Mindhunter: دیوید فینچر از چالش‌های یافتن کارگردان مناسب می‌گوید

دیوید فینچر David Fincher بالاخره سکوتش را شکست و در مورد درام جدیدش که از نت‌فلیکس Netflix پخش خواهد شد، صحبت کرد.
فینچر با درام جدیدش «مایند هانتر» Mindhunter به نت‌فلیکس برمی‌گردد، سریالی که کارگردانی و مدیریت اجرایی تولید آن را بر عهده دارد. او در این هفته‌های باقی‌مانده به پخش سریال از هرگونه مصاحبه و رسانه دوی کرده بود. فینچر کسی است که کمتر سراغ خبرنگارها می‌رود و این خود نکته‌ای است که این مصاحبه را خاص‌تر از قبل می‌کند. این کارگردان به همراه بازیگران اصلی سریال، هولت مک‌کالانی Holt McCallany و جاناتان گروف Jonathan Groff در برنامه خبری شبکه سی‌بی‌اس CBS در مورد «مایند هانتر»Mindhunter صحبت کرد، سریالی که به گفته او نقطه مقابل «زودیاک» Zodiac است.

دیوید فینچر

«مایند هانتر» بر اساس کتاب جنایی John E. Douglas و Mark Olshaker به نام Mind Hunter: Inside The FBI’s Elite Serial Crime Unit ساخته شده است. حال و هوای سریال در سال 1979 میلادی و زمان شروع علاقه اف‌بی‌آی FBI به روانشناسی جنایی و پروفایل جنایی criminal profiling می‌گذرد و داستان دو کارآگاه که با قاتلان زنجیره‌ای محکوم‌شده، با هدف یافتن منطق آن‌ها برای حل سایر پرونده‌های قتل، صحبت‌ می‌کنند را دنبال می‌کند. می‌توان گفت این سریال «ذهن‌های مجرم»ای Criminal Minds به همراه پیچیدگی‌های خاصی است که فینچر با خودش به همراه می‌آورد.
این کارگردان گفته است بخشی از علاقه‌اش به این پروژه به خاطر آشکار ساختن نقش بزرگ قاتلان زنجیره‌ای شکل گرفته است. فیلم‌هایی مانند «هفت» Seven و «زودیاک» خود فینچر و «سکوت‌ بره‌ها» The Silence of the Lambs داستان قاتلان زنجیره‌ای دیوانه‌ای روایت می‌کردند، قاتلانی نابغه و طبیعتی تقریباً افسانه‌ای، طرح و الگویی که فینچر آن را “کایوت فوق‌العاده باهوش” Wile E.Coyote super-genius می‌نامد. اما«مایند هانتر»کمتر روی تحسین این قاتل‌ها مانور داده است و بیشتر تمرکزش را روی تفکیک قاتل و مقتول معطوف کرده است.فینچر می‌گوید: برای من این‌ افراد، آدم‌های بسیار غمگینی هستند که تحت شرایط وحشتناکی بزرگ‌شده‌اند. این فیلم برای این نیست که حس همدردی و دلسوزی بیش‌ازحد نسبت به آن‌ها به وجود آورد ، بلکه پیام و هدفی ساده‌تر دارد.. ماقبل از این هم کارهای زیادی این‌چنینی زیادی دیده‌ایم و مرز مشخصی وجود دارد که ظالم و مظلوم را از هم جدا می‌کند. و من فک کردم وقت آن است که دلیل واقعی علاقه‌مان به این افراد را بشناسیم: ما اصلاً شبیه آن‌ها نیستیم و نمی‌توانیم درکشان کنیم.
همانند «خانه پوشالی» House of Cards فینچر در این سریال‌ هم کارگردانی چند قسمت اول را بر عهده دارد و بعدازآن این کار را بر عهده کارگردانان دیگری می‌گذارد. پیدا کردن کارگردانانی که جای خالی او را پر کنند، با توجه به این‌که«مایند هانتر»سریالی متمرکز بر ثبت هرچه زیباتر هنر مکالمات است تا هنر به تصویر کشیدن قتل و صحنه‌های اکشن، کار سختی است.
فینچر در مورد سریال گفته است: این سریال تماماً در مورد مکالمات است. هنگام پیدا کردن بقیه کارگردانان، افرادی بودند که وقتی یک فیلم‌نامه‌ای یازده‌صفحه‌ای در مورد صحنه‌ای که پشت یک میز رخ می‌داد را می‌خواندند، می‌گفتند:” خب، در دو صفحه اول حرکت اکشن وجود دارد و بعدش هم این حرکت دیگر.نمی‌توانم چیزی را خردکنم؟ کسی نمی‌تواند از پنجره به بیرون بپرد؟” دقیقاً به همین خاطر فینچر دنبال کارگردانانی که هنر مکالمه را به‌خوبی متوجه می‌شوند رفت، کسی مانند مستند‌ساز و برنده جایزه اسکار برای فیلم «امی» Amy، آصف کاپادیا Asif Kapadia.
فینچر در مورد چیزهایی که از «زودیاک» یاد گرفته است که به او در ساخت «مایند هانتر» کمک کرده‌اند، گفت: با «زودیاک» چیزهای زیادی را یاد گرفتم، شما می‌توانید از تماشاگر درخواست‌های زیادی داشته باشید، اما یک فیلم دو ساعت و چهل‌وپنج دقیقه‌ای، بدون پایان درست، خواسته زیادی است.
آیا این به این معنا است که «مایند هانتر» ده‌ساعته، سرعت بیشتری نسبت به کارهای قبلی این کارگردان خواهد داشت؟ و یا اینکه داستان خاتمه‌ای مناسب خواهد داشت؟ برای پیدا کردن جواب همه‌ی این سؤالات باید منتظر پخش اولین قسمت این سریال در سیزده اکتبر باشیم.