محسن پورسیدآقایی، معاون حمل و نقل و ترافیک شهرداری تهران به تازگی و در خلال نمایشگاه مطبوعات نظرات تازه ای را در مورد شرایط ترافیک تهران بیان کرده است که مرور آن ها خالی از لطف نیست.
به گفته ایشان: مشکل شهر تهران کمبود فضا نیست؛ مشکل تردد تعداد بسیار زیاد خودروها است و اگر به این مشکل غلبه نکنیم، هرچه تهران گسترش پیدا کند باز هم ترافیک پایتخت باقی خواهد ماند. بر خلاف تصور عموم، ظرفیت خیابان‌های تهران برای گسترش حمل و نقل عمومی کافی است.
در بسیاری از کشورها به واسطه دریافت عوارض‌های سنگین برای استفاده از بزرگراه‌های شهری و همچنین هزینه‌های بالای پارکینگ میزان ترافیک کاهش یافته است. در همه جای دنیا به جای ایجاد محدودیت، از طریق قیمت‌گذاری مشکل را حل می‌کنند و و بدین ترتیب مردم را به استفاده از حمل و نقل عمومی سوق می‌دهند.
در اتوبان امام علی یک خط کامل بسته شده است، اما هر 15 دقیقه یک اتوبوس تردد می‌کند؛ این نشان می‌دهد از ظرفیت ایجادشده به‌درستی استفاده نمی‌شود و همین امر موجب نارضایتی مردم شده است. البته راه حل، جمع کردن این روش نیست بلکه باید اتوبوس‌های بیشتری وارد خط شوند.
ایشان با اشاره به مدل‌های مختلف حمل و نقل ریلی مانند LRT و مونوریل، از عدم گرایش به استفاده از این روش‌ها در تهران انتقاد کرد و هزینه‌ی ساخت LRT را یک چهارم مترو دانست.
این اظهارات از یک سو نشان از مطالعات قابل توجه شهرداری جدید تهران برای بررسی مشکل ترافیک پایتخت است و از سوی دیگر نشان می دهد که احتمال تغییر و تحولات نه چندان مستمر در حمل و نقل شهری وجود دارد.
همانطور که پیش از این نیز در یادداشت دیگری ذکر شده بود، افزایش 10 الی 20 درصدی هزینه حمل و نقل در تهران نمی تواند دردی را از ترافیک رفع نماید.
از طرف دیگر پروژه هایی مانند قطار برقی یا LRT اگرچه بر روی کاغذ جذاب هستند، اما همانطور که سال ها پس از فعال سازی خطوط بی ار تی، همچنان با کمبود اتوبوس مواجهیم و شهرداری این مهم را به دلیل کمبود بودجه توجیه می کند، مسلما تامین واگن ها و خطوط پر هزینه تر LRT (نسبت به بی ار تی) نیز مشمول چنین پروسه ای خواهد شد و مشخص نیست واگن های برقی کافی از این تکنولوژی نوین برای جبران افزایش هزینه های ناشی از اخذ عوارض در خیابان های تهران، چه زمانی تامین خواهند شد.
ایشان در بخشی دیگر از صحبت های خود به احتمال حذف خطوط بی ار تی خیابان ولیعصر و آزاد کردن خطوط حرکت آن برای خودروهای سواری صحبت کرده اند که نشان از عقبگرد کامل شهرداری تهران به روند سال های دور دارد و در خصوص خیابان ولیعصر با توجه به ترافیک سنگین عصر گاهی و چهار راه های متعدد، نه BRT، نه LRT و نه خودروهای سواری چاره ساز نخواهند بود.
راه حل چنین نقاطی را باید در خطوط زیر زمینی مترو و هوایی مونوریل جستجو کرد و همچنین شایسته است تا در راستای اقدامات پیش گیرانه، با بهبود شرایط زندگی در سایر شهر ها، از سیل مهاجرت ایرانیان به تهران دود آلود و گران و پر ترافیک جلوگیری شود.
