همیشه دست های خود را بشویید
با اینکه ممکن است بدیهی به نظر برسد، باید به لزوم شستن مداوم دستانتان زمانی که در حال سفر هستید، به ویژه هنگام عبور از فرودگاه شلوغ و پر ازدحام و در هواپیما، اشاره کنیم.
دکتر گوستاو فرر (Gustavo Ferrer)، متخصص ریه و نویسنده «داروهای سرفه» می گوید:
شستشوی دست مانند یک واکسن «خود درمانی» است که شامل پنج مرحله ساده و موثر مرطوب کردن، صابون زدن، به هم مالیدن دستها، شستشو با آب، خشک کردن می باشد و می توانید با انجام آن از گسترش بیماری های تنفسی جلوگیری کنید تا بتوانید سالم بمانید.
او در ادامه توضیح می دهد چگونه شستن منظم دست هایتان یکی از بهترین راه های زدودن میکروب ها، جلوگیری از بیماری و جلوگیری از گسترش میکروب ها به افراد اطراف شما است:
شستشوی دست، یک برگ برنده برای همه به جز میکروب هاست.
در حالی که نشسته اید، ورزش کنید
اگر تا به حال سفر با هواپیما داشته اید، می دانید که طولی نمی کشد که روی صندلی خود احساس ناراحتی و خستگی کنید. من همیشه در هواپیما احساس بی قراری می کنم و دائماً سعی می کنم با استفاده از روش های جدید بدنم را تنظیم کنم تا کمی بیشتر احساس راحتی کنم.
به نظر می رسد کمی حرکت کردن در صندلی تان، فکر بدی نباشد و با توجه به گفته دکتر کارنا وو (Karena Wu)، صاحب و مدیر کلینیک فیزیوتراپی در نیویورک، ما واقعاً باید در مدت نشستن در صندلی هواپیما، کمی فعالیت کنیم.
دکتر وو می گوید:
زمانی که در هواپیما نشسته اید، حرکت کردن شما را وادار می کند عضلات خود را منقبض و شل کنید طوری که هیچ بخش متحرکی از آنها، ساکن نماند و در عین حال، باعث می شود کمی ورزش کنید. ورزش هایی مانند چرخاندن یا باز و بسته کردن مچ پا، کشش و صاف کردن زانو، فشردن عضلات باسن به دو طرف می تواند به باز و بسته کردن عضلات کمک کند و کمی به آنها ورزش بدهد. حداقل 10 ثانیه حرکت داشته باشید تا تاثیر آن را احساس کنید.
در سفر با هواپیما همیشه بلند شوید و قدم بزنید
اگر شما هم مثل من باشید، در سفر با هواپیما وقتی فرصتش پیش بیاید، صندلی کنار پنجره را انتخاب می کنید، بنابراین مجبور نیستید نگران بلند شدن از جایتان در تمام مدت پرواز، به جز برای نیازهای طبیعی باشید. به نظر می رسد، در حالت نشسته ماندن برای تمام مدت پرواز، بهترین انتخاب نباشد.
دکتر وو پیشنهاد می کند اگر برایتان ممکن است، بلند شوید و داخل هواپیما راه بروید، زیرا نشستن برای مدت طولانی می تواند برای پشتتان دشوار باشد. او پیشنهاد می کند عضلات جلوی ران را با خم کردن پاها به پشت و سپس عضلات پشت ساق پا را با ایستادن روی یک پا در مقابل پای دیگر و احساس کشش در پای پایینی، بکشید. هر یک از این کشش ها را می توانید زمانی که در صف سرویس بهداشتی هستید یا زمانی که در راهروی کنار صندلی خود ایستاده اید، انجام دهید.
ضد عفونی، ضد عفونی، ضد عفونی!
من فکر می کنم جای هیچ سؤالی وجود ندارد که در هواپیمای کوچکی با ازدحام تعداد زیادی مسافر، تعداد بیشماری باکتری و ویروس وجود دارد، که ممکن است در معرض آنها قرار بگیریم. دکتر جک دایبیس (Jack Dybis)، به بهترین نحو، هواپیماها را «محفظه های پرنده رشد میکروب» نامیده است. او می گوید:
دست زدن به صورتتان، به ویژه غشای مخاطی چشم، بینی و دهان، احتمال ابتلا به بیماری را بدون توجه به جایی که هستید، افزایش می دهد. در هواپیما، این احتمال ها به میزان زیادی افزایش می یابد. تخمین زده می شود که از هر پنج مسافر یک نفر پس از پرواز، به یک بیماری مبتلا می شود.
