روستای لار در 35 کیلومتری غرب شهر باشت حد فاصل روستاهای تلچگاه و کوهسرک واقع گردیده است. با گذشت از میان روستای لار و طی مسیر به سمت تنگ آبگرمکان و عبور از کنار چشمه زیبا و پر آب آبگرمکان با پشت سر گذاشتن جاده های پرپیچ و خم، چشم نواز و صعود به ارتفاعات به دشتی بسیار وسیع و یکدست می رسیم که دشت لار نامیده می شود. ای منطقه به دلیل ارتفاع 1400 متری از سطح دریا از هوای خنک بهره می برد که پوشیده از درختان سر به فلک کشیده و کهنسال بلوط می باشد.
این منطقه دارای دو موقعیت ییلاقی و قشلاقی بوده و کوه لار با ارتفاع 1850 متری از سطح دریا یکی از منحصرترین کوه های استان و تنها کوه در کشور است که دارای ذخیره گاه گونه گیاهی جاشیر (جوشیر) شیرین و خوراکی می باشد این کوه تا سه دهه پیش زیست گاه قوچ، میش، کل و بز بوده که متاسفانه به دلیل شکار بی رویه نسل آنها از بین رفته ولی خوشبختانه در حا ل حاضر زیست گاه خرس، پلنگ و سایر گونه های جانوری می باشد.
در میانه دشت بقایای شهر قدیمی لارندان به چشم می خورد که مورخان در کتابهای متعددی به آنها اشاره کرده اند و از آن به شهر پر رونقی نام می برند. که در مسیر راه ارتباطی تخت جمشید به شوش، دو مرکز اصلی و پایتخت های ییلاقی و قشلاقی هخامنشیان یاد کرده اند. از آثار تاریخی که در این منطقه وجود دارد بقایای آتشکده قدیمی، آب انباره،ا سفال های به جای مانده، سکه های ضرب شده و باغات انگور در کوه لار خود گویای تاریخی کهن می باشد.
از مهمترین آثار طبیعی و تاریخی وجود درخت کهنسال سرو است. پس از تحقیقات دو ساله کارشناسان و نمونه برداریهای DNA از درخت سن آن 2770 سال تخمین زده شده. ارتفاع این درخت 7 متر 45 سانتیمتر و دور تنه آن 7 متر است که یکی از سه درخت کهنسال ایران می باشد. منبع تامین آب این درخت به صورت طبیعی است. به گفته خانم پروفسور سودابه علی احمد کروری استاد دانشگاه منابع طبیعی و علوم کشاورزی وین اتریش و مدیر گروه تحقیقات موسسه جنگلها و مراتع کشور این درخت به جای مانده از زرتشتیان است که اعتقاد زیادی به سرو داشته اند و در هر منطقه ای که زندگی می کرده اند درخت سرو وجود داشته است.
اما مهمتر از همه مقبره امامزاده سید محمد باقر می باشد که چون نگینی در میانه دشت لار می درخشد و در کنار سرو قرار دارد. در مورد معجزات این امامزاده شریف روایات بسیاری نقل شده است که از آن جمله می توان به مرگ مسیح خان باوی پس از غارت شهر قدیمی لارندان اشاره نمود که مردم معتقدند هنگامی که مسیح خان پس از غارت مردم و بی اعتنایی به امامزاده سید محمد باقر در هنگام بر گشت در ابتدای دشت لار در قسمتی که به مسیح خان کشته معروف است از روی اسب سقوط کرده و می میرد. اهالی و مردم بومی معتقدند که امامزاده، مسیح خان را کشته است. البته روایت است هنگامی که سپاه مسیح خان در حال برگشت بوده مسیح خان به افراد خود گفت: شما آن سیدی که شال سبز بسته بود و سوار بر اسب بود دیدید که از بالای سپاه حرکت می کرد و افراد او گفتند: که ما ندیدیم و در همین حال مسیح خان از اسب سقوط کرد و از بین رفت هم چنین روایاتی از پنهان شدن امامزاده از دست سربازان حکومتی در میانه تنه درخت سرو وجود دارد.
