HTC در یک نگاه؛ تاریخچه‌ی اشتباهات و تصمیم‌های درست

همین چند روز پیش بود که HTC قسمتی از تیم تحقیق و توسعه‌اش را با قیمت 1.1 میلیارد دلار به گوگل واگذار کرد. با این مقدار پول، چراغ این شرکت برای مدتی بیشتر روشن می‌ماند. البته باید خاطرنشان کرد که وضعیت کنونی HTC (به‌خصوص بعد از این معامله) از وضعیت نوکیا در دوران افولش بهتر است. بر اساس این معامله، حدود 2000 نفر از تیم تحقیق و توسعه‌ی این شرکت برای طراحی و ساخت سخت‌افزارهای جدید به گوگل می‌پیوندند. دقیقا نمی‌دانیم گوگل می‌خواهد با این تیم چه کارهایی انجام دهد. اما قابلیت‌های چنین تیمی محدود نیست و امکان به‌کارگیری آن‌ها در حوزه‌های متنوع و گسترده‌ای وجود دارد؛ از گوشی‌های هوشمند جدید گرفته تا افزودن دستیار گوگل به گجت‌های اینترنت اشیاء و بسیاری از موارد دیگر.

این معامله خبر خوبی برای کمپانی 20 ساله‌ی HTC است. این کمپانی با این پول می‌تواند به رقابت بازار برگردد و برای حضور در بازار 20 سال آینده هم مبارزه کند. روزی روزگاری HTC یک حریف قدر در بازار گوشی‌های هوشمند محسوب می‌شد و حالا هم می‌تواند به چنین حریفی بدل شود. زمانی که انقلاب اندروید آغاز شد و نوکیا موقعیتش را از دست داد، HTC فرصت را غنیمت شمرد و توانست برای خودش اسم‌ورسمی دست‌وپا کند. در حوالی سال 2008، این شرکت با مهاجرت از ویندوز موبایل به اندروید تصمیم هوشمندانه‌ای گرفت و اولین گوشی اندرویدی را روانه‌ی بازار کرد. به‌احتمال‌زیاد خیلی از کاربران قدیمی گوشی‌های هوشمند در دوره‌ای از زندگی‌شان از گوشی‌های HTC استفاده کرده‌اند و با خاطرات خوبی از آن گوشی‌ها یاد می‌کنند.

اما چطور این شرکت موفق به چنین حال‌وروزی افتاد؟ این شرکت تایوانی چه کارهای درست و چه کارهای اشتباهی را انجام داد؟ بهترین راه برای نشان دادن دوران اوج و افول این شرکت، نمودار قیمت سهام آن در سال‌های اخیر است؛ در این نمودار، رشد شگفت‌انگیز و افت فجیع به‌وضوح قابل مشاهده است.

‌

کارهای درست در برابر کارهای اشتباه

فهرست کارهای اشتباه HTC یک فهرست کوتاه نیست و البته نوشتن پیرامون این موضوع هم کار جدیدی محسوب نمی‌شود. زیرا در طی این سال‌ها چندین تحلیل‌گر مقالات مفصلی را پیرامون این موضوع نوشته‌اند. برای هر شرکت در حال تکاپو، نمی‌توانیم فقط یک اقدام اشتباه را پیدا کرد و همه‌ی مشکلات را نتیجه‌ی آن کار اشتباه بدانیم. نوکیا و HTC شباهت‌هایی به یکدیگر دارند که یکی از این تشابهات، قربانی شدن این شرکت‌ها به دلیل محبوبیت زیاد محصولات اپل و سامسونگ است.

اگر از مدیران HTC (یا روزنامه‌نگاران تکنولوژی) درباره‌ی عوامل شکست این شرکت بپرسید، به‌احتمال‌زیاد صرف بودجه‌ی کم برای بازاریابی و شعارهای نامناسب تبلیغاتی را بین جواب‌ها خواهید شنید. شعار تبلیغاتی «چشمگیر آرام» (Quietly Brilliant) هیچ‌وقت به‌طور گسترده مورد استقبال قرار نگرفت و بودجه‌های تبلیغاتی این شرکت هم اصلا در حد رقبای آن‌ها نبود. هر جور هم به این قضیه نگاه کنیم، باید گفت که ایده‌های تبلیغاتی HTC همیشه عجیب‌وغریب بودند.

جیسون مکنزی، رییس سابق بخش بازاریابی بین‌المللی HTC، در سال 2012 گفته بود: «بودجه‌ی تبلیغاتی سامسونگ حداقل 4 تا 6 برابر شرکت ما است». اما دلیل اصلی افول این شرکت بازاریابی بود یا محصولات؟

‌

سخت‌افزارهای بالارده و پایین‌رده

باوجود تمام این انتقادات HTC در طی این سال‌ها چندین گوشی قدرتمند را روانه‌ی بازار کرد که ضعف چندانی در طراحی آن‌ها دیده نمی‌شد. اما همین نقطه‌ی قوت موجب سردرگمی خریداران شد. شرکت HTC از سال 2008 تا الان بیش از 100 گوشی هوشمند بر اساس سیستم‌عامل‌های اندروید و ویندوز موبایل عرضه کرده، بدون این که به‌طور واضح مشخص کند که کدام‌یک از آن‌ها بالارده و کدام‌یک پایین‌رده است.

