تقریبا در بیشتر صحبت‌های موافق و مخالف و حتی وزرا، جو مجلس شلوغ بود. بیشتر نمایندگان برای اینکه وزرا رأی بیاورند یا نیاورند، تلاش می‌کردند. بعدازظهر جو آرام‌تر بود و مثل اینکه تصمیم‌ها گرفته شده بود.
من مخالف غلامی و موافق اردکانیان بودم. کاش مثل کشورهای پیشرفته دنیا، رأی ما را مردم می‌دیدند. اگر با وزارت آقای غلامی مخالفت کردم هم به احترام شخص خود ایشان بود چون اداره این وزارتخانه کار آسانی نیست و نمی‌دانم با این همه استاد و دانشجوی ناراضی ایشان چه می‌خواهد انجام دهد.
پس از رأی‌گیری دوستان همکار برای شمارش آرا رفتند و پس از چندی دیدم آقای دکتر لاشکی که تلاش زیادی برای دکتر غلامی می‌کرد، با خوشحالی با احد آزادیخواه نماینده ملایر دست داد و آقای پوربافرانی نماینده نایین هم با آنها بود.امروز شاهد بودم از صادقی تا زاهدی به دکتر غلامی رأی دادند و برای ایشان رأی جمع می‌کردند.
به آقای دکتر غلامی تبریک می‌گویم که هم حمایت حدادعادل را دارد هم حمایت ظریفیان. مانده‌ام که دکتر غلامی چگونه می‌خواهد حدادعادل و زاهدی و ظریفیان و صادقی را هم‌زمان از عملکرد خودش راضی نگه دارد و این همان چیزی است که من را نگران می‌کند. امیدوارم استادان و دانشجویان قربانیان این داستان نباشند.
وزارت علوم همیشه نقطه‌ای بوده که بیشترین فاصله بین اصولگرایان و اصلاح‌طلبان را ایجاد کرده است. امروز برخی دوستان مجلس و بیرون از مجلس و دکتر غلامی، این فاصله را به حداقل رسانده‌اند.امیدوارم درخصوص دکتر غلامی اشتباه کرده باشم و ایشان هم با عملکردش باعث شود وزارت علوم نحیف و مظلوم، شادابی آکادمیک و فرهنگی خود را دوباره باز یابد. از آقای دکتر غلامی نیز درخواست می‌کنم این فرصت را فراهم کنند تا عزیزان دانشجو بتوانند در محیطی آزاد، از پویایی علمی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی برخوردار باشند و شاهد رشد و شکوفایی وزارت علوم باشیم.
17302
