به روایتی کلمه گورج دراصل کوه رچ بوده رچ به معنای ردیف وچون اطراف روستای گورج راکوهها به ردیف احاطه کرده ا ند نام انرا کوه رچ نهاده اند گه بعدها براثر تنبلی زبان تبدیل به گورج شد.این اطلاعات را اینجانب حدود 25سال پیش اززبان مرحوم حجه الاسلام شیخ مسیح افتخاری گورجی زمانیکه درتابستان درگورج پایین محله کنار درخت چنار پهلوی چشمه نشسته بودیم شنیدم خداوند ایشان وهمه اموات شما ومارا بیامرزد.
قلعه شاه نشین گورج مربوط به دوران‌های تاریخی پس از اسلام است و در شهرستان املش، بخش رانکوه، روستای گورج واقع شده و این اثر در تاریخ 2 آبان 1382 با شمارهٔ ثبت 10653 به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
شهرستانِ املش در شرق گیلان واقع شده و فاصله اش تا رشت 65 کیلومتره. برای دیدن قلعه ی گورج اول باید به املش و از اونجا به 2 کیلومتریِ شمالِ روستای گورج بریم. قلعه گورج بینِ روستای گورج و رودخونه ی چاک رود، رودی کوهی به ارتفاع 1600 متر واقع شده. این قلعه، بین مردمِ منطقه به نام های ]گورجی قلاکوتی، قلعه گردان، شانشین قلعه و قلعه اسماعیلیان[ معروفه. دسترسی به قلعه از روستای گورج، از جاده ی مالرو، کنار صخره های طبیعی و دامنه های جنگلی، بعد از گذر از سربالایی تند، امکان پذیره. تا قبل از دوره ی قاجار تو هیچ کتابی از این قلعه، نام برده نشده. محوطه ی قلعه با چهار دیوار از پستی و بلندی کوه ها، محصور شده. در شمال غربِ قلعه ی گورج، بقایایی از دیوار استحفاظیِ بزرگی که 25 متر طول و 8 متر ارتفاع داره، دیده می شه. در ساختِ این دیوار از تخته سنگ های طبیعی و گِل و آهک استفاده شده. در سطح جنوبیِ قلعه، دو بُرجِ سنگىِ بزرگ وجود داره. در محوطه ی داخلِ قلعه هم چند آب انبار برای ذخیره ی آب بارون ساخته شده بود که تنها وسیله ذخیره ی آب در این قلعه بود. در سطح قلعه، آثاری از دیوارها و پیِِ بناها دیده می شه که نشون می ده این قلعه، مسکونی و نظامی بود. متاسفانه قسمت های مختلفِ این آثار بر اثر کاوش های غیر مُجاز فراوان به شدت ویران شده. دیوارها و حصارهای قلعه چون در قُله ی کوهی واقع شده که از هر طرف شیب، داره. از نظر دفاعی قلعه رو چنان مستحکم می کرد که دسترسی به اون برای مهاجمان کارِ آسونی نبود. با توجه به سَبکِ معماری، می شه این قلعه رو متعلق به دوره ی اسماعیلیه دونست.
