به گزارش ایسنا و به نقل از لینکف، TMSR یک روش برای هدایت و اتصال اعصاب موجود و باقی مانده در اندام قطع شده به عضلات و مناطق مختلف پوست است.
در این روش سنسورها می‌توانند فعال شدن یک عضله توسط عصب را تشخیص داده و از آن برای کنترل دستگاه پروتز استفاده کنند.
به گفته محققان این پژوهش، از این روش می‌توان برای ایجاد آزادی بیشتر در حرکت دادن پروتزها استفاده کرده و حرکت آنها را برای فردی که دچار قطع عضو شده تسهیل کرد.
مغز افرادی که دچار قطع عضو شده‌اند، پس از استفاده از اندام مصنوعی می‌بایست مجددا سازماندهی یا به اصطلاح سیم‌کشی مجدد شود تا بتواند با اندام مصنوعی و جدید ارتباط برقرار کند.
مغز باید مسیرهای عصبی را دوباره طراحی کند تا سیگنال‌های خاصی را برای حرکت پروتز ارسال کند.
محققان با استفاده از تکنیک‌های تصویربرداری جدید موفق به بررسی نحوه عملکرد مغز پس از انجام عمل جراحی TMSR شدند و آن را با اسکن افرادی که از پروتزهای سنتی استفاده می‌کنند مقایسه کردند.
محققان کشف کردند مغز بیمارانی که تحت عمل TMSR قرار گرفته اند، مجددا شروع به بازسازی خود کرده و دوباره به همان اندازه و شکل مشابه با افراد سالم در می‌آید.
در مقابل در افرادی که عمل جراحی TMSR انجام نداده و از پروتزهای سنتی استفاده می کردند، این بازسازی و سیم‌کشی مجدد مشاهده نشد که این امر نشان دهنده مزیت اساسی TMSR است.
