روستای لامشکن ( بالا لامبشکست )
این روستا با روستاهای لام بشکست پایین و گره گوابر همسایه بوده و در 33 کیلومتری بخش رحیم آباد و 48 کیلومتری جنوب غربی شهرستان رودسر و مسیر جاده ی روستای گره گوابر به مازی بن و سلجه چال واقع شده است . روستای لامشکن جزء منطقه ی پایین اشکور ( اشکور سفلی) می باشد .
پیشینه ی لامشکن
روایت است در گذشته در محل فعلی روستای لامشکن ، یک منطقه ای با گیاهان جنگلی فراوان از جمله تموش ( شاخ وبرگ میوه ی تمشک ) که دارای تیغ های فراوانی است وجود داشته که باعث عدم سکونت در آنجا میشد . در گویش گالشی جایی که گیاه تمشک رشد کند و به دور هم بپیچد را ” لام ” گویند . ” لام ” به زبان فارسی همان جای تاریک و غیر قابل دسترس و پوشیده از گیاهان و درختچه های تیغ دار می باشد . بنابراین برای سکونت در آنجا تصمیم گرفته شد که ” لام ” را از بین ببرند و به قولی صف در هم پیچیده ی ” لام ” را شکستند و ریشه کن کردند . و نهایتا این روستا به لام بشکست معروف گشت ، هر چند که تناقضی در نوع گویش نام روستا ی لام بشکست با لامشکن وجود دارد ولی معنای هر دو یکی می باشد .
روستای لامشکن طبق آمار رسمی سال 1385 ، دارای جمعیتی برابر با 250 نفر می باشد .
منابع :
جغرافیای تاریخی اشکور / حسن یگانه چاکلی
لامشکن یا لام بشکست
در کتاب جغرافیای تاریخی اشکور و بخش مربوط به جغرافیای روستایی اشکور تالیف حسن یگانه چاکلی نام روستا ” بالا لام بشکست ” می باشد، همچنین در تمامی لغتنامه های فارسی هم نام روستا لام بشکست قید شده است . در کلیه ی آمار گیری های دولتی اسم این روستا لام بشکست بوده است . شاید برای تغییر نام روستا از گویش گالشی به زبان فارسی لام بشکست به لامشکن تغییر داده شده است . آنچه باعث شد تا من چنین نظری داشته باشم اینست که تمامی پسوند اهالی روستا در شناسنامه هایشان ، لامشکن می باشد . پس نتیجه میگیرم لامشکن نام تغییر یافته ی لام بشکست به زبات فارسی می باشد . در صورت موافقت یا مخالفت نظرات خود را بیان فرمائید .
…………………
6 سیا ما سال 1585 گالشی / آرنگ اشکوری ( محمد عباس زاده )
***************
دیدنیها:
روستای لامشکن و گره گوابر دارای جاذبه های گردشگری و دیدنی فراوانی می باشند که نظر هر بیننده ای را به خود جلب میکند .بخشی از جاذبه های لامشکن و گره گوابر که بخش کوچکی از اشکورات می باشند را معرفی مینمایم :
” خمر دکان “
محوطه ی خمر دکان گره گوابر مربوط به دوران های تاریخی پس از اسلام است و در شهرستان رودسر ، بخش رحیم آباد،اشکور سفلی ، روستای گره گوابر واقع شده و این اثر در تاریخ 27 بهمن 1382 با شماره ثبت 10999 به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
” لولمان دامان یا جنگل لولمان ( loleman ) “
منطقه ای جنگلی و بکر با درختان راش و ممرز(شَرَم) فراوان که در مسیر جاده ی شوک می باشد . این منطقه جزئی از جنگل های گره گوابر می باشد . منظور از دامان در گویش گالشی ( اشکوری ) جنگل می باشد .
” سیالمه “
منطقه ای جنگلی که بشتر پوشیده از درخت راش و ازگیل ( کونوس) می باشد و جاده ای برای وسایل نقلیه ندارد . سیالمه در مرز روستای لامشکن و شرمدشت واقع می باشد و منطقه ای برای دامداری گوسفندان می باشد . از جمله حیوانات این منطقه ی جنگلی خرس ، گرگ ، خوک و … می باشد . درخت کونوس معروفی در سیالمه به نام معصومه کونوس دار می باشد که در نزد اهالی روستای لامشکن شناخته شده می باشد .
