سرویس سبک زندگی فردا: احتمالا شما هم این ضرب‌المثل را شنیده‌اید که «بچه سر پیری زنگوله پای تابوت است» و اغلب آن را خطاب به زوج‌هایی می‌گویند که آرام آرام سن‌شان بالا می‌رود و همچنان از فرزندآوری امتناع می‌کنند. در ادامه این مطلب را به نقل از ضمیمه چاردیواری جام جم می‌خوانیم.
بچه‌دار شدن یکی از مهم‌ترین و شیرین‌ترین اتفاقاتی است که می‌توان در زندگی تجربه کرد. لذا این‌که چه زمان آمادگی تجربه کردن آن را داشته باشیم، چه سنی برای بچه‌دار شدن مناسب است و اصولا برای بچه‌دار شدن باید چه آگاهی‌هایی داشته باشیم، اهمیت بالایی دارد. در واقع عوامل متعددی در تربیت فرزندان از تولد تا بزرگسالی نقش دارند و توانایی‌ها، سن و شرایط والدین از موضوعات بسیار مهم در این خصوص به‌شمار می‌روند، اما بچه‌دار شدن در چه سنی مناسب‌تر است، قبل و بعد از تولد نخستین فرزند به چه نکاتی باید توجه داشته باشیم و ...
والدین جوان، والدین با انرژی
بچه‌دار شدن در هر سن‌وسالی مزایا و معایب خاص خودش را دارد. فارغ از نکاتی که در این زمینه مطرح می‌شود، نمی‌توانیم از تفاوت‌های فردی و شخصی زوجین هم غافل شویم. داشتن بلوغ اجتماعی یکی از مهم‌ترین شرایط برای بچه‌دار شدن است. این‌که دو طرف به درجه‌ای از رشد و بلوغ اجتماعی رسیده باشند که بتوانند فرزند یا فرزندانشان را تربیت یا به هر نحوی راهنمایی کنند.
مطالعات و تحقیقات مختلف نشان می‌دهد فرزندآوری در هر سنی تأثیرات مهم روانی و جسمانی بر والدین و فرزندان خواهد داشت. طبیعی است والدین جوان انرژی و حوصله بیشتری در برخورد با فعالیت‌های فرزندان خود دارند از طرف دیگر والدین مُسن‌تر هم با وجود داشتن تجربه و آگاهی بیشتر ممکن است با مشکلات زیادی برای برقرار‌‌ی ارتباط مواجه شوند.
سن بالا، باروری سخت‌تر، خطر بیشتر
شما هر سنی داشته باشید باید بتوانید با شناخت درست و دقیق وضعیت خود، با توجه به شرایط موجود مراقب سلامت خود و فرزندتان باشید. اگر تصمیم دارید به هر دلیلی در سنین بالاتر بچه‌دار شوید، باید دانش و تجربه خود را بهعنوان اهرمی مهم در تربیت و رشد فرزندتان درنظر بگیرید ضمن این‌که حتما آزمایشات مربوط به شرایط جسمانی را انجام دهید و اگر می‌خواهید در سنین پایین‌تر صاحب فرزند شوید هم باید نهایت استفاده را از شادابی و جوانی خود ببرید.
فراموش نکنید اختلاف سنی کم یا زیاد والدین با فرزندانشان می‌تواند تاثیر مهمی درروابط‌شان با همسر و همچنین فرزندشان داشته باشد. البته نمی‌توان گفت در این خصوص فرمول‌های علمی مشخصی ثبت شده. اما قطعا سن مناسب (نه خیلی جوان و نه بیش از حد مسن) تاثیر مهمی بر تربیت فرزندان دارد. مثلا مادری که در 16 سالگی زایمان می‌کند هنوز به رشد و تکامل فکری، اجتماعی و اقتصادی نرسیده و می‌توان گفت آمادگی لازم را برای بچه‌دار شدن ندارد.
خیلی از افراد فکر می‌کنند اگر اختلاف سنی کمتری با فرزندشان داشته باشند، راحت‌تر می‌توانند با او ارتباط برقرار کنند. اما مهم‌ترین چیز داشتن آمادگی پذیرش مسئولیت فرزندآوری است. سن مشخصی از نظر علمی برای بچه‌دار شدن وجود ندارد، اما بهتراست قبل از 35 سال باشد. چون هرچه سن بالاتر می‌رود، بدن از نظر فیزیکی افت می‌کند، باروری سخت‌تر می‌شود و احتمال خطر بیشتری برای مادر و فرزند وجود خواهد داشت.
حواستان به شکاف نسل‌ها باشد
فرزندآوری به نوعی برای والدین استرس و اضطراب‌های خاص خود را دارد. افراد نیز بهعنوان پدر یا مادر باید مراحل مختلفی را پشت سر بگذارند تا بتوانند موجود دیگری را پرورش دهند. وقتی تفاوت سنی والدین و فرزندان زیاد از حد باشد مشکلاتی به‌وجود می‌آید. مثلا باتوجه به پیشرفت‌های دنیای امروزی از هر لحاظ اختلاف سنی زیاد بین والدین با فرزندانشان باعث می‌شود شکاف بین نسل‌ها بیشتر شود.
وقتی این شکاف هم بین والدین و فرزندان به‌وجود بیاید دیگر والدین نمی‌توانند کنترل لازم را بر شرایط و روابط خود با فرزندانشان داشته باشند. گاهی هم والدین انرژی لازم را برای همراهی با فرزندان خود ندارند، همدلی و همزبانی بین اعضای خانواده کم خواهد شد و همین موضوع هم روابط و فضای خانه را سرد می‌کند. بعضی بچه‌ها هم از این‌که والدینشان تفاوت سنی زیادی با آنها دارند خجالت می‌کشند. پس می‌توان گفت که والدین با توجه به رعایت تمامی این نکات باید تصمیم به بچه‌دار شدن بگیرند.
بسیاری از بچه‌ها ترجیح می‌دهند با افرادی که تفاوت سنی کمتری دارند در ارتباط باشند. بنابر این دوست دارند والدین جوانی هم داشته باشند. به همین دلیل باید برای بچه‌دار شدن همه جوانب را بسنجیم و فقط به خودمان و علایق‌مان فکر نکنیم. چون در برابر موجودی که به دنیا می‌آوریم از همه لحاظ مسئول هستیم و باید پاسخگو باشیم.
توجه داشته باشیم خیلی از والدینی که در سن بالا بچه‌دار می‌شوند وابستگی زیادی به فرزندشان دارند. ضمن این‌که پزشکان هم معتقدند بارداری باید در سن مناسب باشد. مثلا بارداری در سن بالا باعث بروز بعضی ناهنجاری‌های ژنتیکی در جنین می‌شود و همچنین خطر ابتلا به بعضی از بیماری‌های ناشی از بارداری را نیز برای مادر و جنین افزایش می‌دهد.
