بندبن به چه معناست؟
درزبان گیل بند به کمره و دامنه کوه را گویند.
بندبن زیر دامنه کوه.بندبن واجارگاه روستایی مربوط به قضیه واجارگاه میباشد.
محدود است از شمال به واجارگاه و از جنوب سیاهکله و فشکل پشته از مغرب به سلاکجان و از مشرق به سلیم سرا .
این روستا دارای آب-برق -تلفن -گاز کشی -شعبه نفت -مدرسه دخترانه -خانه بهداشت -نانوایی وجاده آسفالته میباشد.دارای مردمی زحمتکش واز پرورش دام -کشت چای و برنج امرار معاش مینمایند.
برابر آمار کشاورزی کلاچای در سال85 تعداد خانوار91و جمعیت آن نزدیک 450الی 500 نفر میباشد.
آب و هوا
بندبن به علت نزدیکی به دریا و همجواری تنگاتنگ با دامنه های جنگلی,در طول سال همواره دارای آب و هوایی نسبتا سرد, رطوبتی به اندازه 60 تا 70درصدو بارندگی شدید است و حد سرمای طولانی,بخاری ها هم تا اواخر بهار روشن است.
هرچه از شهرستان لاهیجان به طرف شرقی تر گیلان و مازندران برویم میزان بارندگی و برف,به علت همجواری با ساحل دریا بسیار کمتر است واگر هم ببارد بسیار سنگین و خسارت آور است و باعث شکستن وتلخ شدن درختان مرکبات و میوه آنها می گردد و به همین دلیل مردم تا رسیدن فصل سرما وباریدن برف,تمام میوه های مرکباتی خود را می چینند و در انبارها نگهداری می کنند.
برنجکاری در بندبن
کشت برنج یکی از صنایع اقتصادی در بندبن میباشد که از قدیم از نسلی به نسل دیگر به یادگار مانده هم به عنوان یک صنعت قدیمی و هم از نظر اقتصادی از اهمیت بسزائی برخوردار میباشد میخواهم صنعت برنجکاری سنتی بندبن را بطور مختصر از ابتداء شرح بدهم .
ابتدا آماده سازی زمینی است که میخواهند درآینده کاشت برنج آنجا شروع شود
هر خانواری ابتداء مقداری” شلتوک ” که در بندبن به” جو”معروف است را از محصول سال قبل که مرغوب بوده البته (مقدار آن بستگی به اندازه متراژومقدار زمینی است که هر خانوارزیر کشت میبرد)
را داخل یک گونی کنفی ریخته وروی آن را می پوشانند که قدیما این کاربا ازقاتی(پیلام )انجام می شد و مدت آن هم به اندازه ای است که جو یا شلتوک آماده جوانه زدن بشود .بعد از آن گونی ها را بیرون میکشند وبا آب نیمه داغی شستشو میدهند ودر یک جائی که باران آن را از بین نبرد روی هم ریخته و با گونی و پلاستیک روی آن را می پوشانند این عمل باعث میشود گرمای لازم به جهت جوانه زدن جو یا شلتوک مهیا گردد.
این عمل چند روزی بطول می انجامد پس از این مدت شلتوکها کاملا جوانه زده وآماده میشود به خزانه ویا به اصطلاح محلی به “تیم بیجار”یا ” تیم خال” برده وروی آن را با پلاستیک بصورت یک سوله کوچک وطولی به ارتفاع یک متروبه طول 2 الی 8 متر ساخته شده ودور تا دور آن را میپوشانند این نیز چند روزی طول میکشد تا وقتی که کاملا نشاء رشد کرده وآماده کشت بشود
سپس پلاستیک را برداشته نشاء هارا از” تیم خال” یا خزانه برداشت نموده وبه زمین اصلی کشت میبرند در این قسمت زنان نقش اصلی را ایفا میکنند با یک سختی طاقت فرسا که واقعا سخت میباشد چه میشود کرد چون برنج از نامش که همان” بارنج” بودن است پیداست. ودر نتیجه عمل داشت شروع میگردد یک دوره (وجین )و(دوباره) {{منظور از( دوباره) همان تکرار وجین است که در شمال به کلمه (دوباره) معروف گردیده است}}. وجود دارد که در این عمل علفهای هرز از مزرعه کنده میشود تا برنج براحتی رشد کند به آب فراوان نیز نیاز دارد پس از چند ماه برنج رشد کافی کرده که به اصطلاح به زبان محلی “برنج بینی “یا همان درو برنج آغاز میشود که بعد از آن برنج به همراه ساقه به انبار ویا (کندوج) برده تا کاملا ساقه ها خشک شده تا آماده خرمن بشود وپس از خرمن به شالیکوبی برده میشود تا تبدیل به برنج شده تا محصول وارد سبد خانوار گردد
