روستای بدراق نوری در حدود 15 کیلومتری شمال غربی شهرستان علی آباد کتول واقع شده است. این روستا با 37 درجه و 3 دقیقه عرض شمالی و 54 درجه و 50 دقیقه طول شرقی از توابع بخش مرکزی این شهرستان است. بیش از یکصد سال پیش این روستا توسط طوایف مختلف ترکمن ـ که به صورت انفرادی به دنبال چرا بودند ـ در دشت ترکمن صحرا نباشند.
در شهریور سال 1320 توسط دولت وقت، خیابان بندی شد و در همان زمان نیز مردم را به درختکاری در حاشیه ی خیابان ترغیب و گاهی اجبار کردند ولی با گذشت زمان به حالت کنونی مبدل شد.
روستا از همان بدو تشکیل به نام طایفه ی تشکیل دهنده ی آن «بدراق» نامیده شد ولی بعدها به دلیل ایجاد روستای دیگری به همین نام با اضافه شدن پسوندی به نام بزرگ روستا ، «نوری»، اسم این روستا به بدراق نوری مبدل شد.
از آثار قدیمی این روستا اولین چاه بتونی است که به نام اجرای اصل 4 ترومن و برای آموزش ایجاد چاه های بتونی در منطقه و به تبع آن، استفاده از موتور آب برای کشاورزان در آن زمان حفر شد و در حال حاضر به صورت مخروبه ای موجود است.
جمعیت این روستا براساس سرشماری نفوس و مسکن سال 1375 حدود 2 هزار و 267 نفر است و از اردیبهشت 82، عاشر بدراق نژاد 57 ساله که اولین تحصیل کرده ی روستا و مدیر بازنشسته ی آموزش و پرورش است، دهیار این روستا شد. در شرایط بهره سه طایفه سارچال، شورا و ورخ بدراق نوری در آن ساکن هستند آب شرب، برق، تلفن، خانه ی بهداشت و زمین فوتبال که جدیداً حصارکشی آن به پایان رسیده است ، برخی از امکانات رفاهی این روستاست.
همچنین طرح هادی روستا با قول مساعد بخشداری مرکزی و نماینده ی مردم علی آباد در مجلس شورای اسلامی در حال اجراست. شغل اصلی ساکنین این روستا کشاورزی است و مهمترین محصولات آنها شامل گندم، جو، پنبه، شالی و مقدار کمی صیفی جات است.
هرچند در سال های اخیر با تعامل اعضای شورا و دهیاری، امکانات رفاهی نسبی در روستا فراهم شده است ولی هنوز هم مشکلاتی باقی مانده ، روستاییان اعتقاد دارند فاصله زیاد روستا از مرکز شهرستان و نزدیکی به حوزه ی استحفاظی شهرستان گنبد کاووس باعث شده که بخشی از امکانات هنوز از این شهرستان فراهم شود و این خود دلیل بزرگی است برای مشکلات ماندگار روستا، در هر صورت ساکنان روستای بدراق نوری در انتظار ارتقاء امکانات رفاهی روستایشان هستند.
