لئونارد کوهن شاعر و رماننویس کانادایی که توانسته بود خودش را از نوشتههای ادبی و حرفه نویسندگی به ترانهسرایی بینظیر در میان ترانهسرایان معاصر برساند در سن 82 سالگی بر اساس اعلام صفحه فیسبوک خودش فوت کرد. شرکت ضبط کوهن، موزیک سونی امروز این خبر را تائید کرد. هیچ جزییاتی از دلیل فوت در دسترس نبوده است. آدام کوهن پسر و تهیهکننده کارهای آن مرحوم، میگوید: پدر من از خانه خودش در لس انجلس به سمت مرگ و آرامش شتافته است. او این روزها به یکی از آخرین کارهای خودش که مهمترین و بارزترین کار خودش میدانست، پایان داده است. او تا آخرین لحظات زندگی خودش در حال نوشتن ترانه با همان طنزپردازی بینظیر خودش بود.بیش از عمر پنجاهساله موزیک و موسیقی به شکل امروزی، جناب کوهن ترانهسرایی میکرد، ترانههایی در مضمونهای عشق، ایمان، ناامیدی، بزرگداشت کارهای نیک، ارتباط باهم نوع، سیاست و جنگ ازجمله کمترین مواردی است که میتوانیم از او و کارهایش اشارهکنیم. بیش از 2 هزار آهنگ و ترانه از او به یادگار مانده است، در ابتدا توسط خوانندگان پاپ-محلی که آن روزها بهعنوان قهرمانان موسیقی شناخته میشدند همانند جودی کالینز (Judy Collins)، تیم هاردین (Tim Hardin) و بعداً توسط نوازندگان و خوانندگان بسیاری از طیفهای مختلف موسیقی همانند گروه موفق راک U2، آرِتا فرانکلین (Aretha Franklin)، R.E.M، جف بوکلی (Jeff Buckley)، تریشا ییوود (Trisha Yearwood) و اِلتون جان (Elton John) ترانههایش خوانده شدند. همراه بنیتا در دو قسمت باشید.
Credit: Getty
سال بعد، زمانی که کوهن با همکاری جان هموند (John Hammond) برای استودیو کلمبیا رکوردی (Columbia Records) آهنگی را ضبط کرد، در سایه حمایت و تشویق اسطورههایی همانند باب دیلن (Bob Dylan) و بوس اسپرینگستین (Bruce Springsteen)، آقای کوهن اولین آلبوم خودش را منتشر کرد. عنوان این آلبوم ساده بود، Songs of Leonard Cohen، کاور و عکس روی این آلبوم هم خواننده جدید ما، کوهن را نشان میداد که به سمت دوربین زل زده بود. ضبطها با ترانه Suzanne شروع شد، ترانهای که بر اساس علایق آقای کوهن به سبک ترانههای محلی تنظیمشده بود. این آلبوم شامل آهنگهای دیگری هم بود که به زندگی آقای کوهن و مشهور شدنش در میان هنرمندان کمک زیادی کرد، همچنین بهعنوان یک منبع الهام برای سایر هنرمندان هم بود، سه آهنگ با عنوانهای: Sisters of Mercy، So Long Marianne، Hey, That’s No Way to Say Goodbye.
آلبوم دوم ایشان، Songs From a Room در سال 1969 و زمانی که در اوج شهرت ترانهسرایی خودش بود منتشر شد. The Story of Isaac بازخوانی از واقعه داستان اسحاق که مربوط به ابراهیم و اسحاق بود که در مخالفت با جنگ ویتنام آن را سروده بود و همچنین آهنگ Bird on a Wire توسط نوازندگان مشهوری همانند جو جاکر (Joe Cocker)، آرون نویل (Aaron Neville)، جانی کش (Johnny Cash) و ویلی نلسون (Willie Nelson) نواخته شد. در سال 1971، آقای کوهن آهنگ Songs of Love and Hate را منتشر کرد که حاوی مفاهیم اسرارآمیز بود و در سایه آهنگ Famous Blue Raincoat شهرت زیادی به دست آورده بود که باگذشت زمان و افزایش مهارتهای خودش در نوازندگی این آثار کمتر به چشم آمدند. کوهن در سال 1970 یک آلبوم، در سال 1980 دو آلبوم و یک آلبوم در سال 1990 منتشر کرد. کیفیتهای آهنگهای کوهن باگذشت زمان افزایش یافت اما، آهنگ مشهور او Hallelujah بااینکه اولین کار او بود، کیفیتی در حدود ترانههایی همانند Dance Me to the End of Love، First We Take Manhattan، Everybody Knows، Tower of Song داشت.
