وقتی از زرند به سمت کوهبنان ، راور ، مشهد و یا پابدانا حرکت می کنیم پس از گذشتن از یک مسیر صاف و هموار که حدود 15 کیلومتر می باشد به یک سرابالایی می رسیم که در ان منطقه به گدار ده علی رضا مشهور می باشد که حدود 7 کیلومتر می باشد که امار واژگون شدن ماشین سنگین در این سرابالایی بسیار زیاد می باشد. پس از گذشتن از این سرابالایی به یکی از سردترین مناطق شهرستان زرند می رسیم که یک مسجد در این مکان می باشد که اهالی اطراف به این مسجد که نامش مسجد ابوالفضل می باشد اعتقاد زیادی دارند در کنار این مسجد یک
چهار راه وجود دارد که یکی از راهها به سمت مشهد یکی به سمت پابدانا و دشتخاک و دیگری به سمت روستای رشک علیا می رود پس از قرار گرفتن در این مسیر از روستاهای کوهستانی بابهوتک و تیتویه و هنجروییه و بابعبدان عبور کرده و به روستای رشک علیا می رسیم واین مسیر با گذشتن از روستاهای رشک وسطی،رشک سفلی،سبتک و خانمکان به کیانشهر یا همان پابدانا می رسد که اکثر معادن ذغال سنگ شهر زرند در این منطقه قرار دارند اما مقداری به معرفی روستای رشک علیا بپردازیم از طریقه نامگذاری این روستا و معنی ان و دلیل این نامگذاری اطلاعی وجود ندارد فقط رشک در لغت به معنی حسادت می باشد و علیا هم یعنی اول یا بالا دلیل دیگری وجود ندارد یا من از ان خبر ندارم . نام این روستا در کتاب لغت نامه علامه دهخدا وجود دارد و اینگونه معرفی شده است.
رشک بالا(رک)(اخ):دهی از دهستان طغرالجرد بخش زرند شهرستان کرمان ،سکنه ان 200 تن،اب ان از قنات،محصولات عمده:غلات،حبوبات و مرکبات،خربزه ان معروف است (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج8)
این روستا در شمال غربی شهرستان زرند قرار دارد و فاصله ان از مرکز شهر حدود 35 کیلومتر می باشد جمعیت این روستا حدود 300 نفر می باشد که علت این جمعیت پایین خشک سالیهای 10 سال اخیر می باشد که باعث شده مردم روستا به سمت شهر گرایش پیدا کنند اما جمعیت این روستا در تعطیلات و ایام نوروز حتی به 1000 نفر هم می رسد اکثر مردم این روستا کارگران و کارمندان بازنشسته شرکت زغال سنگ می باشند و در کنار ان به شغل کشاورزی و دامداری هم مشغول می باشند در کشاورزی بیشتر گندم و جو ودر کنار ان به اندازه نیاز سایر محصولات را کشت می کنند ولی کشاورزی این روستا هم به دلیل خشکسالی های اخیر رو به نابودی می باشد.
سطح علمی این روستا بسیار بالا می باشد و با این جمعیت پایین چند دانشجوی دکترا در خارج از کشور دارد این روستا هم مانند سایر روستاهای ایران فرهنگ و تمدن و مراسم سنتی خاص خود را دارد که یکی از این مراسمهای بسیار جالب مراسم تالو گردانی می باشد که یک نوع درخواست باران از خداوند می باشد که اینگونه می باشد که ابتدا چندین زنگوله را بر بالای یک چوب وصل کرده و ان را به دست گرفته و با سر و صدای این زنگوله ها و اشعار جالبی که می خوانند به جلوی درب خانه ها می روند و این کار 3 شب ادامه دارد که در شب اول صاحب خانه روی چوب انها مقداری اب می ریزد شب دوم صاحب خانه مقداری وسایل خوراکی مانند اجیل و شکلات به انها می دهد و شب سوم مقداری ارد به انها می دهد و در پایان شب سوم این افراد و تقریبا تمام اهالی روستا در یک جا جمع شده و از ارد جمع شده خمیر درست کرده و یک مهره در داخل این خمیر گذاشته و از این خمیر نان پخته و ان را بین افراد تقسیم می کنند و هر کس که این مهره در داخل نان او باشد ان شب یک کتک مفصلی می خورد تا انجا که یک نفر ضامن او شود و از جمع مهلت برای باران بخواهد مثلا4 روز و اگر در این 4 روز باران نبارید دوباره ان شخص کتک می خورد.
بازیهای سنتی مانند گردو بازی و تیله بازی هم در ایام نوروز رواج دارد یکی از دغدغه های مردم این روستا تقسیمات اخیر کشوری می باشد که با اینکه این روستا در فاصله 65 کیلومتری از شهرستان کوهبنان و 35 کیلومتری شهرستان زرند قرار دارد اما طبق این تقسیمات از توابع شهر کوهبنان محسوب می شود که امیدوارم این مشکل حل شده و مردم به ارزوی خود یعنی بازگشتن به توابع شهرستان زرند برسند.
SedayeZarand.ir
