به گزارش ایسنا، «گاردین» نوشت: «فینتن اوتول» تاریخدان و زندگینامه‌نویس برنده جایزه‌ای که قصد دارد زندگینامه «شیموس هینی» شاعر و نمایشنامه‌نویس ایرلندی را به نگارش درآورد، گفته که نگران پاک شدن نوشته‌های فکس‌های «هینی»، پیش از دسترسی به آن‌ها و اقدام به ثبت‌شان است.
فکس فرستادن روش مورد علاقه «هینی» برای نامه‌نگاری و ارتباط با دیگران بود و اکنون از مهم‌ترین منابع «اتول» برای نوشتن درباره اوست.
این زندگینامه‌نویس و روزنامه‌نگار ایرلندی در این‌باره گفت: فکس راه ارتباطی مورد علاقه «هینی» بوده و ترس من این است که این‌ها پاک شوند. من به دنبال این هستم که چه کسانی از او فکس دارند تا بتوانم خیلی سریع آن‌ها را بخوانم. «فیبر» ناشر کارهای «هینی»، فکسی داشته که فقط مخصوص نامه‌های این شاعر بوده است. «شیموس هینی» تعداد بسیار زیادی نامه نوشته و در آن‌ها از ارتباط با افرادی که می‌شناخته گرفته تا مطالبی درباره شعرهایش را آورده است.
او ادامه داد: به این خاطر که «شیموس» پیش از دوران اوج خود درگذشت، بسیاری از افرادی که بخشی از زندگی او بودند، هنوز زنده هستند. بنابراین، این کتاب شبیه زندگینامه‌های تاریخی دیگر نخواهد بود. به نظر می‌رسد مرگ این انسان محبوب، شکافی در خود زبان ایجاد کرده است.
«شیموس هینی» سال 2013 درسن 74 سالگی درگذشت. «کارول آن دافی» ملک‌الشعری انگلستان او را فردی «غیرقابل جایگزین» خوانده است.
«اتول» همچنین اظهار کرد: می‌دانم آدم‌های زیادی عاشق «هینی» بودند، بنابراین اگر من خراب کنم، آن‌ها از من متنفر می‌شوند. چالش دیگر من، تصویر نکردن او به عنوان یک قدیس است. من با خانواده او صحیت کرده‌ام و آن ها گفته‌اند که نمی‌خواهند در این کتاب تصویری قدیس‌وار از او ارائه شود. او شدیدا آدم گرم و محبوبی بود و این آدم را از این واقعیت که شاعران واقعی دنیای تاریکی دارند، دور می‌کند. «هینی» از لحاظ روانی، آدم پیچیده‌ای بود. چالش این کتاب، ادا کردن حق مطلب درباره آن بخش تاریک است.
انتشارت «فیبر اند فیبر» زندگینامه جدید «شیموس هینی» را منتشر می‌کند اما هنوز تاریخی برای انتشار آن اعلام نکرده است.
«شیموس هینی» نمایشنامه‌نویس، مترجم و سخنران ایرلندی که بیش‌تر به خاطر شعرهای پست‌مدرن در دنیا شهرت داشت، متولد 13 آوریل 1939 بود. او نخستین فرزند یک خانواده 11 نفره کشاورز بود، اما طی سال‌های پربار عمرش مهم‌ترین جایزه‌های ادبی دنیا همچون نوبل ادبیات، «پن» و جایزه شعر «گریفین» را به خود اختصاص داد.
«هینی» در سال 1995 موفق به کسب جایزه نوبل ادبیات شد. او در سال 2010 با آخرین مجموعه شعرش «زنجیر انسانی» جایزه شعر «فوروارد» را از آن خود کرد. این چهره ادبی از سال 1981 تا 1997 در دانشگاه «هاروارد» تدریس می‌کرد. «هینی» که از سال 1989 تا پنج سال پس از آن استاد شعر دانشگاه آکسفورد بود، سال 1996 موفق به کسب نشان عالی هنر و ادبیات فرانسه شد.
این شاعر در سال 1975 جایزه «ای. ام. فورستر» را از آن خود کرد. جایزه بخش ترجمه «پن» 1985 و «تاج طلایی شعر» 2001 هم از دیگر افتخارهای ادبی «شیموس هینی» محسوب می‌شوند. این شاعر بلندآوازه در سال 2006 جایزه «تی. اس. الیوت» را که از معروف‌ترین جایزه‌های شعر جهان به شمار می‌رود به خود اختصاص داد.
از برجسته‌ترین مجموعه شعرهای او می‌توان به «دری به تاریکی»، «شال»، «زنجیر انسانی» و «مزرعه کار» اشاره کرد. «شیموس هینی» همچنین در سال‌های 1980، 1990 و 1998 سه کتاب دربردارنده گزیده‌ای از شعرهایش را به چاپ رساند.
