۱۳ هدفی که تلسکوپ فضایی "جیمز وب" دنبال خواهد کرد

به گزارش ایسنا و به نقل از گیزمگ، تلسکوپ فضایی "جیمز وب"(James Webb) هنوز به سکوی پرتاب نرسیده، ماموریت‌های اولیه خود را دریافت کرد.

طبق برنامه‌های اعلام شده این تلسکوپ در سال 2019 با استفاده از موشک "آریان 5"(Ariane 5) به فضا پرتاب می‌شود تا جایگزین تلسکوپ فضایی هابل شود.

تعیین اهداف رصدی برای تلسکوپ‌ها اتفاق عجیبی نیست اما در رابطه با تلسکوپ جیمز وب این اتفاق بسیار زود رخ داده است.

این 13 هدف رصدی از بین 100 پروپوزال برگزیده در زمینه تحقیقات فضایی انتخاب شده‌اند و رصد این اهداف مجموعا 460 ساعت رصد و حدود پنج ماه زمان می‌برد.

در بین این اهداف رصدی، سیاه‌چاله‌های کلان‌جرم، قدیمی‌ترین کهکشان‌های هستی، رصد سیارات فراخورشیدی هم‌اندازه مشتری و رصد مشتری و قمرهای آن دیده می‌شود.

ابتدا قرار بود که این تلسکوپ فضایی با هزینه 1٫6 میلیارد دلار در سال 2011 میلادی در مدار زمین قرار بگیرد اما در سال 2011 مجلس نمایندگان آمریکا به خودداری از تأمین مخارج این پروژه رای داد.

تا آن زمان با هزینه 3 میلیارد دلار، 75 درصد سخت‌افزارها در دست تولید قرار گرفته بود. پس از کنار آمدن با سنای آمریکا هزینه این پروژه تا سقف هشت میلیارد دلار افزایش یافت. مطابق با برآورد تازه در سال ٬2013 هزینه این پروژه به 8.8 میلیارد دلار رسید. در دسامبر سال 2014 میلادی اعلام شد که برنامه‌های این پروژه برابر روال پیش‌بینی شده به‌ پیش می‌رود ولی احتمال تأخیر هم هست.

آینه اصلی این تلسکوپ از 18 بخش تشکیل شده که با لایه‌ای از طلا پوشانده شده است تا بیشترین قدرت ممکن در رصد را ایجاد کند. ابعاد این آینه بیش از چهار برابر آینه اصلی تلسکوپ هابل است.

 جیمز وب قرار است که وضوح و حساسیت بی‌سابقه‌ای را با استفاده از طول موج بلند(نارنجی-قرمز) نور مرئی، و از طریق مادون قرمز نزدیک به اواسط مادون قرمز (0٫6–27 میکرومتر) ارائه دهد. 

در ساخت این تلسکوپ، ناسا، آژانس فضایی اروپا و آژانس فضایی کانادا مشارکت داشته‌اند.

با توجه به اینکه این تلسکوپ امکان میزبانی از فضانوردان را ندارد به همین دلیل می‌بایست تمام قابلیت‌ها و توانایی‌های آن بر روی زمین تست و آماده‌سازی شود.

قرار است این تلسکوپ در فاصله 1.5 میلیون کیلومتری از زمین مستقر شود. زمانیکه تلسکوپ هابل در سال 1990 به فضا فرستاده شد، دچار یک مشکل بزرگ بود که نمی‌توانست عکس‌های شفاف و پرجزییات بگیرد. با این حال ناسا در یک ماموریت جداگانه با شاتل، فضانوردانی را برای تعمیر آن فرستاد. هابل به ما نزدیک است و در مدار زمین گردش می‌کند. ولی جیمز وب پس از استقرار در فاصله‌ی 1٫5 میلیون کیلومتری زمین، دیگر دسترسی به آن برای انجام تعمیرات غیرممکن خواهد بود. بنابراین ماموریت جیمز وب فوق‌العاده حساس است و آینده‌ ماموریت‌های علمی پیچیده‌ ناسا به آن بستگی دارد.

بخش‌های مختلف این تلسکوپ در حال گذراندن تست‌های نهایی خود هستند و در شرایط سخت مورد آزمایش قرار می‌گیرند تا از صحت عملکرد آنها اطمینان حاصل شود.

این تلسکوپ در معرض خطرهای زیادی قرار دارد. مثلاً باید بتواند تمام فشارهای وحشتناک لحظه‌ پرتاب را تحمل کند. تلسکوپ به هنگام پرتاب به صورت تا شده درون کپسول بالای موشک قرار می‌گیرد و وقتی به فضا رسید، آینه‌ها و سپر خورشیدی آن باز می‌شوند. بعد از آن هم دستگاه‌ها و ابزارها به کار می‌افتند.

در بدنه این تلسکوپ 100 سپر خورشیدی تعبیه خواهد شد تا از آسیب‌های ناشی از طوفان‌های خورشیدی در امان باشد.

تلسکوپ جیمز قرار است به عنوان جایگزین تلسکوپ فضایی هابل مورد استفاده قرار بگیرد و 100 بار از هابل تیزبین‌تر است و می‌تواند زمان پدیداری کیهان را با رصد کهکشان‌های دوردست بهتر مشخص کرده و از رازهای ناگشوده کهکشان‌های اولیه، پیدایش ستارگان، اتمسفر سیاره‌های فراخورشیدی و شاید وجود زندگی در دیگر نقاط عالم پرده بردارد.