وقتی در مورد انتخاب 50 برند مردانه سخن به میان می‌آید کمی تردید و سردرگمی ایجاد می‌شود، برند را می‌توان به دستورات و راه‌های بهتر لباس پوشیدن تعبیر کرد، اما در مورد صفت مردانه‌ای که اضافه‌شده است باید فکر دیگری کرد. مسلماً باید ذهنیت خودتان را کمی تغییر دهید. همچنین باید در مورد نحوه رتبه‌بندی هم دقت زیادی به خرج داد. مسلماً سرگیجه گرفته آید. قبلاً فکر می‌کردید که برند مردانه یک مفهوم ساده در مورد تولید لباس مردانه است. در فهرستی که مشاهده خواهید کرد هدف ما نشان دادن پنجاه برند برتر تولید لباس‌های مردانه و خیاطی شده است. بنابراین ما به سراغ شلوارهای جین و تی‌شرت نخواهیم رفت. همچنین در میان برندهای لباس چند برند کفش هم مشاهده خواهید کرد اما بیشتر تمرکز ما بر روی لباس بوده است. مشکل دیگری که در طبقه‌بندی برند مردانه وجود دارد، کلاسیک و مدرن بودن (طراحی‌شده) لباس‌ها است. در فهرستی که آماده‌شده است تمرکز ما بر روی برندهایی بوده است که علاوه بر کلاسیک بودن با طراحی‌هایی که داشته‌اند توانسته باشند گامی مهم درروند لباس‌های مردانه در زمان خودشان برداشته باشند. گذشته در کنار آینده قرار دارد.
20- جی.اچ باس (G.H. Bass)
مؤسس: جرج هنری باس، 1876
Credit: WikiCommons
این برند شاید فقط یک مورد از پوشیدنی‌ها را تولید می‌کرد، ولی همان یکی برای معروفیتش کافی بود: کفش پِنی (penny loafer). اصالت و پایه این کفش به کشور نروژ جایی که کشاورزان نروژی آن را تولید می‌کردند، می‌پوشیدند و کفش‌های اسپرت عضلانی خودشان را به مردان ورزشکار انگلیسی می‌فروختند و آن‌ها هم این کفش‌ها را با خودشان به بریتانیا بازمی‌گرداندند. در یک‌زمان تاریخی، نروژی‌ها تصمیم گرفتند تا این کفش را به‌کل اروپا صدر کنند، این‌زمانی بود که شرکت آقای باس وارد بازی می‌شود. آن‌ها سپس کفش‌های چرمی سبک خودشان را طراحی کردند و به‌جای فروش آن در اروپا تصمیم گرفتند که آن را به امریکا ببرند و آنجا به فروش برسانند. کفشی که در امریکا بانام Weejun به فروش رسید. کفش‌ها و شرکتی که از آن صحبت کردیم مدتی بعد از جنگ کفش‌های با عنوان Ivy Look به بازار داد که امروزه تبدیل به یکی از کفش‌های کلاسیک آمریکایی شده است.
19- تامی نوتر (Tommy Nutter)
مؤسس: تامی نوتر، 1969
Credit: WikiCommons
در سال 1969، ایده اینکه یک خیاط می‌تواند به‌عنوان یک طراح هم عمل کند از بین رفته بود. اما یک‌روند دیگر به‌صورت پنهان در بریتانیا در جریان بود. تامی نوتر، پیشرو این روند در انگلیس بود. نوتر به کمک پیتر براون (Peter Brown) توانست تجارت خودش را دست‌وپا کند. پیتر بروان مدیرعامل شرکت سیب چیده (Apple Corps) که آن زمان با افراد مشهوری همانند بیتلز همکاری داشت. سلیقه تامی نوتر به ذائقه مردم خوب بود. ویژگی‌های لباس تامی، یقه‌های پهن به همراه رنگ‌های بُلد و جسورانه بود. ناتر به‌عنوان یک خیاط توانست لباس‌های خودش را طراحی کند، زمانی که همه به این قضیه شک داشتند، لباس‌های مردانه را دچار تغییر کرد.
18- اوزواد بوتنگ / ریچارد جیمز (Ozwald Boateng / Richard James)
مؤسس: اوزواد بوتنگ / ریچارد جیمز 1995
Credit: WikiCommons
بیشتر خیاط‌های انجمن خیاطی Savile می‌توانستند در این رتبه قرار بگیرند، اما ما اوزواد بوتنگ / ریچارد جیمز را فقط به خاطر کیفیت کاری آن‌ها انتخاب نکرده‌ایم، بلکه بیشتر به دلیل ویژگی منحصربه‌فرد تولیدات آن‌هاست که انتخاب‌شده‌اند. بواتنگ از سالهای 1990 شروع به تولید کردن کت‌های مردانه برای مردان جوان کرد و توانست در میان انجمن خیاطان Savile، یک‌روند جدید ایجاد کند. او بیش از اینکه خیاط نام‌برده شود بانام خیاط کت شناخته می‌شد. او با آوردن مد و استایل به لباس‌های خودش توانست سفارشی کردن کارهایش را هم به وجود آورد. جیمز هم در سال 1992 کارهایش خودش را به سبکی همانند بوتنگ ایجاد کرد. هر دو خیاط از رنگ‌های سرد و همچنین خیاطی‌های منحصربه‌فرد خودش که با همه خیاط‌های انجمن متفاوت بود به کار می‌گرفتند. آن‌ها به همکاری همدیگر جنبش مخصوص خودشان را ایجاد کردند.
