قدرتمند‌ترین جنگ افزار‌های ارتش هند

برترین ها - ترجمه از سینا اشتری: ارتش کشور هند به طور مداوم در حال توسعه و پیشرفت است و اکنون این کشور نه تنها به عنوان یک قدرت نظامی منطقه ای، بلکه به عنوان چهارمین قدرت نظامی جهان شناخته می شود، در این مطلب به معرفی 10 مورد از قدرتمند ترین و برجسته ترین جنگ افزار های ارتش هند می پردازیم.

 

صنایع نظامی هند نتوانسته اند تا به طور کافی از پس تامین تسلیحات مورد نیاز ارتش این کشور برآیند و همین مسئله باعث شده تا این کشور برای تهیه جنگ افزار های مورد استفاده خود شدیدا به دیگر کشور ها وابسته باشد.

جالب است بدانید علی رغم اینکه صنایع نظامی هند از ظرفیت کافی برای تولید و تامین تسلیحات مورد نیاز ارتش این کشور برخوردار نیستند اما در عین حال نقش انکار ناشدنی ای را در قدرت نظامی هند بازی می کنند.

همانطور که گفته شد اکثر تسلیحات نظامی و جنگ افزار های به کار گرفته شده در ارتش هند از کشور های بیگانه به این کشور وارد شده اند، اما نکته جالب توجه در این بحث این است که صنایع نظامی و تحقیقاتی کشور هند توانسته اند تا با بازنگری، اصلاح و به روز رسانی تسلیحات نظامی دیگر کشور ها، نمونه هایی بی نقص تر و به روز تر از آنها را تولید کنند که با نیاز های منحصر به فرد ارتش این کشور همخوانی بیشتری دارد.

 

 

سامانه موشکی Pinaka به عنوان جایگزینی دوربرد برای سامانه پرتاب چندگانه موشکی BM-21 پا به میدان نبرد گذاشت. این خودرو های زرهی توانایی حمل 12 موشک را داشته و می توانند محدوده 40 کیلومتری اطراف خود را پوشش دهند، برای مقاومت بیشتر در برابر تهدیدات دشمن به پوشش ش.م.ه (شیمیایی-میکروبی-هسته ای) مجهز و برای اولین بار در سال 1998 توسط ارتش هند به کار گرفته شده اند.

این سامانه موشکی از ویژگی های ارتباطی همه جانبه ای بهره می برد و برای دقت بیشتر در هدف قرار دادن دشمن به طور پیوسته از اطلاعات و داده های رادار های جستجو گر جنگ افزار، رادار های نظارتی بر منطقه درگیری، هواپیما های بدون سرنشین و سیستم های نظارتی دوربرد دوربینی و مادون قرمز استفاده می کند.

سازمان توسعه و تحقیقات دفاعی کشور هند در همکاری اخیر خود با ارتش اسرائیل موفق شد تا این سامانه موشکی را به سیستم هدایت ماهواره ای مجهز کند که باعث می شود سامانه موشکی Pinaka با دقت نقطه زنی در ماموریت های آتی خود ایفای نقش کند.

نمونه های امروزی سامانه موشکی Pinaka در مقایسه با نمونه های اولیه شاهد پیشرفت های زیادی بوده اند، نمونه های امروزی Pinaka برد موثری 65 کیلومتری داشته و صنایع نظامی کشور هند امیدوارند تا در آینده ای نزدیک برد موثر این سامانه موشکی را به 120 کیلومتر افزایش دهند.

 

 

 

ارتش هند با رونمایی از اولین نمونه سامانه پدافندی ضد موشک بالستیک خود توانست تا نظر همه کارشناسان نظامی جهان را به سوی خود جلب کند؛ این سامانه از زمان آغاز به کار تا کنون بار ها مورد به روز رسانی قرار گرفته است.

سامانه پدافندی PAD/AAD در اولین آزمایشات میدانی توانست تا با موفقیت یک موشک بالستیک کوتاه برد را منهدم کند و طبق ادعای مقامات نظامی کشور هند، در مواقع نیاز می توان در کوتاه ترین زمان ممکن این سامانه را برای حفاظت از شهر های بزرگ در منطقه عملیاتی مستقر کرد. سامانه راداری Green Pine، سامانه موشکی PAD و سامانه موشکی AAD هسته مرکزی این سامانه پدافندی را تشکیل داده اند.

