آلرژی نسبت به انبه واکنشی است که در افرادی ایجاد می‌شود که یا به میوه و شیره‌ی آن آلرژی دارند و یا ممکن است نسبت به ماده‌ی موجود در پوست انبه دارای عدم تحمل باشند.
انبه، میوه تابستانی خوشمزه و بومی جنوب آسیا است و گوشت و آب آن می‌تواند به صورت خام خورده شود. با وجود مصرف زیاد آن، واکنش‌های آلرژیک و یا شکایتهای مرتبط با آن به ندرت دیده می‌شود. یکی از بیشترین واکنش‌های آلرژیک مشاهده شده شامل حساسیت شدید فوری یا تأخیری است. طی تحقیق صورت گرفته توسط ریچا سارین (Richa Sareen) و آشوک شاه (Ashok Shah) از مؤسسه‌ی ملی تحیقات بهداشتی ایالات متحده، آلرژی یا حساسیت نسبت به انبه بیشتر در افرادی مشاهده شده که در مناطقی زندگی می‌کردند که در آن مناطق انبه پرورش داده نمی‌شده است.
در چنین مواردی، مصرف قسمت گوشت فرآوری شده انبه و یا کمپوت آن نیز کمکی به این امر نمی‌کند. گرچه گوشت و یا شهد آن تحت فرایند تخریب آنزیمی قرار می‌گیرد، ظاهراً خواص آلرژیک آن باقی مانده و می‌توانند موجب بروز آلرژی و منجر به حساسیت شدید شوند. این آلرژی چنانچه به موقع تشخیص داده نشده و به درستی درمان نشود، می‌تواند شکل تهدید کننده‌ی حیات به خود گیرد. در مقاله‌ی پیش رو علل و علائم آلرژی نسبت به انبه و گزینه‌های درمانی که می‌توانید در صورت ابتلا به این آلرژی اتخاذ نمایید را آورده‌ایم.
علل
واکنش آلرژیک به انبه معمولاً نوعی درماتیت تماسی است که زمانی رخ می‌دهد که ماده‌ی آلرژی‌زا در تماس با پوست قرار گیرد. اوروشیول، ماده‌ای که موجب بروز آلرژی نسبت به انبه می‌شود، به طور معمول در پوست انبه موجود است. اوروشیول ماده‌ای که موجب خود سیاهی (به هنگام تماس با هوا) می‌شود به راحتی می‌تواند در میوه ردیابی شود. این ماده، رسوب چسبناک سیاهی است که معمولاً در جایی که میوه از درخت قطع می‌شود و یا در نزدیکی سوراخ‌های پوست میوه دیده می‌شود.
غیر از اوروشیول، کاردول، لیمونن و بتا پینن، که در پوست، گوشت و غلاف این میوه وجود دارند نیز موجب بروز واکنش‌هایی می‌شوند. تماس با این بخش‌های میوه و یا درخت می‌تواند موجب بروز واکنش‌های آلرژیک گردد. این مواد در لایه‌ی اپیدرمی پوست رسوب کرده و سلول‌های CD-4 را تحت تأثیر قرار می‌دهند. این امر در طی یک دوره‌ی زمانی 4 تا 6 ساعته منجر به ایجاد جوش و تکه‌های قرمز بر روی پوست می‌شود.
خوردن این ماده‌ی غذایی موجب بروز سندرم آلرژی دهانی می‌شود. این وضعیت معمولاً با سوزن سوزن شدن یا احساس سوزش بر روی زبان و لب‌ها و مناطق اطراف آن مشخص می‌شود. این واکنش زمانی رخ می‌دهد که گرده انبه با گرد و غبار واکنش نشان دهد. آلرژیهای مشابه نیز هنگامی رخ می‌دهد که گرده‌ی انبه با گرده‌ی سایر میوه‌هایی مانند پاپایا، انجیر، انگور، و غیره واکنش متقابل نشان دهد.
الگوی معمول مشاهده شده در افراد متعلق به مناطقی که در آنجا انبه کشت نمی‌شود، واکنش‌های آلرژیکی بود که به طور معمول در طول اولین تماس آنها با انبه صورت گرفته بود. احتمال تکرار چنین واکنش‌های مشابه در طول مواجهه با این میوه حدود 20% کاهش می‌یافت.
