جام جم: از اتفاقاتی که در سینمای ایران برای بازیگران میافتد، این است در قالب هر نقشی که مورد توجه قرار بگیرند و بدرخشند، ماندگار میشوند. فریبا نادری از جمله بازیگرانی است که سال هاست او را در سینما و تلویزیون در نقشهای جدی و درام میبینیم، در صورتی که او این روزها با بازی در نقشی طنز در فیلم «من و شارمین» ثابت کرد قابلیت بازی در نقشهای دیگر را هم دارد.
نادری تاکنون نقشهای متفاوتی ایفا کرده که از جمله آنها میتوان به فیلمهای سینمایی دریاکنار، مشکل گیتی و سریالهای ستایش2، یلدا، چک برگشتی، پرستاران، فاکتور هشت، غیرمحرمانه و... اشاره کرد. گفتوگوی زیر به بهانه اکران من و شارمین به کارگردانی بیژن شیرمرز انجام شده که در ادامه میخوانید.
کار طنز دوست دارم
در من و شارمین با این که نقش کوتاه بود آن را پذیرفتم. در این فیلم نقش دوست دختری را بازی میکنم که به خرافات اعتقاد دارد و چارچوب زندگیاش را براساس صحبتهای رمال بنا کرده است. دلیل حضورم در این نقش و فیلم، حضور دوستانم ویشکا آسایش، سحر قریشی، پژمان بازغی و... در کار و همچنین قالب طنز فیلم بود. من کار طنز را خیلی دوست دارم و خیلی وقت پیش در تلویزیون کارهای طنزی انجام دادم، اما شاید چون مدتها از زمان آن میگذرد از خاطر مردم رفته باشد. خودم هم ذاتا دختر شیطون و خندهرویی هستم و اگر میشد دوست داشتم فقط کار طنز انجام دهم. البته کار طنز سختیهای خودش را دارد و انتخابها باید انتخابهای درست و حساب شدهای باشد که به سمت هجو و لودگی نرود. این حضور در ژانرهای مختلف، اقتضای حرفه ماست و به نظرم یک بازیگر باید خطر کند و خودش را در نقشهای مختلف محک بزند. در مجموع امیدوارم مردم من و شارمین را دوست داشته باشند؛ چون علاوه بر لحظات شادی که برای مخاطب رقم میزند، از بازیهای خوبی (بخصوص بازی ویشکا آسایش) برخوردار است.
مشورت نمیکنم
به شکل جدی برای انتخاب کارها و نقش هایم با کسی مشورت نمیکنم. چون کسی را نمیشناسم که مرا بیشتر از خودم بشناسد.
البته اگر کارگردان و عوامل کار را نشناسم از کسانی که شناخت بیشتری نسبت به آن افراد دارند، نظر میخواهم. میخواهم بگویم اگر هم نظری بخواهم از کسانی میخواهم که نظرشان روی من تاثیر داشته باشد.
علاقه به دیده شدن
این که کسی بگوید به شهرت در بازیگری یا هر حرفهای توجه نمیکنم، دروغ محض است. همه ما در هر جایگاهی که قرار داریم دوست داریم کارمان دیده شود و این ویژگی در ذات هر انسانی است. وقتی من وارد بازیگری شدم تجربه و پختگی امروز را نداشتم و تنها چیزی که یادم هست این است که خیلی برایم جذاب و لذت بخش بود وقتی کارم را روی مانیتور تلویزیون میدیدم، اما بعدها با تجربیاتی که بهدست آوردم متوجه شدم صرفا دیده شدن نمیتواند ملاک یک کار هنری باشد. قطعا ارزش یک کار هنری وابسته به فاکتورهای متعددی است که من تمام تلاشم را میکنم آن فاکتورها را داشته باشم.
خانوادهام مخالف بازیگری بودند
ابتدای ورود به بازیگری خانوادهام مخالف بودند، اما در نهایت حرف، حرف خودم شد. البته در همان مخالفتها هم از حمایتهای مادرم برخوردار بودم و با حمایتهای ایشان بود که وارد این حرفه شدم.
از کودکی عاشق بازیگری بودم و فیلم را دوست داشتم و خودم را جای قهرمانهایی که دوستشان داشتم، میگذاشتم. حتی در دوران راهنمایی هم پیشنهاد اجرای برنامه نیمرخ را به من دادند، اما چون خانوادهام مخالف بودند، نرفتم.
مطالعه از ملزومات زندگی است
مطالعه برای هر فردی از الزامات زندگی است. به هر حال ما اشرف مخلوقات هستیم و باید با دیگر مخلوقات به لحاظ دانایی و آگاهی تفاوتهایی داشته باشیم. مطالعه برای هر انسانی لازمه معاشرت و ارتباط گیری با دیگران میشود. در مورد هنرمندان هم هرچیزی که به ارتقای دانش و آگاهی کمک کند به کار میآید.
فضایی برای اطلاعرسانی
فضای مجازی همانطور که از نامش پیداست، مجازی است و نباید آن را جدی گرفت. من بنا به شرایط کاریام و کسانی که به من انگیزه کار میدهند در این فضا حضور دارم و اینجا هم میبینم آدمهایی هستند که مانند دنیای واقعی عقدهها و گرههای زندگی شان را میخواهند بر سر دیگران خراب کنند.
من حدود یک سالی است تصمیم گرفتهام به این آدمها توجهی نکنم و جوابگوی کسانی باشم که پیگیر کارهایم هستند. این صفحهای هم که در فضای مجازی دارم برای اطلاعرسانی زندگی هنری و کاریام است.