بیشتر بخوانید: HTC Dream؛ اولین گوشی اندرویدی!

دوران خوش HTC از سال 2008 شروع شد که این شرکت توانست مقام سوم تولیدکنندگان گوشی‌های هوشمند را (بعد از اپل و سامسونگ) از آن خود کند. گوشی HTC Dream اولین گوشی هوشمند اندرویدی بود که روانه‌ی بازار شد. البته در همان ابتدا به‌عنوان یک گوشی عالی مطرح نشد، اما به‌عنوان یک گوشی جدید، متفاوت و اندرویدی تأثیرگذار بود.

عرضه‌ی HTC Hero در اواخر 2009 همه را شگفت‌زده کرد. این گوشی با وجود این که طراحی عجیبی داشت، اما منحصربه‌فرد بود و از چند مشخصه‌ی خیلی خوب بهره می‌برد. علاوه بر این، HTC Hero اولین گوشی هوشمندی بود که از جک هدفون 3.5 میلی‌متری استفاده می‌کرد.

2010 سال خوبی برای HTC بود. این شرکت در این سال اولین گوشی نکسوس را با عنوان نکسوس وان برای گوگل ساخت. در ادامه‌ی این سال، HTC گوشی‌های HTC Desire، HTC Legend و HTC EVO 4G را به بازار عرضه کرد. از HTC EVO 4G، هنوز هم به‌عنوان یکی از بهترین گوشی‌های ساخته‌شده یاد می‌شود.

از سال 2011 بود که افول HTC آغاز شد. گوشی‌ها همچنان خوب بودند، اما برندینگ و طرح‌ها آن‌قدر متنوع شدند که پیگیری آن‌ها سخت شد. تا آخر همین سال، دوران طلایی HTC به اتمام رسیده بود. سهم 67 درصدی HTC از بازار به 32 درصد رسید. هم‌زمان با سقوط HTC، سامسونگ اوج گرفت. در سال 2010، سامسونگ و HTC هرکدام حدودا 7 درصد از بازار گوشی‌های هوشمند را در اختیار داشتند. از سال 2011، سهم سامسونگ از بازار به 19 درصد رسید اما سهم HTC فقط 8.8 درصد بود. در سال 2012 سهم سامسونگ به 30.3 درصد رسید و سهم HTC به 6 درصد. در سال‌های بعدی هم این روند تکرار شد.

بیشتر بخوانید: HTC ChaCha؛ زیبا، ارزان، بی‌دوام!

HTC در سال 2011 میلادی 22 گوشی هوشمند را روانه‌ی بازار کرد و در سال 2012 هم این شرکت 11 گوشی هوشمند را معرفی کرد. گوشی‌های متعددی که بیشتر آن‌ها توجهی را به خود جلب نمی‌کردند و خیلی سریع فراموش می‌شدند. HTC در دوره‌ای تصمیم گرفت با فیسبوک شراکت کند و محصول این شراکت گوشی HTC ChaCha بود که یک دکمه‌ی فیزیکی برای فیسبوک در آن تعبیه شده بود. این گوشی هم شکست خورد. HTC که از این شکست دلسرد نشده بود، تلاش کرد که شراکت با فیسبوک را برای ساخت گوشی HTC First ادامه دهد که رابط کاربری اندرویدش را فیسبوک طراحی کرده بود. شرکت مخابراتی AT&T این گوشی را به‌عنوان محصول انحصاری عرضه کرد و بعد از این که در ماه اول فقط 15 هزار گوشی HTC First به فروش رفت، ادامه‌ی فروش آن به‌سرعت متوقف شد.

HTC همچنین در سال 2011 با عرضه‌ی تبلت Flyer تصمیم گرفت که به بازار تبلت‌ها وارد شود. فروش این محصول هم مطابق انتظارات نبود. در همین حین، سامسونگ گوشی‌های اس و اس 2 را عرضه کرد که بسیار موفقیت‌آمیز ظاهر شدند و فروش خوبی داشتند.

بیشتر بخوانید: فلایر؛ پاسخ 7 اینچی HTC به سامسونگ!

به نظر می‌رسید سال 2012 با آغاز عرضه‌ی سری گوشی‌های HTC One سال خوبی برای این شرکت باشد. اولین گوشی این سری One X بود که نمایشگر فوق‌العاده زیبایی داشت. One S یک گوشی میان‌رده محسوب می‌شد و One V بازار گوشی‌های پایین‌رده را هدف قرار داده بود. عرضه‌ی این گوشی‌ها آغازی برای کابوس‌های تکرارشونده‌ی HTC بودند. بسیاری از گوشی‌های این شرکت تحویل گرفته می‌شدند و در نقد و بررسی‌ها به خوبی از آن‌ها یاد می‌شد؛ با این وجود فروش آن‌ها چنگی به دل نمی‌زد.