” کُندَ چاکان “
چاک در گویش گالشی ( اشکوری ) به معنای دشت می باشد و کُندِ هم از واژه ی کندی و تنبلی گرفته شده است . روایت است که در گذشته گیاهی در این منطقه رشد میکرد و چرای این علف برای دام باعث تنبلی و کندی دام میشد. کند چاکان در بین اهالی روستای لامشکن محبوبیت فراوانی دارد ، زیرا مدرسه و زمین فوتبال لامشکنی ها در این منطقه قرار دارد و جوانان لامشکن ساعات زیادی از روز را در آنجا مشغول باز ی می باشند . کند چاکان در خروجی لامشکن به سمت مازی بون قرار دارد .
” سونگیله “
چشمه ای که در غرب جنگل لولمان قرار دارد و اطراف آن پر از سنگریزه های کوچک و دیدنی می باشد که حاصل از آب همان چشمه است . در واقع چشمه ای که تولید سنگریزه می کند . سنگریزه ها گرد گوشه و تیز و به رنگ خاکستری تیره دیده می شود . با کمی اغماض میتوان این منطقه را جزء جنگل های گره گوابر دانست .
” خدا چا “
چاهی بزرگ که معمولا در تمام فصل سال پر از برف می باشد و در جنوب جنگل لولمان قرار دارد و دارای عمق 15 تا 20 متر می باشد . به نظر من دلیل به وجود آمدن آن احتمالا یک پدیده ی زمین شناسی یا صائقه می باشد . مردم گره گوابر این چاه بزرگ را “خدا چا ” می نامند زیرا بر این باورند که چاهی با این ابعاد نمی تواند ساخت بشر باشد و قطعا یک قذرت مافوق بشری آن را ساخته است . این چاه یکی از بزرگترین چا های اشکورات می باشد و در گذشته از یخ های موجود در آن در هنگام بروز گرمازدگی استفاده می شد .
” کَلا “
کلا در منطقه ای خورته ( آفتاب گیر ) در روستای لامشکن علیا قرار دارد . زیبایی این منطقه بیشتر به خاطر دید کامل طبیعت بخشی از اشکورات می باشد . وقتی بر بلند ترین قسمت این منطقه که مربوط به باغ فندق خودمان است بایستید ، روستاهای گره گوابر ، سلجه چال ، شرمدشت ، خراسان پشته ، جیرکل ، سجیران ، نیلو ، آغوزبن کندسر ، گرمابدشت ، میلاش ، کوه عروس داماد ، جنگل لولمان ، کوه سماموس (سمام) ، جاده اشکورات به رحیم آباد ، رودخانه ی پلرود و … را مشاهده می کنید .
” کوه عروس و داماد “
این جاذبه مربوط به روستای زیاز می باشد ولی چون در کتاب ” عروس دامات سنگ سیا ببون ” آخرین محلی را که عروس و داماد برای تهیه آذوقه به آنجا رفتند روستای گره گوابر بود ، شرح مختصری راجع به آن می نویسم . کوه عروس داماد یک کوه سنگی با شیب تند می باشد که در بالاترین نقطه آن دو مجسمه سنگی به شکل عروس و داماد قرار دارد.که راه دسترسی آن از سمت جنگل های بالای گره گوابر می باشد ، که البته راه پر خطری است . آورده اند که در گذشته های دور پسر و دختری بدون اجازه ی پدر و مادرشان با هم ازدواج می کنند ، تا اینکه در اثر این بی‌حرمتی مورد نفرین والدین واقع شده و در نقطه ای که در حال حاضر به “عروس و داماد ” معروف است به شکل دو انسان تبدیل به سنگ می‌شوند . البته داستان کامل آن به صورت شعر گیلکی در کتاب ” عروس دامات سنگ سیا ببون ” موجود است . به زودی بخشی از داستان را در وبلاگ خودم قرار میدهم .
منبع :
جغرافیای تاریخی اشکور / مولف : حسن یگانه چاکلی
دانشنامه ی آزاد ویکی پدیا
……………………..
7 سیا ما سال 1585 گالشی / آرنگ اشکوری (محمد عباس زاده)