او در ادامه توضیح می دهد چگونه باکتری ها و ویروس ها می توانند تا 18 ساعت و یا بیشتر، روی سطوح اطراف ما زنده بمانند، از جمله صندلی، بالش، میز غذاخوری، پاکت های پشت صندلی، محل تکیه بازو، کمربندهای صندلی، دریچه های هوای بالای سر و سرویس بهداشتی. بنابراین، اگر هر بار که چیزی را لمس می کنید، نمی-توانید دست های خود را شستشو دهید، مطمئنا می توانید ضدعفونی کنید.
آبرسانی را به یاد داشته باشید
اگر چه بسیاری از ما ممکن است در تلاش برای محدود کردن هزینه-های خدمات هواپیما، مقدار آبی را که می نوشیم کم کنیم، اما حقیقت این است که هیدراته ماندن در هنگام مسافرت، مهم است. دکتر دیبیس می گوید:
از دست دادن آب بدن باعث می شود که بیشتر مستعد ابتلا به بیماری باشیم. همچنین نوشیدن مقدار زیادی آب به تقویت سیستم ایمنی بدن کمک می کند و اثرات کلی آبگیری مسافرت هوایی را که می تواند باعث سردرد، گرفتگی عضلات، خستگی و مشکلات معده شود، کاهش می دهد.
راه مورد علاقه من برای اطمینان از اینکه آب بدنم از دست نمی رود، این است که همیشه یک بطری آب با خودم دارم. اگر چه باید وقتی از اقدامات امنیتی عبور می کنید، یک بطری آب خریداری کنید. روش مورد علاقه شخصی من این است که یک بطری خالی با خود آورده و آن را از مخزن آب پر کنم. بسیاری از فرودگاه ها مخزن های اتوماتیک دارند، بنابراین همه چیزی که شما باید انجام دهید این است که بطری زیر آن نگه دارید و آب جریان یابد.
به نکات ایمنی توجه کنید
من مطمئن هستم همه ما این کار را انجام می دهیم. شما سوار هواپیما می شوید، کیف خود را داخل کابین بالای سر می اندازید، روی صندلی خود می نشینید و کمربندتان را می بندید و هدفون خود را می گذارید. آماده هستید که به مقصد نهایی خود برسید و از آنجایی که دستورالعمل های ایمنی را قبلاً یک میلیون بار شنیده اید، به نظر نمی رسد چیز مهمی برای گوش دادن باشد. اما این کار اشتباه است.
در صورت بروز یک موقعیت اضطراری، زمانی که شما تحت تأثیر فشار روانی و نگرانی قرار می گیرید، با چه احتمالی همه جزئیات این دستورالعمل ها را به یاد خواهید آورد؟ پس از سالها مسافرت کردن به دلایل تجاری و شخصی، به احساس راحتی دست یافته ام که از چند دقیقه گوش دادن به این اطلاعات ایمنی مهم و تجدید کردن اطلاعات مغز خودم، حاصل می شود.
یکی از توصیه های همیشگی آنها این است که نزدیکترین خروجی اضطراری را پیدا کنید، اما همچنانکه این توصیه شنیده می شود، اگر شما فرصت انتخاب صندلی خود را داشته باشید، باید نقطه ای را انتخاب کنید که از خروجی اضطراری، بیش از 5 ردیف فاصله نداشته باشد. اد گالا (Ed Galea)، محقق و پروفسور دانشگاه گرینویچ، پس از سالها مطالعه حوادث هواپیمایی، نتیجه گرفته است که افرادی که در 5 ردیف مجاور خروجی هستند، بیشترین شانس نجات را دارند.
از دسته صندلی، به طور مشترک استفاده کنید
فکر می کنم صحیح باشد که بگوییم همه ما در یک پرواز پر ازدحام به صندلی وسطی چسبیده ایم فقط برای اینکه مسافران کناری مان بی خیال دسته های صندلی شوند و بگذارند ما حتی احساس راحتی بیشتری کنیم، درست است؟ پرواز برای هر کسی راحت نیست، اما زمانی که شما در میان دو نفر کاملاً غریبه برای چند ساعت گیر کرده باشید، اگر آنها حداقل بتوانند دسته صندلی مشترک را فراموش کنند و از فقط یک دسته صندلی که به طور خودکار به آنها داده می شود، لذت ببرند؛ مطلوب خواهد بود.
مایکل مک گیلیگان (Michael McGilligan)، مدیر کل هتل هیلتون فرودگاه شیکاگو، که هر سال بیش از 100،000 مایل با هواپیما سفر می کند، با این نظر موافق است. او می گوید:
من فکر می کنم که بیشتر مسافران باتجربه موافقند که هر دو دسته صندلی از آن صندلی های میانی است و صندلی سمت راهرو و صندلی سمت پنجره فقط یک دسته دارند. بنابراین در صندلی میانی بودن، دشوار است.