17- نیروی دریایی سلطنتی / نیروی دریایی ایالات‌متحده (The Royal Navy / The US Navy)
مؤسس: پادشاهی انگلیس، قرن 15 ام
Credit: WikiCommons
بسیاری از لباس‌های مردانه از لباس‌های نظامی نشاءت گرفته و کمی در آن‌ها تغییر ایجادشده است. ما تصمیم گرفتیم تا به اولین سرچشمه این گرایش نگاهی داشته باشیم. از طرفی دوست داشتیم کمی متفاوت‌تر از همیشه فکر کنیم و به سراغ سواره‌نظام و اسب‌سواران نرویم، این بار به سراغ ارتش نیروی دریایی رفتیم. البته، بیشتر لباس‌های نظامی و غیرنظامی مردانه، از لباس‌های نیروی دریایی الهام گرفته‌شده‌اند ولی با توجه به اینکه لباس‌های ارتشی روی زمین باید کمی بالباس‌های نیروی دریایی متفاوت باشد، فنّاوری و تغییرات شکل آن‌ها را دچار تغییرات زیادی کرده است. فکر کنید که شلوارهای دم پا گشاد، کت‌های نیروی دریایی، ژاکت‌های آن‌ها وجود نداشت، لباس‌ها ما این روزها به چه شکلی بودند. چیزی که مهم است، کت‌های بلیزی است. این لباس رسمی هرروزه ارتشی‌ها بود، باید از آن‌ها به خاطر این لباس سپاس گذار باشیم.
16- هریسون تویت (Harris Tweed)
مؤسس: هویسون تویت، 200 سال قبل
Credit: WikiCommons
هریسون تویت نام یک برند است، اما یک برند تولید لباس نیست. برندی است که تولید پارچه مدیون آن است. به شیوه خاص در یک محل خاص. این برند در اسکاتلند و در حدود 200 سال قبل پایه‌گذاری شد و در سال 1906 به‌عنوان یک برند با همان نام هریسون تویت شناخته شد. هریسون تویت، تولیدکننده لباس‌های بادوام، پشمی به‌وسیله دستگاه ریسندگی دستی که باقدرت پا زدن کار می‌کردند در جزایر هریس و لویسس در شمال اسکاتلند بناگذاری شد. پشم و نخ‌های که برای ساختن این پارچه و لباس‌ها استفاده می‌شد همگی به زنگ چشم‌اندازهای اسکاتلند بودند، زیبا و دل‌فریب و سخت. امروزه پشم و ریسندگی در تمام نقاط دنیا وجود دارد ولی هریسون تویت طلایه‌دار این روند در سراسر جهان بوده است.
15- ترنبال و آسر (Turnbull & Asser)
مؤسس: رجینالد ترنبال و ارنست آسر، 1885
Credit: WikiCommons
در بسیاری از منابع از این شرکت به‌عنوان اولین تولیدکننده پیراهن‌های یقه‌انگلیسی یاد می‌شود. به چند دلیل، یکی اینکه مغازه‌ای در قدیمی‌ترین جای لندن دارند، در تولید این پیراهن‌ها حرف ای هستند و قدیمی‌تر از همه تولیدکنندگان دیگر هستند. زمانی که T&A در کنار تولیدان پیراهن خودش تولیدات زیاد دیگری هم داشت، ولی پیراهن اصلی‌ترین لباس تولیدی آن‌ها محسوب می‌شد. استایل انگلیسی ثابت همیشگی، کت‌وشلوار بارنگ سرد، کراوات به هماره پیراهن پررنگ. اگر به دنبال حل قسمت پیراهن این معامله هستید بهتر است نگاهی به T&A داشته باشید. این شرکت افتخارات زیادی در تولید پیراهن دارد که ازجمله آن‌ها می‌توان به تولید پیراهن برای پرنس چارلز از روزی که یک پسربچه بود اشاره کرد.
