«محافظ مزدور» Hitman’s Bodyguard فیلم جذابی برای دیدن جکسون و رینولدز در تکاپو

«محافظ مزدور» یک فیلم اکشن خوش‌آیند است که آرزو دارد چیز بیشتری باشد، اما زیاد به مرادش نمی‌رسد. ولی واقعاً فیلم رضایت‌بخش و دور از تکراری است و به‌گونه‌ای پیشرفت هم می‌کند؛ بنابراین، اگر بعد از دیدن 80 دقیقه اول فکر می‌کنید که فیلم به اوج خودش رسیده و بیش از این حرفی برای گفتن ندارد، در اشتباهید. فیلم بعدازاین هم بزرگ‌تر و خشن‌تر و همین‌طور رضایت‌بخش‌تر می‌شود.
این فیلم هم‌چنین شانسی برای تقدیر از ساموئل ال. جکسون Samuel L. Jackson در نزدیک‌ترین فرم خالص خودش است. فیلم‌های دیگر، دلایل دیگری برای بودن دارند. نقش‌هایی وجود دارد و بازیگرانی که آن‌ها را ایفا کنند؛ اما تصور هر دلیل دیگری برای وجود این فیلم به‌جز این واقعیت که جکسون مایل به حضور در فیلم بود غیرممکن است.
«محافظ مزدور» جکسون را در برابر رایان رینولدز Ryan Reynolds قرار داده و هر از چندی در طول فیلم، حمله و تقلاهایی را از فیلم‌نامه تام اوکانور Tom O’Connor و کارگردانی پاتریک هیوز Patrick Hughes می‌بینیم که فیلم را به یک اکشن کمدی با یک زوج هنری تبدیل می‌کند.

رینولدز در نقش بریس، یک مأمور پیشین سیا CIA که متخصص درجه‌یک محافظت از مشتریان ویژه‌ای است که احساس خطر می‌کنند. درصحنه ابتدای فیلم، او را در یک فلش بک می‌بینیم که در حال رسیدگی مجللی برای مورد یک تاجر ژاپنی است. او و تیمش این تاجر را تا باند فرودگاه همراهی می‌کنند تا مطمئن شوند او به سلامت به جت شخصی‌اش می‌رسد؛ اما وقتی مشغول تبریک گفتن به یکدیگر برای پایان این کار هستند، به‌سوی پنجره هواپیما شلیک و تاجر کشته می‌شود.
موضوع خنده‌دار «محافظ مزدور» همین است؛ ترور به‌عنوان شاه‌بیت داستان.
به‌هرحال، دو سال بعد، بریس نیازمند یک تغییر است؛ عشق زندگی او و شغل درجه‌یکش نیست و نابودشده‌اند. یک روز بریس تماس تلفنی از دوست‌دختر سابقش که یک مأمور پلیس بین‌الملل با بازی بازیگر فرانسوی الودی یانگ Elodie Yung است دریافت می‌کند: او از بریس می‌خواهد که یک مزدور بدنام (جکسون) را تا لاهه همراهی کند چراکه قرار است جکسون در برابر یک مجرم جنگی بسیار بسیار وحشتناک (گری اولدمن Gary Oldman) شهادت دهد. تنها دغدغه موجود این است که تعداد زیادی از مجرمان کاملاً مجهز و مأموران فاسد پلیس بین‌الملل وجود دارند که می‌خواهند مطمئن شوند این شهادت هرگز داده نمی‌شود.

آیا این داستان یک حلقه خویشاوندی خاص دارد؟ آخرین بار که کسی چنین فیلمی ساخت نام آن فیلم «تعقیب آتشین» Hot Pursuit بود و ریس ویترسپون Reese Witherspoon و سوفیا ورگارا Sofia Vergara در آن ایفای نقش کردند. این فیلم عمدتاً یک فیلم سفر جاده‌ای طنز درباره یک زوج جنس مخالف بود که روابط دوستانه‌شان که به آهستگی در حال شکوفا شدن بود، مدام با وقفه‌های خشونت‌آمیزی ازهم‌گسسته می‌شد. «تعقیب آتشین» به‌شدت ناسازگار بود، اما «محافظ مزدور» کاملاً دنیای آهنگین دیگری را که خشونت و طنز با یکدیگر در تضاد نیستند را پیدا می‌کند؛ و اتفاقاً این لحن به‌سختی به دست نیامده است. ممکن است این لحن از قبل وجود داشته، یا چیزی بوده که به‌صورت خودکار از لحظه ورود جکسون به صحنه فیلم ساخته‌شده است.
به‌غیراز نقش‌های اصلی که همان چیزی هستند که می‌بایست باشند، اولدمن را داریم که به‌طور مناسب در چندین صحنه کلیدی، منزجرکننده است و یونگ که تأثیر خوبی از قدرت و هدف یک مأمور پلیس بین‌الملل را به نمایش می‌گذارد. به عبارتی، اولدمن و یونگ شخصیت‌های دراماتیکی را در میانه یک فیلم کمدی بازی می‌کنند، اما فیلم‌سازان آن‌ها را در جریان فیلم قرار می‌دهند. در ضمن، سلما هایک در یک نقش طنز به‌عنوان همسر به‌شدت جسور و بی‌نزاکت مزدور خوش درخشیده است.
باید خاطرنشان کرد که در این فیلم با صحنه‌های تصادف ماشین بسیاری مواجه می‌شویم که درواقع اصلاً کسل‌کننده نیستند. همین به‌عنوان یک موفقیت کمیاب تعیین می‌شود.