Credit: Getty
کوهن در کل دوران زندگی خودش به یهودیت علاقهمند بود و در همه زندگی خودش آن را مطرح میکرد، اما در سال 1970، به ذن بودیسم علاقهمند شد، به معبدی در کوه (Mount Baldy)، شرق لس انجلس رفت. حوالی سال 1994، او تمامکارهای خودش را رها میکند و به یک صومعه میرود تا دین بودیسم را فرابگیرد. او زیر نظر مربی و استاد بزرگ آن صومعه به نام Joshu Sasaki تا سال 1994 تعلیم میبیند، او در سال 2014 از دنیا رفت. کوهن برای خودش نام Jikan که به معنی سکوت است را به بودائی انتخاب کرده است. در طول این سالها در مورد کوهن گمانهزنیهای زیادی ازجمله اینکه او دست از نوشتن برداشته است و تا آخر عمر هیچوقت دوست ندارد ترانهسرایی کند، یا اینکه او برای مطالعه و فرصتی برای آرامش به این معبد رفته است مطرح شدند. اما او در سال 2001، Ten New Songs مجموعهای که در صومعه به نوشتن آن مشغول شده بود را منتشر کرد. به دنبال آن در سال 2004، Dear Heather یک آلبوم خوشبینانه و نامنتظره را منتشر میکند. در سال 2005، کوهن از مدیر سابق خودش به خاطر کلاهبرداری که از مجموعه حسابهایی که او برای دوران بازنشستگی خودش تهیهکرده بود شکایت کرد. او کوهن را با صد و پنجاه هزار دلار دارایی و مالیاتهای سنگین در تنگدستی کامل رها کرد، او در اوج شکوه برای داشتن خانه باید وام میگرفت و شدیداً به پول نیاز داشت. سال بعد بااینکه قاضی مدیر برنامههایش را به 9٫5 میلیون دلار غرامت محکوم کرد، ولی کوهن نتوانست پولی از این دادگاه بگیرد.
Credit: Getty
ممکن بود این درگیریهای دادگاهی آقای کوهن را شدیداً تحت تأثیر قرار داده باشد اما هیچوقت از خلاقیت او نتوانست بکاهد. او در سال 2006، مجموعهای از اشعار خودش با عنوان Book of Longing به کمک فیلیپ گلاس (Philip Glass) به آهنگ تبدیل کرد و تورهای موزیک با اجرای آقای کوهن برپا کردند. در سال 2008، او تورهای جهانی که قرار بود 15 ساله باشد را رها کرد، این تورها حداقل تا سال 2010 باید برگزار میشد اما او به علت مشکلاتی که بزرگترین آنها را مشکلات معیشتی و مالی اعلام کرد، این تورها را ترک کرد. او گفت: این یک مسیر طولانی است، مشکلاتی وجود دارد که یکی از آنها مشکلات مالی من است. او در سال 2009 میگوید: من حتی نمیدانم بانک کجاست. با پیشرفت در صنعت موسیقی و ارائه CD و DVD ها آقای کوهن توانست بهوسیله این ابزارها آهنگهای تورهای خودش Songs From the Road و Live in London را به علاقهمندان برساند و مقداری از مشکلات مالی خودش را مرتفع کند. مجله بیلبورد تخمین زده است که او در سال 2009 از یکی از تورهای خودش ده میلیون دلار به دست آورده است.
Credit: Getty
در سه سال بعدی آقای کوهن، نزدیک به 250 برنامه اجرا کرد. بیشتر آنها متجاوز از 3 ساعت بودند. در تمام این مراسمها او سرحال، خوشحال مثل روز اول اجراهایش بود، گاهی به علت خستگی بهزانو مینشست ولی به خواندن ادامه میداد. این مراسمها معمولاً بدون اتفاق به پایان نمیرسیدند: دریکی از نمایشهایش در والنسیا، اسپانیا در سال 2009، او از هوش رفت و در سال 2010، بخشی از تورهای هنری خودش در اثر ضربهای که به کمرش واردشده بود ناقص ماند. او بهبود یافت، در سال 2012، Old Ideas تحت عنوان CD از بهترین و جدیدترین آهنگهایی که در طول تورهای 7 ساله خودش خوانده بود را منتشر کرد. الگوی تور و ضبط در این دهه بسیار پیشرفت کرد. در سال 2014، بهعنوان مثال آقای کوهن، یک CD از مواد جدید به نام Popular Problems در مجموعه سه CD و یک DVD به نام Live in Dublin منتشر کرد. آخرین آلبوم استودیو او، You Want It Darker است که در اکتبر 2016 منتشر خواهد شد. آقای کوهن هیچوقت ازدواج نکرد، او هرچند رابطههای بلندمدت و کوتاهمدتی داشت و همیشه در مورد آنها نوشتههای متعددی باقی میگذاشت. از بازماندگان او دو فرزند به نامهای آدام و لورکا که از رابطهاش با سوزان الرود، عکاس و هنرمند که در سال 1973 کاور آلبوم او را برای Live Songs به یادگار گذاشت، هستند. همچنین او سه نوه از دو فرزند خودش دارد. درنهایت؛ با نگاهی طعنهآمیز به انسان و سازههای او، Tower of Song بر اساس آلبوم قبلی خودش با عنوان born with the gift of a golden voice و با استفاده از تواناییهایی که در طول سالهای عمرش داشت، خواند. پیکو آیر (Pico Iyer) در کتابی با عنوان ضروریاتی در مورد کوهن (The Essential Leonard Cohen) مینویسد، هر آنچه کوهن داشت او ابتدا تا به انتها هیچوقت تغییر نکرد. برخی از بزرگان دیگر باگذشت زمان آهنگهای خودشان را تغییر میدهند اما کوهن کسی بود که باگذشت زمان در آنچه بود عمیق و عمیقتر میشد و از مسیر همیشگی خودش هیچوقت خارج نمیشد.
روحش شاد.