بینی خود را مالش ندهید
با وجود این موضوع که هواپیماها فضاهای تنگی دارند، اغلب شنیدن اهمیت پاک کردن و ضدعفونی کردن هر فضایی که با آن تماس دارید و حصول اطمینان از شستن دستهایتان به طور دائم، تعجب برانگیز نیست؛ اما آیا درباره اینکه چند وقت یکبار چهره خود را لمس می کنید، فکر کرده اید؟
چه بخواهید بینی خود را بخارانید و یا چشم های خواب آلود خود را بمالید، دکتر فرر مخالف آن است. او می گوید:
باکتری ها اغلب زمانی گسترش می یابند که شما صورت یا بینی خود را بمالید یا لمس کنید. در برابر این میل، مقاومت کنید. ما میکروب ها را از اطراف بینی و دهان با تماس پیدا کردن با مخاط های خود، منتقل می کنیم.
از نشستن در صندلی سمت راهرو اجتناب کنید
جلو یا عقب هواپیما، ردیف خروج اضطراری، صندلی سمت راهرو یا پنجره، هر فردی که تا به حال با هواپیما سفر کرده است، یکی از این محل ها را ترجیح می دهد. من شخصاً دوست دارم که در سفر با هواپیما به جلو نزدیکتر باشم و کنار پنجره بنشینم؛ این عمدتاً به این دلیل است که کنار پنجره می توانم راحت باشم و لپ تاپم را بیرون بکشم بدون اینکه نگران باشم ممکن است کسی نیاز داشته باشد از جایم بلند شوم تا بتواند به سرویس بهداشتی برود.
همانطور که معلوم است، ممکن است افراد بیشتری از آنچه که من فکرش را می کردم، مثل من، صندلی کنار پنجره را ترجیح بدهند، چرا که دکتر دایبیس پیشنهاد می کند اگر شما امکان انتخاب دارید، از صندلی کنار راهرو اجتناب کنید. او می گوید:
صندلی های کنار راهرو به خودی خود به دلیل عبور و مرور افراد از راهرو، بیشتر در معرض میکروب ها قرار می گیرند. همچنین شما با نشستن در صندلی کنار راهرو خودتان را در معرض تماس نزدیک تر با افراد بیشتری قرار می دهید.
از سرویس بهداشتی هواپیما دوری کنید
وقتی به قضای حاجت نیاز پیدا می کنید، کاری نمی‌توانید بکنید، اما اگر بتوانید صبر کنید، دکتر دایبیس پیشنهاد می‌کند از رفتن به دستشویی هواپیما خودداری کنید. او می‌گوید:
دستشویی هواپیماها حتی بیشتر از یک دستشویی عمومی عادی دچار میکروب است. این به دلیل استفاده‌ی بسیار زیاد و فضای خیلی کم است.
با آنکه ممکن است همیشه در سفر با هواپیما نتوانیم صبر کنیم، بخصوص در پروازهای طولانی‌تر، رفتن به دستشویی عمومی دقیقاً قبل از سوار شدن بر هواپیما راهی عالی برای کاهش احتمال نیاز به آن در هنگام پرواز است. سپس وقتی از هواپیما پیاده شدید پیش از رفتن به سراغ بارهایتان فقط میانبری به نزدیکترین دستشویی عمومی بزنید.
کفش‌هایتان را هنگام پرواز درنیاورید
صداقت بهترین سیاست است و باید اقرار کنم که این کار را انجام داده‌ام. خب، نه کاملاً پابرهنه، بلکه کفش هایم را بیرون آورده ام و فقط با داشتن جوراب در پاهایم کمی راحت‌تر بودم، بخصوص در پروازهای طولانی‌تر سرتاسری یا نیمه شبانه، که امیدوار هم بودم قبل از رسیدن به مقصد بتوانم کمی بخوابم.
از قرار معلوم مک گیلیگان می گوید در سفر با هواپیما کفش‌هایتان را هنگام پرواز درنیاورید. او پیشنهاد می کند:
اگر به محلی استوایی پرواز می‌کنید و پاهایتان نیاز به تنفس دارند، دمپایی بپوشید. در غیر اینصورت، کابین هواپیما اتاق پذیرایی شما نیست، هیچکس نمی‌خواهد جوراب های سیاهی را که تمام روز پوشیده اید، ببیند یا بو کند.
او ادامه می دهد اگر در پرواز طولانی‌تری هستید و نیاز دارید کمی راحت‌تر باشید و بخوابید، می‌توانید یک جفت کفش راحتی با خود ببرید.
بزرگ تر از سایز بدنتان ننشینید
پرواز می‌تواند برای همه خیلی ناخوشایند باشد و در کنار رعایت ادب برای دادن دسته وسطی صندلی به شخص بیچاره ای که در صندلی وسط گیر کرده، ذکر این نکته هم مهم است که در سفر با هواپیما نباید خارج از محدوده صندلی تان و بزرگ بنشینید.