موشک های سامانه PAD با قابلیت پرواز در ارتفاع حداکثر 80 کیلومتری و محدوده پوشش 2000 کیلومتری اش، ماموریت هدف قرار دادن موشک های بالستیکی که بیرون از جو زمین پرواز می کنند را بر عهده دارد و این در حالی است که وظیفه ردیابی و منهدم کردن موشک های بالستیک کوتاه برد بر عهده سامانه موشکی AAD است، موشک های سامانه AAD می توانند تا ارتفاعی 30 کیلومتری از سطح زمین به پرواز در آیند و برد موثر این سامانه پدافندی 250 کیلومتر اعلام شده است. سامانه پدافندی PAD/AAD برای هدف یابی و حرکت در سوی موشک های بالستیک از سامانه ناوبری INS و رادار های فعال استفاده می کند.

---

 

 

 

این خودروی زرهی موشک انداز به طور کامل توسط صنایع داخلی کشور هند تولید شده و هنوز اطلاعات کاملی در مورد قابلیت های آن در دست نیست. هسته اصلی این جنگ افزار از نسل سوم موشک های ضد تانک Nag نصب شده بر روی شاسی خودروی زرهی BMP-2 تشکیل می شود. مکعب شلیک گر موجود در این خودرو 8 موشک Nag را در داخل خود جای داده و 8 عدد دیگر از این نوع موشک ها به عنوان ذخیره توسط Namica حمل می شوند؛ وظیفه شناسایی تانک های دشمن نیز بر عهده سامانه دوربینی و مادون قرمز نصب شده در Namica است.

موشک های Nag از نوع Fire And Forget هستند، بدین معنی که می توانند پس از شلیک به صورت خودکار و بدون نیاز به سیستم هدایت گر مجزا قسمت های ضعیف تر بدنه تانک دشمن را شناسایی و مورد هدف قرار دهند و کلاهک انفجاری قدرتمند ضد تانک آنها می تواند زره به کار گرفته شده برای مقاوم سازی بدنه تانک ها را به راحتی شکاف دهد.

Namica در آزمایشات میدانی عملکرد درخشانی را به نمایش گذاشت و موفق شد علاوه بر روشنایی روز در تاریکی شب هم تانک های دشمن فرضی را از فاصله 5 کیلومتری شناسایی و منهدم کند. تعداد انگشت شماری از کشور ها جنگ افزار های مشابهی را در اختیار دارند و این مسئله باعث اقتدار ارتش هند در درگیری های زمینی خواهد شد.

 

 

 

کشور هند با داشتن 7500 کیلومتر مرز آبی و صدها جزیره، مسئولیت دشواری را برای دفاع از تمامیت ارضی خود خواهد بر عهده دارد. مرز های آبی گسترده کشور هند، بهترین موقعیت برای استفاده از دشمن از زیر دریایی ها و ناوچه های جنگی است؛ البته ارتش هند از خطرات بالقوه و محیطی منطقه آگاه است و چاره ای را برای تهدیدات احتمالی اندیشیده و اینجاست که هواپیمای P-8I NEPTUNE پا به میدان می گذارد.

مهم ترین عاملی که باعث شد تا ارتش هند برای حفاظت از مرز های آبی خود از P-8 NEPTUNE استفاده کند مدت طولانی پرواز این هواپیما با هر بار سوخت گیری است، P-8I NEPTUNE قادر است تا پس از سوخت گیری مسافتی 2000 کیلومتری را برای رسیدن به منطقه عملیاتی پیموده، سپس به مدت 4 ساعت در این منطقه به گشت و گذار و شناسایی و شکار زیر دریایی ها پرداخته و با مقدار سوخت باقی مانده اش 2000 کیلومتر دیگر هم تا رسیدن به آشیانه پرواز کند.

پلتفرم اصلی مورد استفاده برای تولید P-8I NEPTUNE یک هواپیمای مسافر بری بوده و این مسئله هزینه های لازم برای تعمیر و نگهداری این هواپیما را به حداقل رسانده است. P-8I NEPTUNE برای شناسایی ناوچه ها و زیر دریایی های دشمن از سیستم های راداری ای مانند رادار جست و جوی دوربرد و شناساگر مغناطیسی ناهمسانی استفاده می کند و از جمله برجسته ترین تجهیزات هجومی آن می توان به بهره گیری از 8 اژدر از نوع MK-54 و 4 موشک نیزه ای اشاره کرد.

