که مادرم ایران شکسته پهلویش...

در متن این شعر که برای انتشار در اختیار ایسنا قرار گرفته آمده است:

بیا به کرمانشاه به خاک دلجویش         خمیده بین قدش سپید بین مویش   

 نشسته زین ماتم به شیون و زاری        بگیر دستت را به زیر بازویش 

 به همدلی ای صبر گشا بر او آغوش     نمی‌فشان ای ابر به شستن رویش  

حریر تسکین کو؟ که گرد غم گیرم        ز چین رخسارش ز خال هندویش   

چو طاقت از کف داد زنم دوصد بوسه    به طاق بستانش به طاق ابرویش 

چقدر زخمی شد درخت در باغش          چقدر سرگردان به دشت، آهویش   

چه خاک غمگینی چه داغ سنگینی          چه قصرشیرینی؟ که نیست بارویش

پلی بزن از مهر به سرپل زخمی          که می‌خراشد رو که می‌کند مویش 

ز نور خویش ای شرق ببار بر مغرب     به جسم بی‌جانش به چشم بی‌سویش

اسیر آوارم به غم گرفتارم              که مادرم ایران شکسته پهلویش   

96/8/23 نور