مک گیلیگان می گوید:
حدود تقریبی نشستن شما در جایتان بدین صورت است که داخل صندلی فشرده شده باشید و شانه هایتان آن را لمس کند. پاها، دست ها یا هر قسمت دیگر بدنتان نباید از خط فرضی که لبه بیرونی دسته صندلی‌تان مشخص می‌کند، فراتر رود.
به غیر از نزاکت رایج، همه ما مهماندارهای هواپیمایی را دیده ایم که به خاطر اینکه پای یک نفر وسط راه است، با چرخ خود برای لحظه ای گیر می کنند. یا آرنج یک نفر ضربه می بیند چون از صندلی به سمت راهرو بیرون زده بوده و کسی آن را ندیده است. مهربان باشید، داخل فضای مربوط به خود بمانید و البته، روی شانه همسایه تان خوابتان نبرد.
با خدمه پرواز مجادله نکنید
اینکه در سفر با هواپیما چطور بعضی از مردم با خدمه پرواز جدل می کنند یا سر آنها فریاد می زنند همیشه ذهن مرا به خود مشغول می‌کند. تعجبی ندارد که گاهاً آنها کمی بدخلق و سرد به نظر می‌آیند، احتمالاً کسی به خاطر چیزی که کاملاً خارج از کنترل‌شان بوده، مثل نیاز به جاسازی لپ تاپ یا خاموش کردن تلفن همراه، سرشان فریاد کشیده است.
از جدل کردن با خدمه هیچگاه نتیجه خوبی برنمی‌خیزد، و همانطور که چندین نمونه در سالهای اخیر نشان داده اند، ممکن است وضعیت به سرعت از کنترل خارج شود و این برای هیچ یک از افراد درگیر، جالب نیست. به خاطر سپردن این مسأله مهم است که در عین حال که مهمانداران هواپیما برای فراهم کردن پروازی هر چه راحت تر و لذت بخش تر حضور دارند، اما آنها همچنین برای اطمینان حاصل کردن از داشتن پروازی امن، از طریق اعمال قوانین پرواز، آنجا هستند.
درباره اجازه گرفتن برای عقب بردن صندلی‌تان نگران نباشید
من در سفر با هواپیما معمولاً موقع پرواز صندلی‌ام را عقب نمی برم چون معمولاً لپ تاپم را برای نوشتن بیرون می آورم، اما در موارد نادرِ پیش آمده که خواسته‌ام این کار را انجام دهم، هیچگاه نتوانسته ام از شخصی که پشت سرم نشسته سوال کنم. همچنین هرگز شخصی از صندلی جلویی من چنین سوالی را نپرسیده است.
خوشبختانه، مک گیلیگان می گوید پرسیدن ضروری نیست، اما مؤدبانه است که نگاه سریعی بیندازید تا ببینید چه کسی پشت شما نشسته است. او می گوید:
اگر یک مرد 2 متری پشت شما باشد، تکیه شما به عقب ممکن است صندلی شما را روی پای او قرار دهد، پس شاید بهتر باشد فقط 2 یا 3 سانتی‌متر به عقب بروید. اگر یک بچه دبستانی پشت شما بود، راحت باشید و تماماً به عقب تکیه دهید، اما از اینکه دو یا سه لگد بزند، شکایت نکنید.
سفر بخیر
با اینکه می‌توانید مشتی از این نصیحت ها را به عنوان “عقل سلیم” انبار کنید، همه آنها ارزش تکرار را دارند. هواپیماها می‌توانند خیلی کثیف و زننده باشند و با اینکه افرادی هستند که بین پروازها سوار می‌شوند تا آن را تمیز کنند، در واقع کاری جز برداشتن زباله های باقیمانده و جایگزین کردن دستمال توالت انجام نمی‌دهند و قطعاً همه‌ی صندلی‌ها، دسته‌ها، و میزهای غذاخوری را ضدعفونی نمی‌کنند.
در زمان کم بین خالی شدن یک هواپیمای پر از مسافر تا سوار شدن مسافران بعدی، برای کارهای بیشتر از آن فرصتی وجود ندارد. دانستن اینکه وارد چه چیزی می شویم به ما اجازه می دهد تا با پاک کننده‌های دست، مواد ضدعفونی و دستمال هایی برای گرفتن میکروب های خودمان، آمادگی بیشتری داشته باشیم. همچنین می توانیم با انتخاب صندلی بهتر، همراه داشتن کفش‌های راحتی و پر کردن بطری‌های آب قبل از سوار شدن، آماده باشیم.
سفر خوبی داشته باشید.
منبع: thelist