 

 

 

ارتش هند پیش از به کار گیری تانک های T-90، تعداد 5000 تانک T-55 و T-72 را در اختیار داشت و پس از تجهیز یکی از کشور های همسایه اش به تانک های T-80 و Abrams، به سرعت نسبت به خرید T-90 از کشور روسیه اقدام کرد.

این تانک روسی 48 تن وزن دارد و می تواند 3 سرباز را درون خود جای دهد. یکی از ویژگی های منحصر به فرد این تانک قابلیت شلیک موشک های ضد تانک توسط لوله اصلی آن است و از دیگر ویژگی های T-90 می توان به امکان کنترل از راه دور مسلسل اتوماتیک 12.7 میلی متری آن از درون اتاق تانک اشاره کرد.

صنایع نظامی کشور هند تا حدی T-90 را مورد بهینه سازی قرار داده اند و پوشش سرامیکی ملقب به کانچان و لایه فوقانی ضد انفجاری اضافه شده به بدنه این تانک از جمله نتایج تلاش صنایع نظامی هند برای بومی سازی این تانک است. علاوه بر تغییرات مذکور ارتش هند با به کارگیری فناوری هایی از کشور های اسرائیل، فرانسه و سوئیس توانسته تا T-90 را مورد باز طراحی قرار دهد که نتیجه آن تولید تانکی به مراتب قوی تر از نمونه روسی آن است.

 

ناو هواپیمابر INS VIKRAMADITYA و ناوشکن KOLKATA در جایگاه پنجم لیست قدرتمند ترین جنگ افزار های ارتش هند قرار گرفته اند؛ هر دوی آنها قدرتمند و به روز هستند و با همکاری یکدیگر ارتش هند را در برقراری امنیت آب های اقیانوس هند یاری می کنند.

 

 

ناو INS VIKRAMADITYA، بزرگ ترین و جدید ترین ناو هواپیمابری است که ارتش هند تا به حال در اختیار داشته؛ این ناو 45000 تنی ظرفیت لازم برای حمل 24 جنگنده MIG-29K و 6 هلیکوپتر از نوع ضد زیر دریایی و یا هلیکوپتر های واکنش سریع را داراست.

این ناو به نوعی از سیستم ضد راداری ساخت کشور روسیه مجهز شده که باعث می شود اکثر رادار های به روز نصب شده بر روی هواپیماها از ردیابی و شناسایی آن عاجز باشند. INS Vikramaditya در حال حاضر هیچ گونه سلاحی ندارد؛ اما قرار است تا در آینده ای نزدیک به موشک زمین به هوای Barak-8 SAM مجهز گردد. Kolkata اولین ناو شکن مدرن موجود در ناوگان نیروی دریایی ارتش هند است؛ این ناو شکن به طور بومی طراحی و تولید شده و تاثیر زیادی در افزایش قدرت نیروی دریایی هند دارد.

 

 

Kolkata همچنین اولین ناو شکن نیروی دریایی هند است که به رادار الکترونیکی فعال مجهز شده؛ این رادار همه کاره می تواند به عنوان یک سیستم واحد، جایگزین مناسبی برای تجهیزات راداری متعدد و مجزای نصب شده بر روی یک ناو شکن باشد.

اصلی ترین سلاح نصب شده در ناو شکن Kolkata از مجموع 16 موشک ضد ناو و دوربرد BrahMos تشکیل می شود که به صورت عمودی شلیک شده و با سرعت فراصوت به سمت هدف حرکت می کنند. موشک های مذکور یکی از مرگبار ترین سلاح های موجود در ناو شکن های مدرن است که می تواند ناوگان دریایی دشمن موجود در شعاع 300 کیلومتری Kolkata را هدف قرار دهد. 8 موشک زمین به هوای Barak-8 با محدوده عملکرد 90 کیلومتر، راکت انداز و اژدر های مخصوص زیر دریایی از دیگر تجهیزات هجومی موجود در این ناو شکن قدرتمند هستند.

 

 

 

شاید نیروی هوایی ارتش هند کمی دیرتر از سایر نیروی های نظامی مطرح دنیا به فکر استفاده از هواپیما های هشدار و کنترل هوایی افتاده باشد، اما قطعا قوی ترین نمونه موجود در جهان را برای تجهیز نیروی هوایی اش انتخاب کرده است.