و اما نظر برخی منتقدان درباره فیلم:
جیمز براردینلی منتقد فیلم ReelViews می‌نویسد: برای من، «محافظ مزدور» مظهر همان فیلمی است که برای اکران تابستان مناسب است. صحنه‌های تماشایی زیاد و بی‌نظیری وجود دارند که می‌توان با دیدن آن‌ها به فیلم آفرین گفت. اجرای قوی برخی بازیگران در جایگاه خودشان، خنده‌های خالص و فیلم‌نامه‌ای که اگر نتوان آن را “باهوش” یا “ماهر” نامید، برای لذت‌بخش بودن نیازی به دست ‌اندازی به هر محرکی ندارد.
نویسنده Philadelphia Daily News، گری تامپسون گفته بدون شک دو نقش اول در تضاد کامل با یکدیگر هستند؛ سفیدپوست و سیاه‌پوست، جوان و پیر، دیجیتال و آنالوگ، برنامه‌ریز کمال‌گرا و خرابکار فی‌البداهه و غیره؛ و بدون شک با یکدیگر رفیق می‌شوند. این یک فرمول واضح است، اما وقتی فیلم به آن چنگ می‌زند، به خوبی از آب در می‌آید: تقریبا روابط میان رینولدز و جکسون مطبوع است.
در یک قسمت، با یکدیگر دست برادری می‌دهند تا پیشانی یک نئو-فاشیست را با تفنگ میخ‌کوب سوراخ کنند و تماشاچیان دیوانه می‌شوند.پیتر دبروگ منتقد Variety درباره این فیلم گفته که «محافظ مزدور» یک اکشن هیجان‌انگیز خنده‌دار است. این چالش کمی نیست که هم‌زمان دو داستان فرعی عاشقانه را همراه با یک ماجرای پرتحرک میان بریس و کینکید به‌پیش برد و بااین‌همه، هیوز در این کار موفق است که مدیون فیلم‌نامه بی‌نزاکت تام اوکانور است که دومین فیلم‌نامه‌اش به مرحله ساخت رسیده، اگرچه اولین فیلم اکشن او «آتش در ازای آتش» Fire With Fire کمترین نشانه کمیک را از خود نشان داده بود.
رینولدز بازی جذابی دارد اما جکسون صحنه را در دست گرفته است و بریس را با این پرسش وجودی درباره این‌که کدام‌یک از این دو مرد مسیر صحیح را انتخاب کرده‌اند: “کسی که آدم بدها را می‌کشد، یا کسی که آن‌ها را نجات می‌دهد؟” در جای خود زیر سؤال می‌برد.
منتقد IGN آلکس ولش گفته «محافظ مزدور» فیلمی است که قطعاً بدون شک، به‌راحتی در جایگاه میانه در فیلم‌های اکشن مدرن قرار می‌گیرد. با صحنه‌های مجزا که نه زیاد تأثیرگذار و نه زیاد ضعیف هستند، فیلم از کمبود ریتم و تجسم‌های هنرمندانه که در «جان ویک» John Wick، «بلوند اتمی» Atomic Blonde یا «یورش: رستگاری» The Raid یافت شده، رنج می‌برد و بیشتر شبیه به فیلم‌های اکشن بودجه بالای مضحک دهه 90 میلادی مثل «Broken Arrow» یا «پسران بد» Bad Boys است.«محافظ مزدور» بازی موفق دوتایی میان ساموئل جکسون و رایان رینولدز است که به‌شدت در نقش‌های خود فرورفته‌اند و بعد در تضاد با آن به مضمون خنده‌داری می‌رسند. فیلم می‌داند که چه چیزی را دنبال می‌کند و در پوسته طنز خود همراه با رفتار فاسد شادمانش زندگی می‌کند. متأسفانه، فیلم نمی‌داند که چه موقع باید خداحافظی کند، درنتیجه، در خوش‌آمد گویی‌اش بیش‌ازحد متوقف‌شده است.
آنا اسمیت منتقد Time Out London معتقد است همه‌چیز سرگرم‌کننده است، مثل همسر بی‌ادب کینکید با بازی سلما هایک، اگرچه سایر نقش‌ها کمتر غنی هستند. الودی یونگ کمی معذب به نظر می‌رسد، درحالی‌که گری اولدمن در نقش بیهوده دیکتاتور اروپای شرقی بسیار قوی ظاهرشده. جرم و جنایت‌های او به‌سختی با لحن طنز ترکیب می‌شود. «محافظ مزدور» خیلی موفق نیست، اما با تکیه‌بر جذابیت ستارگان اصلی‌اش پیش می‌رود.
آلن شرستول از Village Voice می‌نویسد: این همان فیلمی است که خود وعده‌اش را داده، اما حتی خشن‌تر و خنده‌دارتر است. در هر لحظه ممکن است یک تعقیب یا شلیک یا انفجار خشونت‌بار مضحک، در خیابان‌های لندن یا کانال‌های آمستردام اتفاق بیفتد که همه ابتکار جکسون و رینولدز در نقش‌های بی‌ادبشان است و سلما هایک هم به‌شدت آن‌ها را همراهی می‌کند.