علائم
تنگی نفس همراه با خس خس سینه ـ تنگی نفس و احساس خفگی همراه با سرفه
التهاب پوست یا اریتم ـ قرمزی پوست
کهیر ـ تشکیل بثورات یا جوش‌های پوستی
آنژیوادم ـ تورم زیر سطح پوست و یا در اطراف چشم و لب
خشونت صدا ـ غیر طبیعی و خشن شدن صدا
هیپوتنشن یا افت فشار خون ـ پایین آمدن فشار خون
پری اوربیتال ادم ـ پف کردگی چشم‌ها ـ تورم بافتهای اطراف چشم
رینوره یا آبریزش بینی ـ احتقان یا انسداد حفره‌های بینی با مقدار زیاد و غیر طبیعی مایع مخاط
ضایعات تاولی شکل ـ تاول پوست (به خصوص در دست و یا اطراف دهان)
درمان
هیچ درمان دائمی برای آلرژی وجود ندارد. بهترین راه درمان این آلرژی این است که بلافاصله ناحیه‌ای که در تماس با شیره‌ی گیاهی بوده را تمیز کنید. این کار موجب تخلیه و از بین رفتن مؤثر تمام اوروشیول از ناحیه‌ی متأثر می‌شود. واکنش‌های آلرژیک می‌توانند واکنش‌های متقاطع باشند به این معنی که آلرژی در طول زمان پس از تماس با دیگر موادی که دارای همان ماده‌ی آلرژی‌زا (در این مورد اوروشیول) هستند، ایجاد می‌شود.
فردی که نسبت به انبه آلرژی دارد بایستی از تماس و لمس کردن میوه و یا حداقل پوست میوه خودداری کند. هرچند بوجود آمدن جوش یا بثورات پوستی اساساً یک پاسخ هیستامین از بدن است، استفاده از آنتی هیستامین‌ها تأثیر زیادی در مقابله با این واکنش نشان نمی‌دهد. کرم‌های ضد کورتیزون بدون نسخه می‌توانند شکلی از درمان مبتنی بر نشانه‌ی بیماری باشند. در واکنش‌های شدید، استروئیدهای موضعی و همچنین خوراکی ممکن است برای درمان سریع استفاده شوند. با این حال، قبل از انتخاب هر نوع درمان، لازم است با یک پزشک مشورت نمایید. در صورت بوجود آمدن بثورات شدید، ضروری است که با پزشک متخصص آلرژی مشورت کرده و درمان مناسب را در اولین فرصت انجام دهید.
درمان خانگی توصیه شده که به خوبی عمل می‌کند، استفاده از عسل است. آلرژن‌های گرده‌ی موجود در عسل به عنوان عوامل ضد التهابی عمل کرده، در نتیجه واکنش آلرژیک را کاهش می‌دهند. گیاهی دارویی بنام گزنه (nettle) نیز مؤثر می‌باشد، به این دلیل که به عنوان یک آنتی هیستامین طبیعی عمل کرده، تولید هیستامین در بدن را مهار می‌سازد.
میلیون‌ها نفر عاشق انبه یا Mangifera که متعلق به خانواده‌ی آناکاردیاسه می‌باشد، بوده و در سراسر جهان بازار گسترده‌ای دارد. اکثر کشورهای واقع در منطقه‌ی گرمسیری مانند هند، چین، تایلند، برزیل، پاکستان، فیلیپین، استرالیا، و جزایر کارائیب انبه کشت می‌کنند. تولید جهانی و سالانه انبه به بیش از 25 میلیون تن می‌رسد به گونه‌ای که هندوستان تنها 53 تا 55 درصد از آن را در اختیار دارد. این میوه در سرتاسر شبه قاره‌ی هند بسیار طرفدار داشته اما واکنش‌های آلرژیک آن به ندرت کسی را به فکر فرو برده به این دلیل که این واکنش‌ها در آن نواحی عجیب و نادر می‌باشند.
در صورتی که دچار هر یک از علائم فوق‌الذکر در خصوص آلرژی نسبت به انبه شده‌اید، مصرف نکردن این میوه و حتی‌الامکان دوری کردن از آن، تنها راه رهایی از این مشکل است.
سلب مسئولیت: اطلاعات ارائه شده در این مقاله صرفاً جنبه‌ی آموزشی داشته و نبایستی به منظور جایگزین توصیه‌های پزشک متخصص در نظر گرفته شود.
