روستای لسبو

لسبو از دو واژه لس به معنی آرام، ملایم، بو … به معنای رایحه، عطر با معنی ترکیبی بوی ملایم، رایحه نرم آمده است که به خاطر گل و گیاه معطر مراتع پیرامونش شهرت دارد…..

لسبو که بیشتر با نام لسپو آمده، نام دیگر لسبو ممکن است از واژه لس = ناز و درخت “نور” مقدس با بوی مِی که آدمی را مست می­کرده و قبل از زرتشت که واژه “له” اجازه و رخصت خواستن شخص کوچکتر از بزرگتر و ” اسبو” از مصدر اسبوتن = اسب دواندن با معنی ترکیبی محل کسب اجازه برای اسب دوانی نیز آورده شده است[1].

[1] صدراشکوری محمدقلی، کتاب سماموس، ص 71 و 72
امروز و گذشته دهکده لسپو

دهکده لسپو در پای شیرکوه است. کوه جورابتو در مشرق، زرینه کوه در مغرب، و کل مازی در دشت جنوب این محل است که راه قزوین از گردنه گَون­کل از اینجا می­گذرد. در پائین دست امام زاده لسپو محلی است که به نام “کَشک دشت” معروف است. اینجا جای شهر قدیم کشک است . هنوز یکی از دروازه­های قزوین بنام دروازه را “کوشک” خوانده می­شود. ساکنان کشک دشمنان دیلمیان بودند زیرا ایشان را به جشنی دعوت کردند و سپس دهکده ایشان را به تاراج دادند و خراب کردند. زنی در مقابل ایشان ایستادگی کرد و جنگی موحش بر پای شد. کشتگان کشک، پائین محلی به نام قبر غلام است به خاک سپرده شدند. این محل در شمال جاده است و دیلمیان در جنوب جاده مدفون گشتند.

لسپو از دهستان اشکور پائین شهرستان رودسر، 63 کیلومتری جنوب رودسر، سر راه عمومی مالرو اشکور به قزوین که بقعه­ای به نام امام زاده قاسم و ابراهیم دارد که بنای آن قدیمی است[1].

1) ستوده منوچهر، کتاب آستارا تا استارآباد، چ اول 1351، چ دوم 1374، جلد دوم، ص 397

به باور نگارنده با توجه به نام گذاری اغلب مناطق با در نظر گرفتن معانی آن و اتفاق حادث در آن مکان، لس در گویش گیلکی کوه نشینان به معنای شل، تنبل و کُند آمده و پو اشاره به سقوط بهمن می­باشد. لازم به توضیح است که با وجود کوه پر برف زرینه کوه حتما مردم این مکان شاهد سقوط بهمن از کوه زرینه بوده­اند و این نام گذاری شاید بدین جهت صورت گرفته باشد. این امکان وجود خواهد داشت که ما لسپو را به معنای مکانی که سقوط بهمن تنبل یا آرام داشته باشیم.