در سال‌های بعدی، گوشی HTC One (M7) نقدهای مثبتی دریافت کرد و به نظر خیلی‌ها بهترین گوشی ساخت HTC محسوب می‌شد. ولی همین گوشی هم فروش موفقی نداشت. گوشی M8 به دلیل ضعف‌های موجود در دوربینش چندان مورد استقبال قرار نگرفت. در M9 بسیاری از این ضعف‌ها برطرف شدند ولی گویا این بهبودها به‌اندازه‌ی کافی چشمگیر نبود و روند نزولی فروش گوشی‌های HTC ادامه یافت.

در این حین، سامسونگ با عرضه‌ی گوشی‌های محبوب اس 6 و نوت 5 به روند رو به رشدش ادامه می‌داد و اپل هم از طرفی دیگر پیشتاز بود. این داستان HTC تا همین امروز ادامه دارد. گوشی HTC 10 گوشی خوبی بود که نقدهای بسیار خوبی دریافت کرد. اما قیمتش بالا بود و در آمریکا فقط شرکت مخابراتی T-Mobile فروش آن را تقبل کرد که بعد از سه ماه این فروش هم متوقف شد.  HTC U11 هم که از همه لحاظ یک گوشی عالی محسوب می‌شود، نتوانست حمایت گسترده‌ی اپراتورهای مخابراتی آمریکا را کسب کند و این گوشی هم فروش چندان زیادی ندارد.

‌

واقعیت مجازی و HTC Vive

هنوز به دورانی نرسیده‌ایم که کاربران، گوشی‌های هوشمندشان را فراموش کنند و به استفاده از هدست‌های واقعیت مجازی روی بیاورند. هدست HTC Vive عالی است، اما اکوسیستم واقعیت مجازی هنوز به بلوغ نرسیده و در حال حاضر این هدست‌ها فروش گسترده‌ای ندارند. در سال 2016، با عرضه‌ی هدست‌های HTC Vive، Oculus Rift و PlayStation VR، واقعیت مجازی در سر خط خبرهای تکنولوژی قرار گرفت. هدست Vive نقدهای بسیار خوبی دریافت کرد و در بین این هدست‌ها فروش خوبی دارد؛ اما واقعیت مجازی هنوز همه‌گیر نشده و حالا به نظر می‌رسد که در زندگی روزمره، واقعیت افزوده همه‌گیرتر از واقعیت مجازی خواهد شد.

چند ماه پیش گوگل اعلام کرد که به همراه HTC در حال کار برای ساخت یک هدست واقعیت مجازی بر مبنای پلتفرم Daydream هستند. به گفته‌ی آن‌ها این هدست برای فعالیت نیازی به کامپیوتر، گوشی یا سیم ندارد. البته هنوز تاریخی برای عرضه‌ی این هدست اعلام نشده است. HTC بارها به‌طور واضح گفته که سرمایه‌گذاری زیادی روی واقعیت مجازی انجام داده‌اند و به نظر آن‌ها این تکنولوژی به‌زودی فراگیر خواهد شد؛ اتفاقی که هنوز رخ نداده است.

‌

سخن نهایی

به‌طور خلاصه می‌توان گفت: در دوران افول نوکیا، HTC با تصمیمات هوشمندانه‌ای که گرفت توانست خودش را به سطح اول بازار جهانی برساند. اما این شرکت با ارتکاب اشتباهاتی مانند نرم‌افزار ضعیف، عرضه‌ی بسیار زیاد انواع و اقسام گوشی‌ها و صرف بودجه‌ی کم برای بازاریابی، سهمش را از بازار از دست داد. اوضاع HTC هرروز بدتر از قبل می‌شد و حتی عرضه‌ی گوشی‌های عالی هم نتوانست این شرکت را به روزهای اوجش برگرداند. با وجود این که HTC این روزها قسمتی از نیروهایش را به گوگل داده، ولی در عوض پول خوبی گرفته و حالا به یک شریک نزدیک گوگل بدل شده است. به همین خاطر فعلا اوضاع HTC چندان هم بحرانی نیست.

آیا ما به گوشی‌های HTC نیاز داریم؟ جواب این سوال بی‌شک مثبت است. بدون حضور این شرکت تایوانی، اکوسیستم گوشی‌های اندرویدی قدرت سابق را نخواهد داشت. مشکل اساسی HTC در حال حاضر این است که توجه مخاطبان را به خود جلب نمی‌کند. بدتر از تنفر، این است که بود و نبود محصولی برای کاربران مهم نباشد. ما به یک HTC جدید با رویکردی تازه نیاز داریم. شاید 1.1 میلیارد دلار پول، نیروی کار موثر و همکاری نزدیک با گوگل، HTC را به دوران اوجش برگرداند.

‌

منبع: Android Authority