در میان علایم بسیار دیابت، خشکی دهان یکی از علایم شایعی است که به دلایل مختلفی اتفاق می‌افتد.در اینجا به برخی از علل و علایم مرتبط با این وضعیت و همچنین برخی از اقدامات درمانی ساده نگاهی می‌اندازیم.
یکی از مهمترین بخش‌های بهداشت روزانه ما که نادیده گرفته می‌شود بهداشت دهان و دندان است که از اهمیت بالایی برخوردار است و دیابت ممکن است با خشکی دهان بر سلامت دهان و دندان تاثیر بگذارد. چرا و چگونه باید آن را درمان کرد.
علل
خشکی دهان ممکن است یک علامت هشدار‌‌دهنده دیابت باشد، اما تنها نشانه وقوع دیابت نیست. با‌این‌حال در کسانی که به دیابت نوع اول مبتلا هستند رایج است. چرا خشکی دهان یکی از نتایج دیابت است؟ ممکن است به دلیل یکی از موارد زیر باشد:
عوارض جانبی بعضی از داروها: خشکی دهان ممکن است به دلیل مصرف یک از داروهایی باشد که به منظور کنترل دیابت مصرف می‌شود. همچنین تعدادی از بیماران داروهایی برای کنترل فشار خون و جلوگیری از بیماری قلبی که ممکن است بخاطر دیابت باشد مصرف می‌کنند. این‌ها از دلایلی هستند که برای خشکی دهان در بیماران شناخته می‌شوند.
کم شدن آب بدن: افراد دیابتی مستعد کم آبی بدن هستند، و یکی از اثرات آن خشکی دهان است.
مشکلات کلیوی: حتی مشکلات کلیوی ممکن است به‌خاطر دیابت باشد، در نتیجه با کاهش سطح آب، تعادل آب بدن به هم می‌خورد. خشکی دهان می‌تواند یکی از دلایل این وضعیت باشد.
سطح بالای قند خون: سطح بالای قند خون یا ازدیاد قند خون می‌تواند بر بدن تاثیراتی بگذارد که یکی از آن خشکی دهان است.
علایم
هرچند خود وضعیت یکی از علایم است، نشانه‌های دیگری نیز در ارتباط با خشکی دهان وجود دارد که به دلیل دیابت رخ می‌دهد.
افزایش تعداد پوسیدگی: فرد مبتلا به دیابت که دچار خشکی دهان شده است ممکن است شاهد پوسیدگی فزاینده دندان باشد.
التهاب در گوشه دهان: گوشه‌ها و یا لبه‌های دهان ممکن است خشک و کمی سفید شوند و باعث سوزش شوند. که این وضعیت به‌عنوان التهاب لب شناخته می‌شود.
التهاب لثه: التهاب و یا ورم لثه یکی دیگر از علایم مرتبط با عوارض دیابت است.
عفونت قارچی: افراد مبتلا به دیابت ممکن است در روی زبان دچار عفونت قارچی شوند.
زخم‌های دهان: زخم‌های دهان یکی دیگر از علایم خشکی دهان و در نتیجه دیابت هستند.
درمان
این وضعیت خوشبختانه با رعایت برخی از نکات زیر قابل درمان است.
استفاده از خمیر‌دندانی که حاوی فلوراید است: برخی از خمیردندان‌ها برای درمان خشکی دهان ساخته شده‌اند. سعی کنید یکی از آن را تهیه کنید. اگر قادر به انجام این‌کار نیستید شما باید همیشه از خمیردندان حاوی فلوراید استفاده کنید.
مصرف مواد غذایی کم قند و کم نمک: از خوردن غذاهای غنی از نمک یا شکر خودداری کنید. قند باعث پوسیدگی دندان‌ها می‌شود در حالی که نمک باعث کم‌آبی بدن می‌شود. همچنین از آب مرکبات دوری کنید.
نوشیدن آب زیاد: نوشیدن آب زیاد از خشک شدن دهان جلوگیری می‌کند.
شستن دهان بعد از غذا: پس از هر وعده غذایی، اطمینان حاصل کنید که دهانتان را به‌طور کامل می‌شویید و آبکشی می‌کنید. حتی قبل از خواب مطمئن شوید که به خوبی مسواک زده‌اید.
تمیز کردن دندان مصنوعی/ ارتودنسی به طور کامل: اگر از دندان مصنوعی استفده می‌کنید بعد از هر وعده غذایی آنها را بیرون آورده و به‌طور کامل با مسواک تمیز کنید. اگر از ارتودنسی استفاده می‌کنید مطمئن شوید که بعد از هر وعده غذایی دهانتان را به‌خوبی می‌شویید.
استفاده از دهان شوی غیر‌الکلی: از دهان شویه الکلی که به منظور دهان خشک ناشی از دیابت ساخته می‌شود استفاده نکنید.
لب خود را مرطوب نگه دارید: برای این منظور از موم بدون طعم استفاده کنید که از التهاب گوشه دهان جلوگیری می‌کند.
استفاده از یک جایگزین بزاق: در موارد شدید ممکن است از یک جایگزین بزاق مانند ژل استفاده کنید. این یک راه‌حل موقت برای جلوگیری از خشکی دهان است. استفاده از این راه تنها با مشورت پزشک ممکن است.
تنها با این نشانه نتیجه گیری نکنید که مبتلا به دیابت هستید. اگر مشکوک هستید با یک پزشک که می‌تواند علت این وضعیت را مشخص کند مشورت کنید. تا آن زمان این روش جلوگیری از خشکی دهان را دنبال کنید تا از مشکلات در امان بمانید.