14- شکارچی (Huntsman)
مؤسس: هنری هانتسمن، 1849
Credit: WikiCommons
نام این برند ازموسس آن گرفته‌شده است، اما در بیش از یکجا از آن استفاده می‌شود. لباس‌های هانتمن به‌شدت از لباس‌های ورزشی الهام گرفته است. لباس‌های برند هانتمن بسیار ورزشی و ساختاری اسپرت گونه دارند، همانند شانه‌های محکم، و ژاکت‌های اسب‌سواری. این شرکت از سال 1919 به‌طور رسمی شناخته شد و از آن زمان به افراد مشهوری همانند چرچیل، رکیل هریسون و داگلاس فیربنکس خدمات داده است.
13- Chester Barrie
مؤسس: سیمون اکرمن (Simon Ackerman) 1953
Credit: WikiCommons
سیمون آکرمن، مهاجری از بریتانیا به نیویورک و امریکا در سال 1935 تصمیم گرفت که یک برند انگلیسی در امریکا برای لباس‌های مردانه به وجود آورد. برندی که بر اساس انجمن خیاطان Savile و همگام باکیفیت آن‌ها برای بازارهای امریکا می‌دوخت. اگرچه او بیشتر بر کارهای تولیدی کت فعالیت داشت اما تمرکز خودش را بر روی تولید لباس‌های آماده که در مغازه‌ها به فروش می‌رسد قرار داده بود. لباس‌هایی که او در کارخانه‌ای در شهر چشایرا انگلیس تولید می‌کرد. شهری که به راه‌آهن خودش معروف است. کمپانی در سال 1960 به موفقیت‌های بزرگی رسید، زمانی که مغازه‌هایی در خیابان‌های خوب آمریکایی به دست آورد و سالهای بعد هم به این روند ادامه داد. کمپانی تصمیم گرفت تا در کنار برند اصلی که تولید می‌کرد به برندهای دیگر هم کمک کند تا آن‌ها هم بتوانند تولیدات خودشان را در این مجموعه داشته باشند، بااینکه تمرکز اصلی آن‌ها بر روی برند اصلی خودشان بود. آن‌ها در اوایل 19 میلادی دچار مشکلات مالی شدند ولی هم‌اکنون توسط مالکان جدید احیاشده‌اند و الگوهای اروپایی را در امریکا ترویج می‌دهند.
12- Rubinacci
مؤسس: ماریانو روبیناچی (Mariano Rubinacci) 1932
Credit: WikiCommons
برای معرفی می‌توانیم بگوییم که روبیناچی توانست سبک دوخت و دوزی را که به‌صورت سنتی در ناپل در جریان بود را وارد لندن کند. شما در قرن بیستم می‌توانید اثرات خیاط‌های ناپلی را در لباس‌های بریتانیایی مشاهده کنید. این روند، زمانی که ونچنزو آتولینی مدیریت روبیناچی را به دست گرفته بود دچار تغییر شد. کت‌های ناپلی به دلیل تغییر آب‌وهوا و گرم شدن کمی کوتاه‌تر شدند. خط شانه‌ها کمی از حالت قبلی راحت‌تر دوخته می‌شدند و همچنین کمی جنس پارچه‌ها را سبک‌تر انتخاب می‌کردند، تغییراتی از قبیل رنگ و همچنین جنس پارچه‌ها هم شامل این تغییرات می‌شد. این کت‌ها بعدها توسط بسیاری از خیاط‌ها کپی‌برداری شدند و مسلماً همین کار باعث شد که یک‌روند متمایز به وجود بیاید.
11- هنری پول (Henry Poole)
مؤسس: جیمز پول 1806
Credit: WikiCommons
جیمز پول از سال 1806 خیاطی را شروع کرد. هنری بعد از مرگ جیمز خیاطی را بر عهده گرفت و آن را بر اساس انجمن خیاطان Savile در سال 1846 تغییر داد. پول از اولین کسانی بود که با این جریان همراه شد و اغلب از آن به‌عنوان مؤسس savile یاد می‌کنند. شاید دست آورد بسیار مهم آن‌ها درزمینهٔ خیاطی مربوط به کت‌وشلوارهای شام باشد، و تاکسیدو (tuxedo). بر اساس داستان، یک مرد تاجر به نام جیمز پاتر از پول درخواست کرده است که یک لباس کوتاه‌تر از لباس شاهزاده ولزی برایش بدوزد و این کت از آن داستان به‌جامانده است. زمانی که این مرد کت خودش را دریافت می‌کند همه‌جا آن را می‌پوشد و همه مردم آن را به‌عنوان کت‌شلوار شام و همچنین محلی که این مرد بیشتر اوقات خودش را در آنجا صرف می‌کند می‌شناسند، تاکسیدو. این‌چنین بود که مد مردانه توسط یک مرد و برند تغییر کرد، همچنین این برند کراوات‌های مشکی را هم خلق کرده است.
برای مشاهده سایر قسمت های این مطلب از پیوندهای زیر استفاده نمایید.
