تحریریه دنیای سلامت
دلتنگی ناباروری از جنس اندوه است یا افسردگی؟
تمام زوج‌هایی که مشکل ناباروری دارند، شاید ساعت‌های طولانی احساس دلتنگی کنند. شما روزهای زیادی احساس پوچی میکنید و ساعت‌های طولانی غرق در احساسات تلخ خود می‌شوید و فکر میکنید که این احساسات در زمینه ناباروری همیشه بوده و هستند. اما اگر این ابرهای تیره غم برای همیشه روی زندگی‌تان سایه بیفکند، چه می‌شود؟
بخشی از این اندوه اجتناب‌ناپذیر است، زیرا رویاهای‌تان برای پدر یا مادر شدن به پایان رسیده و یا دست‌کم به تعویق افتاده است. هورمون‌ها‌ی بدن‌تان روی روحیات شما اثر می‌گذارند. یک شکست پیش‌بینی نشده را در زندگی مشترک‌تان تجربه میکنید؛ مثل راه رفتن روی یک تار موی نازک! در ابتدا سعی میکنید یکدیگر را تسلی دهید، اما کم‌کم فشارها و سرکوب‌ها شروع می‌شوند و تلاش میکنید احساسات دردناک خود را فرو بنشانید.
اغلب ما فکر می‌کنیم که احساس اندوهمان اتفاقی و یا مثلا در اثر تغییرات هورمونی ناشی از دوران قاعدگی است. در میان اندوه‌های پی در پی، اندوه موقعیتی، کمترین خطر را دارد و افسردگی عمیق، خطرناک‌ترین نوع اندوه است. موضوع اندوه و افسردگی به یادمان می‌آورد که روح و روان ما نیاز به توجه بیشتری دارد و البته باید یادآوری کنیم که در درمان ناباروری، بهبود سلامت روحی- روانی در اولویت است و بی‌توجهی به آن باعث می‌شود هیچ‌گاه به نتیجه دلخواه نرسید.
این مسأله وقتی که شما درگیر افسردگی باشید یا یکی از علائم اندوه، گناه، زودرنجی، اختلال در خواب و اشتها و لذت نبردن از زندگی را داشته باشید، تشدید می‌شود. افسردگی نه تنها یک اختلال روحی- روانی است و روان شما را بیمار می‌کند، بلکه روی مسائل جسمی نیز اثرات مخرب زیادی می‌گذارد.
بنابراین لازم است روی تمام چیزهایی که می‌خورید و می‌نوشید دقت بیشتری داشته باشید (مثلا از مصرف کافئین خودداری کنید، زیرا تشویش و نگرانی شما را بیشتر می‌کند و از مصرف الکل بپرهیزید چرا که علائم افسردگی را تشدید می‌کند). اختلال در خواب یکی از نشانه‌های افسردگی است.
حال اگر شما به تمام این موارد توجه داشته باشید ولی اندوه و افسردگی شما فروکش نکند، چه باید کرد؟ در این شرایط باید حتما موضوع را با پزشک متخصص نازایی‌تان در میان بگذارید و به او بگویید که این مسأله روحیه و عملکرد شما را در زندگی تحت تأثیر قرار داده است و از زندگی خود هیچ رضایتی ندارید. پزشک شما می‌تواند با ایجاد تغییراتی در هورمون‌ها به درمان شما کمک کند تا از آثار مخرب چنین روحیه‌ای بیشتر در امان بمانید.
زندگی با ناباروری یعنی بیقراری مداوم
فرقی نمی‌کند که ناباروری شما به تازگی تشخیص داده شده یا مدت‌هاست که تحت درمانید؛ بیقراری مداوم آشناترین لغت برای چنین موقعیتی است؛ انتظار مداوم بعد از آزمایش، شما به هر سازی رقصیده‌اید تا شاید روزی انتظارتان به سر آید و آنچه را که آرزویش را دارید، تجربه کنید. هر آنچه که متخصص نازایی گفته است، انجام داده‌اید و تمام روش‌های درمانی را آزمایش کرده‌اید تا به هدف‌تان نزدیک شوید.
تحقیقات نشان داده‌اند زنانی که هورمون استرس کمی در بدن‌شان ترشح می‌شود، خیلی زودتر از زنانی که استرس زیاد دارند، نتیجه موردنظر را به دست می‌آورند. بنابراین نخستین توصیه ما به تمام زنانی که تلاش می‌کنند باردار شوند این است که هر طور شده میزان استرس خود را کاهش دهند...
برای خواندن بخش دوم- قصه ناباروری؛ غصه ندارد- اینجا کلیک کنید.