هواپیمای هشدار و کنترل هوایی PHALCON موجود در ناوگان نیروی هوایی ارتش هند در واقع همان هواپیمای ایلوشن-76 روسی است که با نصب سامانه راداری اسرائیلی Elta EL/E-2090 به روز رسانی شده است. سامانه راداری مذکور از نوع رادار الکترونیکی فعال 360 درجه بوده و در مقایسه با سیستم های راداری ای همچون E-3 از سرعت به مراتب بالاتری برخوردار است. از جمله ویژگی های برجسته Phalcon می توان به بهره گیری از سیستم های رادار گریز و ضد رادار گریز و تجهیزات جاسوسی الکترونیک اشاره کرد.

 

 

 

نیروی دریایی هند طی قرار دادی 10 ساله، یک فروند زیر دریایی Akula II Class را از کشور روسیه اجاره کرد. در اختیار گرفتن این زیر دریایی ها برای اولین بار به نیروی دریایی ارتش هند اجازه داد تا برای پشتیبانی بیشتر از ناو شکن ها و ناو های هواپیما بر از زیر دریایی استفاده کند؛ INS CHAKRA نموه بهینه سازی شده ای از این زیر دریایی روسی است که مطابق با نیاز های نیروی های نظامی هند تجهیز شده است.

تجهیزات هجومی موجود در این زیر دریایی از مجموع 36 اژدر و موشک های ضد ناو Klub تشکیل می شود. طبق اطلاعات در دسترس می دانیم که کشور هند برای در اختیار گرفتن یک فروند دیگر از این زیر دریایی با مقامات نظامی کشور روسیه وارد مذاکره شده و صنایع نظامی کشور هند قصد دارند تا زیر دریایی دوم را به موشک های عمود پرتاب BrahMos تجهیز کنند.

 

 

 

موشک های BRAHMOS معروف ترین جنگ افزار های ارتش هند را تشکیل می دهند؛ این موشک نتیجه پروژه نظامی مشترک میان صنایع نظامی هند و روسیه بوده و موشک BRAHMOS در واقع نمونه ای تقویت و به روز رسانی شده از پلتفرم موشکی Yakhont کشور روسیه است.

موشک های BRAHMOS طولی 9متری و وزنی معادل 3 تن دارند و در حال حاضر فقط در ناو های نیروی دریایی ارتش هند مورد استفاده قرار گرفته اند؛ موشک BRAHMOS اصلی ترین مولفه قدرت نظامی ارتش هند را تشکیل می دهد.

صنایع نظامی کشور هند در حال تلاش برای اصلاح این موشک و تولید نمونه ای سبک تر هستند تا جنگنده های SU-30Mki نیروی هوایی ارتش هند نیز بتوانند این موشک مرگبار را با خود حمل کرده و در عملیات های حیاتی از آن استفاده کنند.

 

 

 

جنگنده SU-30Mki نماد نیروی هوایی ارتش هند در قرن 21 ام است؛ این هواپیمای نسل 4.5 دوربرد مانور پذیری حیرت آوری دارد و با بهره گیری از ویژگی های منحصر به فردش در انجام ماموریت های مختلف هوایی توانسته تا نام نیروی هوایی ارتش هند را بر سر زبان رقبای منطقه ای بیاندازد.

SU-30MKi در واقع نمونه ای از جنگنده SU-30MK کشور روسیه است که به منظور تطابق با نیاز های خاص نیروی هوایی ارتش هند به فناوری هایی گوناگونی از کشور های اسرائیل و فرانسه مجهز شده است.

هم اکنون 272 فروند از این جنگنده در نیروی هوایی ارتش هند حضور دارند و این مسئله کشور هند را به بزرگ ترین مشتری خارجی این جنگنده روسی بدل کرده است.

برد پروازی این جنگنده بیش از 4000 کیلومتر بوده و قابلیت حمل تا 8000 تن موشک و بمب را دارد و به دلیل بهره گیری از رادار PESA Bars در مقایسه با جنگنده های موجود در ناوگان هوایی کشور های همسایه هند، بی رقیب محسوب می شود.

کارشناسان نظامی قدرت و قابلیت تهاجمی SU-30MKi را با مجموعه ای متشکل از 2 فروند جنگنده MiG-29 در کنار 2 فروند جنگنده Jaguar همسان می دانند. صنایع نظامی کشور هند در تلاش برای تجهیز این جنگنده به موشک های BRAHMOS و موشک های کروز هستند.