موقعیت جغرافیایی:
عرض جغرافیایی:36درجه،43دقیقه
طول جغرافیایی:53درجه،56دقیقه
روستای مزنگ نیز یکی از روستاهای نسبتا قدیمی دهستان انزان از بخش بندرگز است.این روستا در مجاورت روستای نوکنده و در فاصله 7 کیلومتری شهر بندرگز قرار دارد.
موقعیت جغرافیایی آن به شرح زیر است.از طرف شمال به شاهراه آسیایی و دریای خزر و از سمت جنوب به قسمتی از دامنه های شمالی کوه های جهان مورا و از طرف شرق به روستای جفاکنده و استوان آباد و از طرف غرب با شهر نوکنده همجوار است.رابینو سکنه مزنگ را به چهار قبیله حاجی باغ،لر،سادات و سورتجی تقسیم نموده است.
جمعیت:جمعیت روستا طبق سر شماری سال 1365 شمسی بالغ بر 280 خانوار و برابر1563 نفر است و به زبان گیلکی مازندرانی تکلم می کنند.خاندان های معروف مزنگ عبارتند از طهماسبی،مزنگی و سادات.
پایه اقتصاد مردم روستا کشاورزی،دامپروری،باغداری و پرورش طیور می باشد و تعدادی از مردم آن نیز در ادارات مختلف بکار مشغولند.میزان زمین های قابل کشت آن محدود و در حدود 630 هکتار است.انواع محصولات کشاورزی از قبیل گندم،جو،شالی،گوجه فرنگی،مرکبات،کاهو،خیار،کدو،سبزی و … در آن کشت و برداشت می شود.بیشتر تولیدات آن مانند تولیدات کشاورزی شهر همجوارش(نوکنده)به شهرهای تهران،مشهد،ساری و گرگان صادر می گردد.دامپروری نیز در این روستا مانند سایر روستا های بخش هم به شیوه سنتی و هم به طریق صنعتی هر دو معمول و مرسوم است.معمولا هر خانواده مزنگی دارای تعدادی دام و طیور هستند و از فراورده های آن در طول سال بهره مند می شوند.گاوداران این روستا با اختلاط و آمیزش نژاد های مختلف سعی در بهتر کردن شیوه تولید و فرآورده های دامی کرده اند و در برخی موارد نیز به نتایج مثبت و قابل توجهی دست یافته اند.
منبع:صحابی فرد سنگسری،فرهاد،جغرافیای تاریخی شهر بندرگز و روستاهای تابعه آن،چاپ اول،1372
منطقه تاریخی پن خانی(پهن خانی):
این منطقه در شمال شرقی روستای نوکنده نزدیک مزنگ واقع شده است و دارای قبرستانی است که به قبرستان مزنگ معروف است،این قبرستان بسیار قدیمی بوده و بعضی از سنگ قبر های آن به قدمتی بیش از 400 سال می رسد.بیشتر قبر های آن در اثر فرسایش و گذشت زمان دچار تخریب شده است.