدن این است که آب را در یک ظرف مسی بجوشانید و در یخچال بگذارید تا خنک شود، بعد از 45 روز می بینید که چطور بدن شما جمع و جور می شود!

دکتر آراسب دباغ مقدم، متخصص علوم و صنایع غذایی در گفتگو با سلامت آنلاین این شایعه را مورد تحلیل و بررسی قرار داد و گفت: برخلاف ادعای فرد شایعه ساز مبنی بر یک هفته ای بودن مدت زمان نگهداری آب معدنی در اروپا، اصولا در بسیاری از کشورهای جهان برای آب های بطری شده تاریخ انقضایی درج نمی شود، بلکه فقط تاریخ پرکردن بطری درج می گردد.

به گفته وی در آب های بطری شده برخی کشورها از جمله ایران، درج تاریخ انقضا- که بهتر است به «بهترین تاریخ مصرف» تغییر یابد- یک موضوع بهداشتی و مرتبط با سلامتی نیست، بلکه مرتبط با تغییر در طعم آب است و در اغلب کشورها اگر هم تاریخ انقضای مصرف درج شود، حدود یک سال است. هر چند که برخی از مجامع علمی توصیه می کنند که این نوع آب ها بیش از 6 ماه نگهداری نشوند.

این متخصص با اشاره به اینکه مدت زمان نگهداری آب در دمای اتاق به وضعیت میکروبی اولیه آن و دمای اتاق بستگی دارد، گفت: مقایسه آب معمولی که دارای میکروارگانیسم است با آب بطری شده (معدنی) که فرایند اوزونیزاسیون (کشتن میکروب های آب با اوزون) را طی می کند، مقایسه ای علمی نیست.

عضو هیئت علمی دانشگاه اظهار کرد: افزودن ماده ای به نام فلوراید در برخی از کشورها -نه ایران- که خاک و آب شان فلوراید کمی دارد به منظور جلوگیری از پوسیدگی دندان است. فلوراید به مقدار 7/0 تا 2/1 میلی گرم به هر لیتر آب آشامیدنی اضافه می شود و برخی کشورها نیز مردم را به استفاده از خمیردندان های حاوی فلوراید تشویق می کنند.

دکتر دباغ مقدم با اشاره به اینکه حداکثر مجاز فلوراید در آب برای بزرگسالان 4، برای کودکان 2 و برای آب معدنی طبیعی 4/2 میلی گرم در لیتر است بیان کرد: تاکنون مطالعات زیادی در مورد احتمال سرطان زایی فلوراید انجام شده که هیچ یک سرطان زا بودن این ماده را تایید نکرده اند. موسسه بین المللی پژوهش های سرطان (IARC) وابسته به سازمان جهانی بهداشت که در زمینه تعیین مواد سرطان زا و غیر سرطان زا به عنوان مرجع جهانی شناخته می شود، فلوراید را به عنوان یک ماده «غیر سرطان زا در انسان» تعیین کرده است.

به گفته این متخصص خارج شدن آب از بافت بدن که احتمالا منظور سلول بوده است و تشکیل یک لایه لزج محافظ دور آن و بزرگ شدن تدریجی بافت از تخیلات ذهن برخی شایعه پراکن ها پیام بوده و هیچ منبع علمی آن را تایید نمی کند.

او با اشاره به اینکه آب فاقد انرژی است و اتفاقا جزو مواد غذایی با دریافت آزاد در رژیم های کاهنده وزن است، گفت: چاقی یک پدیده چند عاملی است که از ژنتیک تا نوع تغذیه، فعالیت بدنی، سطح متابولیسم بدن و غیره در آن دخیل هستند و اصطلاح «ب می خورم، چاق می شوم»، یک باور عامیانه است. همچنین ادعای جوشاندن آب در ظرف مسی و نگهداری در یخچال و خوردن آن و سپس لاغر شدن، در هیچ منبع علمی و مرتبط با تغذیه تایید نشده است.