با انقراض دایناسورها حیوانات از تاریکی بیرون آمدند

به گزارش ایسنا و به نقل از تک‌تایمز، مطالعه جدید نشان می‌دهد هنگامی که نسل دایناسورهای غیر پرنده از زمین برچیده شده، اکثر حیوانات رفتار خود را تغییر داده‌اند.

دانشگاه کالج لندن در این مطالعه متوجه شد که انقراض دایناسورهای غیر پرنده در 66 میلیون سال پیش منجر به انفجار تعداد پستانداران طی چندین هزار سال بعد از آن شده است.

سوابق فسیلی نشان می‌دهد که انواع و تعداد پستانداران زیادی در غیاب دایناسورها بوجود آمده‌اند. محققان متوجه شدند که این رشد ناشی از خروج حیوانات از تاریکی است که محیط اطرافشان را در طول روز بررسی می‌کردند. رفتارهایی که نگاهی اجمالی به تکامل پستانداران ارائه می‌کند.

محققان اطلاعاتی از 2415 گونه پستاندارانی را که امروزه وجود دارند، جمع‌آوری کرده‌اند. با استفاده از الگوریتم‌های کامپیوتری، مراحل تکامل این حیوانات را از اجداد آنان بازخوانی کردند و اکثر الگوهای رفتاری احتمالی آنها را بازسازی کردند.

محققان با تجزیه و تحلیل شجره و نسل‌های قبلی دو نوع پستاندار متفاوت از زمان‌های مختلف، به این نتیجه رسیدند که پستانداران به معنای واقعی کلمه از زندگی شبانه خود رها شده و فعالیت روزانه خود را آغاز کرده‌اند، چرا که دایناسورها از بین رفته بودند.

اما این تغییر سریع نبوده است و طی بیش از میلیون‌ها سال، حیوانات به حالت متوسطی از فعالیت روزانه و شبانه به صورت مخلوط رسیدند.

در حالی که نتایج مطالعه به طور کامل نهایی نیست، محققان یکپارچگی و ارتباط قابل توجهی را میان داده‌ها یافته‌اند.

پروفسور کیت جونز از دفتر ژنتیک، تکامل و محیط زیست UCL و یکی از محققان این مطالعه گفت: شرح تغییرات رفتاری در پستاندارانی که مدت‌ها پیش در شرایط اکولوژیکی آن زمان زندگی می‌کردند بسیار دشوار است. بنابراین نمی‌توانیم با قطعیت بگوییم که دایناسورها از بین رفتند، در نتیجه پستانداران شروع به فعالیت در روز کردند.

از میان تمام پستانداران دیگر، اجداد اولیه پستانداران شبیه میمون مانند گیبون، گوریل و تامارین در میان اولین دسته‌ای بودند که از تاریکی خارج شدند.

این موضوع به شدت مورد تایید است که این میمون‌سانان شبیه همان‌هایی هستند که دارای دقت بینایی و ادراک رنگ مشابه با پرندگان و خزندگان هستند.

محققان بر این باورند که رشد جمعیت خانواده پستانداران تصویری بهتر از این تحول رفتاری را فراهم می‌کند و این مطالعه می‌تواند نتایج خود را با تحقیق دیگری شامل بررسی یک پستاندار زنده، تقویت کند.

پروفسور تامار دایان، یکی از محققان می‌گوید که شواهد فسیلی به تنهایی نمی‌تواند اطلاعات دقیق درباره اینکه آیا یک حیوان خاص شبگرد بوده یا خیر، ارائه دهد.

وی تاکید می‌کند که وجود بافت نرم در پستانداران شاهدی بر روزگردی و تکامل نهایی آنهاست.

این مطالعه در Nature Ecology & Evolution منتشر شده است.